Op de valreep

Marja, Willem maar vooral Joyce wilden met ons een dagje uit met kerstmis. Het is Knokke geworden. Lekker naar het buitenland! Hoewel de Knokkers en Knoksters bekend staan om hun mondaine levenswijze, viel het qua kerstsfeer aldaar een beetje tegen. Het was ook heel koud. Het bontgehalte was heel hoog. De boulevard op-en-neer gelopen en zowaar in een winkeltje nog een modelauto gescoord: de Opel Kadett B uit 1968 in het rood. Dit was een auto waar mijn vader in reed, maar dan in het wit. Ik spaar vooral 'familie'-auto's, Peugeots en de auto's uit de Kuifje albums.

Dan gaan we nu naar 2008. Carla , Mariska, Laura en ik wensen jullie allemaal een gelukkig en gezond 2008. Plannen: Parijs, Liverpool, Corfu, Enschede, Australië/Nieuw-Zeeland. Maak je borst maar nat!

Flitsend

Vandaag gaan we naar Strijensas in de Hoeksche Waard. Het gebied ligt in de zuid-oosthoek tegen het Hollandsch Diep aan. Parkeren bij de jachthaven, stukje door het dorp en dan de polder in. Deze polder is niet erg enerverend. Wat erger is, is dat de beschrijving en kaart niet erg kloppen. We hebben hierover de nodige 'discussies'. Voorbij Mookhoek lopen we dwars door bietenvelden en langs een kreek. In de verte ligt de HSL, waar ooit de flitstrein zal rijden, die de Dordtse Kil oversteekt. Ik wilde nog een mooie foto maken van het stuk waar de Dordtse Kil in het Hollandsch Diep komt, maar je kunt daar helemaal niet bij het water komen. Er staan windmolens en daar kun je even over het prikkeldraad om naar het water te gaan. Het is inmiddels behoorlijk aan het schemeren, dus de foto's zijn niet flitsend. Op de terugweg wel geflitst op een polderweg! Je mag daar 60 rijden, maar dat had ik niet in de gaten. 's Avonds nog met veel plezier naar Wegmisbruikers gekeken...

Bij ons achter

Wij wonen hier nu al 10 jaar en we hebben nog nooit foto's gemaakt van onze 'achtertuin'. Het is prachtig herfstweer. Vandaag is Carla geopereerd aan een ganglion op haar linkerpols. Ik ben thuis om mantelzorg te bedrijven. Het gaat goed en 's middags hebben we zin om even een wandelingetje te maken in onze achtertuin, het stukje tussen de bebouwing en de Capelseweg, grenzend aan het Schollebos. Dit is nog een echt stukje polder. Er staat een boerderijtje met een paard, geiten en schapen. Het landschap wordt bepaald door water: sloten een vaart en een boezemtocht. In de verte raast het verkeer. Zoals altijd zijn er de nodige watervogels: eenden, meerkoeten, waterhoentjes, zwanen en futen. Er is zelfs nog een futenechtpaar met kuikens! Liefdevol worden het kroost gevoerd met visjes. Als ze de komende winter maar overleven!

Met peren

Toen we jaren geleden in Burgh-Haamstede waren, zagen we een onooglijk paadje genaamd Toledo's pad. Ik had toen geen camera bij me, dus geen foto gemaakt. Later, gewapend met camera, konden we het pad niet meer vinden, of het bord was weg, dat kan ook. Weer later het pad en bord gevonden en foto's gemaakt. Vandaag zijn we nieuwe foto's gaan maken, met de nieuwe camera. Helaas zijn deze niet zo goed als die ik al had. De kleuren kloppen niet, ligt vast aan de reflectie van het bord.

