Een nieuwe herfst, een nieuw geluid

Ruim een jaar geleden werden we geconfronteerd met de Developers Preview van Windows 8, dat ik braaf downloadde en installeerde. Luttele maanden later kwam de Consumer Preview, een meer op de eindgebruiker gerichte probeerversie. Nu is dan eindelijk de definitieve versie gelanceerd, althans, voor de traditionele PC. Er is ook een speciale versie voor tablets, Windows RT (waar RT staat voor Run Time). Tezamen met het eveneens spiksplinternieuwe Windows Phone 8 vormen zij het nieuwe Windows Ecosysteem en positioneren zij zich tegenover Android (Google) en iOS (Apple).

In juli kocht ik een nieuwe PC met daarop uiteraard Windows 7. Om een pruillipje bij de kersverse eigenaar te voorkomen heeft Microsoft een upgrade-actie voor slechts 14,99€ voor degenen die tussen 2 juni 2012 en 31 januari 2013 een computer met Windows 7 kopen. Je kon je inschrijven en op 26 oktober zou je een e-mail ontvangen om de upgrade daadwerkelijk aan te schaffen. Microsoft hield woord. Eerst moet je de Upgrade Assistant downloaden en starten om te kijken of je PC wel Windows 8 compatibel is.

Dat mag trouwens ook een andere zijn dan die je net gekocht hebt! Zodoende installeerde ik de upgrade op mijn twee jaar oude laptop. Na het downloaden wordt je gevraagd of je meteen wilt installeren, een DVD wilt branden of een opstart USB-stick wilt creëren. Ik koos, ouderwets als ik ben, voor het tweede. Je moet wel zelf het DVD-brandproces starten. Aan het eind van de rit heb je een heuse Windows 8 opstart DVD. Installeren is, zoals we inmiddels gewend zijn, een peulenschil.

Windows 8, met het beruchte TIFKAM (The Interface Formerly Known As Metro), is primair bedoeld voor touchscreens. Echter, met de muis valt er ook behoorlijk mee te werken. Dat de Desktop nu een App is en dat daarin het Startmenu ontbreekt, het zal wel even wennen zijn. Maar in de paar uurtjes dat ik nu mee gewerkt heb ben ik steeds enthousiaster geworden. Tegen de tijd dat Windows 9 komt weten we niet beter...

Tussen twee vuurtorens

Vorige week donderdag kreeg ik het ineens op mijn heupen en wilde een weekendje weg. In verband met weekenddienst kan dat maar eens in de twee weken, dus haast was geboden. Via VVV Texel heb ik een B&B geboekt, nu eens niet in de duinen of Den Burg, maar in de polder, even buiten de Waal aan de Spangerweg.

Het regende al dagen pijpenstelen, zo ook onderweg naar Den Helder. Tijdens de rit klaarde het toch op en eenmaal op de boot was het droog. Het was behoorlijk druk, met een overdaad aan Duitsers die Herbstferien feierden. We konden pas om 16.30 uur de B&B in, dus verpoosden wij ons alvast op de vaste pleisterplaatsen. In Den Burg kochten we bij de VVV het losbladige boekje "4 fietsroutes en 24 wandelingen" een heruitgave van een vastbladig boekje dat we al uit hebben. Er staan andere wandelingen in en op de achterkant van elke NL versie staat nu ook de DE versie. Handig, zei Carla, als we alle wandelingen gedaan hebben doen we ze nog een keer in het Duits! Verder de topografische kaart van Texel op schaal 1:25.000, ter vervangingen van die uit 1998. Hiermee gewapend gingen we het eiland over. Den Burg lag er inmiddels zonnig bij. We kwamen een kat tegen die op een dak lag te zonnen. Hij wilde zo graag aangehaald worden dat hij er bijna afpleurde.

Na den Burg was het de beurt aan de vuurtoren in het uiterste noorden van het eiland. Hier is aan het strand een nieuwe strandtent verrezen. Over de bediening en lay-out zijn we niet zo tevreden, maar de locatie en het weer maakt veel goed. Er is na de aanleg van een strekdam een enorm strand ontstaan, waarop de de regen van afgelopen dagen behoorlijke plassen zijn gevormd, waar we dan weer helemaal omheen moesten om rond de vuurtoren te kunnen lopen.

De B&B is gelegen aan de Spangerweg, bezuiden de Waal en kijkt uit over de polder met aan de horizon Den Burg en Oudeschild, waar we een etentje in 't Pakhuus hebben gereserveerd. We namen kokkeltjes, vissoep, weiderund en lam. Buiten is het inmiddels stikdonker en wolkeloos. We genoten nog even na onder de sterrenhemel aan de rand van de Waddenzee. 

De volgende ochtend, na het breakfast, begonnen we welgemoed aan een wandeling in de Polder Waal en Burg. Het is werkelijk schitterend weer, hoewel de regen het land zeer drassig heeft gemaakt. Gelukkig hebben we waterdichte wandelschoenen. Naast de onvermijdelijke schapen zijn er ook veel (water-)vogels die zich al opmaken voor de grote trek. Net voor we weer in de auto stappen zag ik een vos de weg oversteken, waarna hij in het struikgewas verdween. 

We hebben nog tijd zat dus brachten we een bliksembezoek aan de Slufter, waar het wemelde van de Duitsers. Het woei inmiddels ook wat harder dus zijn we maar afgedropen en reden naar de Worsteltent voor een bakkie op het terras. We begonnen ook wel trek te krijgen en een bezoek aan Texel is niet af als je niet bij Veronica in Oudeschild hebt gegeten. Echte RAS-patat en kibbeling. Die patat viel trouwens een beetje tegen maar de kibbeling was goed. Eten doe je daar trouwens in gezelschap van zeer brutale spreeuwen.

Vanuit de kamer konden we het licht van de vuurtoren van Texel maar ook die van Den Helder zien. Aangezien we nog tijd hadden, zijn we daar ook nog even langsgereden. De Lange Jaap, zoals hij officieel heet, staat eigenlijk in Huisduinen, maar een kniesoor die daar op let. Vanaf de dijk heb je een schitterend uitzicht over het Marsdiep en de zandplaat Noorderhaaks.