Het was weer goed weer om te wandelen. Graadje of 20, beetje wind. Op de heenweg was de N57 opgebroken vanaf de Groene Kruisweg, dus we konden niet opschieten. We parkeerden bij het kerkje in het dorp. Overal lagen hele, rotte en/of geplette peren op straat. Die waren daar uit de bomen gevallen. We zagen een affiche waarin een traditionele perenveiling werd aangekondigd. De opbrengst is voor een 'goed doel'. Ik weet er één: die peren opruimen! De duinen hier zijn voorzien van mul zand en vrij steile hellingen. Is toch wel pittig! Onderweg kwamen we 'wilde' Shetlandpony's tegen. Het was niet erg druk gelukkig. Terug in het dorp patatjes gegeten op een terrasje. Onderweg naar huis nog een noodstop gemaakt. De veiligheidsgordels werken!

Rare kwasten

Vandaag wordt Mariska 21 jaar. Op 17 mei hadden we onze gezamenlijke verjaardagen al gevierd, maar vandaag doen we het nog eens dunnetjes over. We gaan naar Blijdorp! Blijdorp viert haar 150-jarig bestaan. Een kaartje kost maar 10 euro en de jarige kan gratis naar binnen. Het is al weer een tijdje geleden dat we hier geweest zijn. Blijdorp ligt, net als Rotterdam, permanent overhoop. Er wordt heel wat ver- her- en gebouwd. Het maakt op mij een rommelige indruk. Het verblijf van de gorilla's trekt de aandacht. Bokito loopt rond alsof er niets gebeurd is. De afstand tot het publiek is wel erg groot geworden. We proberen vandaag alles te zien. Het is gelukkig niet druk. Patatje gegeten in de Oewanja Lodge. Favorieten zijn weer de prairiehondjes, stokstaartjes, zebra's en de giraffes. We hebben zelfs nieuwe beesten gezien: de penseelzwijnen. Rare kwasten zijn dat! Over een paar jaar gaan we weer, als het af is.

Weer: druilerig, niet koud.

Frans voor garnalen

Zomer in Zeeland. Het ziet er naar uit dat dit de laatste mooie zondag van het jaar wordt. We gaan naar Zeeland. Eindelijk weer eens een wandeling uit het boek; tussen West-kapelle en Zoutelande, net voorbij Vlissingen. Het zijn de vlootdagen, dus het is druk op de weg. Er zijn ook de nodige zondagsrijders, mensen die hooguit 80% van de maximum snelheid rijden. Het weer zit inderdaad mee en wordt mooier naarmate we de kust naderen. De wandeling voert eerst door de polder. Halverwege terug langs het strand. Het is vloed en gelukkig niet zo druk.

Terug in Westkapelle bezoeken we de visboer annex snackbar. Ik kies kibbeling en Carla gefrituurde garnalen. Ik bestel gefrituurde garnalen. De jongen achter de toog kijkt me blanco aan. Bedoelt u deze? Hij wijst enorme surimiwormen aan. Zijn dat garnalen?, vraag ik voor de zekerheid... De jongen moet toch ontkennen. Dan hoef ik ze niet, ik wil garnalen. Weer die blik. Ik wijs het aan op de kaart: crevettes. Ik begin het te snappen. Om hem te helpen zeg ik: dat is Frans voor garnalen. Hij knikt opgelucht. Weer wat geleerd vandaag!

Weer: ruim 20 graden en veel zon, wel bewolkt af en toe.

De koek is op

Deventer, daags na de jaarlijke boekenmarkt. Het is maandag, dus 's ochtends zijn alle winkels dicht en 's middags bijna allemaal open. Het is prachtig weer, de straatjes dun bevolkt. Carla is op koopjesjacht en vindt zowaar iets van haar gading. We wilden echte Deventer koek kopen als souvenir voor de achterblijvers. Jammer maar helaas, de koek is op! In het Hollands Handelshuis kopen we Mexicaans zeezout en een cadeau voor ons gastgezin. Op weg naar de auto ontdekt Carla een ouderwetse speelgoedwinkel, met in de etalage een stapel Franse modelautootjes in de aanbieding: 3 voor 25 euro. Da's echt voor niks en als een klein jongetje in de snoepwinkel sta ik mijn keuze te maken. Een Peugeot 404 Break uit 1964, een Citroën 2CV Fourgonnette (Besteleend) uit 1958 en een Simca 1100 uit 1968. Ben ik echt blij mee!

Dan naar Ikea in Hengelo, via een toeristische route. Later blijkt dat ik hier te hard reed en kreeg een prent in de bus. Ik zie een mooie werktafel voor de computerhobby resp. thuiswerken. Thuis eerst maar even opmeten, met mijn legendarische meetkunde. Enkele weken later bij Ikea Barendrecht gekocht.

Er is ook een MediaMarkt waar ik op zoek ga naar een nieuwe digitale camera, ter vervanging van mijn Olympus Mju 300. Blijken mijn wensen dermate exquise te zijn, dat er maar één camera aan voldoet. Toch maar even verder zoeken bij een echte fotohandel. Weer een week later bij Foto Klein geslaagd (Sony CyberShot DSC-W90).

Weer: zon, 28 graden.

Rotterdam is die kant op

Het pad voerde ons vandaag naar Ruinen, waar Cobie, Martin, dochter Leoni en haar vriendin Anouk vakantie vieren. Eerst een bakkie doen en dan met de auto naar Dwingeloo en daarvandaan gewapend met wandelkaart 10 kilometer over het Dwingelderveld. De tocht voerde ons langs velden en akkers, stukjes bos en heide. Het was goed wandelweer, hoewel een beetje drukkend. Op een gegeven moment stonden we te debatteren over de te vervolgen weg. Een stukje verderop zaten twee Drentse heren ons gade te slaan. Toen we eruit waren zei er één: Rotterdam is die kant op! Onze tongval had ons kennelijk verraden. Eenmaal terug in Dwingeloo nog even een terrasje opgezocht. De weg naar Enschede hebben we TomTom de opdracht gegeven snelwegen te mijden. Dit leverde een verrassend toeristische route op. Doen we beslist vaker!

Tukkerland

Dit is nu alweer het derde jaar dat we een klein weekje in Enschede doorbrengen, in het huis van onze goede vrienden Hannie en Helmut. Het is in hoefijzervorm gebouwd met van de buitenwereld afgesloten tuin, alleen geluid en licht dringt hier door. De reis hierheen was zeer voorspoedig, opgeluisterd door het onaangepaste gedrag van huiswaarts-kerende Polen. Het weer hier is on-Nederlands mooi. Vandaag naar de markt geweest alwaar we een visbuffetje bijelkaar gesprokkeld hebben: haring, gerookte sprot, koudgerookte zalm en hollandse garnalen. Wit wijntje/rosétje erbij... Morgen uitslapen en lekker niks doen.

Weer: zon, 25 graden.

La Flandre Gallicane

Ooit was Gallisch Vlaanderen één van de XVII Nederlantsche Provinciën, met Rijssel als stralend middelpunt. Tegenwoordig Lille geheten en een aantal jaren geleden Cultureel Hoofdstad van Europa. Nu wij het rijk alleen hebben wilden we toch eens een dagje naar Lille. De rit duurde ruim drie uur, omdat België weer eens vast zat. Lille heeft misschien een slechte naam, maar dat viel reuze mee. Het centrum is overzichtelijk en rijkelijk voorzien van leuke winkeltjes en niet al te grote warenhuizen. Er lopen alleen erg veel zwervers en/of bedelaars rond. Het was prachtig weer en de sfeer gemoedelijk. Op weg naar huis de hypermarkt Auchan te Roncq aangedaan. Lekker decadent boodschappen doen en al die Franse lekkernijen inslaan. De provisiekast is weer rijkelijk gevuld en 's avonds lekker hele gerookte kip, stokbrood en stinkkaas gegeten.



La Flandre Gallicane, omstreeks 1635
Bron: De Vyerighe Colom

De Ronde van Vlaanderen

Sinds jaar en dag komen wij in Zeeuws-Vlaanderen. Reeds in 1977 gingen Cor en ik bij Patty op bezoek waar Carla bij haar en heur familie in een vakantiehuisje logeerde. Sindsdien zijn we talloze malen in Cadzand-Bad op vakantie geweest of zomaar voor een dagje, zoals vandaag.

Eerst reden we naar Sluis, een schilderachtig grensplaatsje, berucht om zijn ondeugende winkeltjes annex bioscoopjes ter bevrediging van de Belgische Lusten. Die Belgen waren in groten getale op komen dagen, want vandaag was het Nationale Feestdag in België. Kennelijk vier je dat in Nederland. Na Sluis naar Cadzand-Bad. Dat is toch een soort thuiskomen. Meteen naar het strand. De zon scheen en de temperatuur was aangenaam. Carla ging gewoontegetrouw haaientanden zoeken, echter zonder resultaat. Er werd een vliegerwedstrijd gehouden en een jumpstyle concours. Deze nieuwe hype, "op zekere wijze springen", houdt het midden tussen een klompendans en een epileptische aanval. Er was ook nog een TrekkerTrek georganiseerd. Het ging er niet erg klimaatneutraal aan toe zo te horen. Vervolgens een fikse wandeling in en om het dorp, waarna we een hapje gingen eten in ons vaste restaurant "la Porta" hoewel het is omgedoopt tot "Ambiance". Het eten was uitstekend. Via een stukje van de Tijl Uijlenspiegelroute weer op huis aan. Het was een leuk dagje, vatte Mariska samen. En dat was het ook.

De nieuwe Heintje Davids

14 juli 2007 | Vol goede moed togen wij weer naar Schiphol, om Laura weer eens uit te zwaaien. We krijgen er al aardig routine in. Op Schiphol zou Laura een nieuwe collega, ontmoeten. Bij de incheckbalie aangekomen stonden ze elkaar te bellen op één meter afstand van elkaar! Ze vlogen deze keer Comfort Class. Dit keer geen tranen, dat hadden we zo afgesproken. Laura vond het ook niet nodig te zwaaien toen ze eenmaal door de douane was. Vergeten, was haar verdediging. Voorlopig moet ze wegblijven, hebben we afgesproken. Daarna gingen we naar Noordwijk aan Zee, even uitwaaien. Het was best mooi strandweer. Onderweg regen, maar zon op het strand. Het woei wel flink. Patatje gescoord bij Kees Kroket en een ijsje toe. Via Katwijk weer naar huis.

11 juli 2007 | Het oog wil ook wat
Laura (ze is jarig vandaag!) heeft dus een ontstoken oogzenuw. Omdat ze 'maar' 10% zichtverlies heeft, wordt ze hiervoor niet behandeld, het gaat vanzelf weer over. Grote opluchting in Huize Toledo. Madam heeft meteen de reis 'naar huis' zoals ze dat noemt, geregeld. Zaterdag om 18:00 uur vliegt ze weer naar Corfu, bijgestaan door een kersverse collega. Kan ze die vast inwerken. 's Avonds nog een verjaardags afterparty. Cake & Booze. Allerlei jongelui over de vloer, plus Marja en Willem. Heel gezellig.

10 juli 2007 | Tussenlanding
Laura is even terug in Nederland. Morgen is ze jarig en dat wilde ze toch maar vieren in ons natte kikkerlandje. Nu heeft ze ook een probleempje: ze mist 25% van het zicht in haar rechteroog. Hiervoor is ze in Corfu al onderzocht, MRI scan, een bezoekje aan de oogarts. Die zei dat ze in Nederland verder behandeld moet worden. Dus vandaag hals over kop terug. Vandaag naar de huisarts en dan a.s.a.p. naar het Oogziekenhuis (neuroloog of oogarts). Vanavond lekker naar Bella Beer onbeperkt spareribs en gamba's eten.

Na een enerverende dag even chillen in de Bella Beer. Het is vandaag onbeperkt spareribs en gamba's eten! De tent zit tjokvol en het duurt even voor we de aandacht van het personeel krijgen. Blijken ze uit het filiaal in Spijkenisse te komen en zijn nog een beetje onwennig. Moesten zeker opdraven wegens drukte. Laura kon eindelijk een beetje ontspannen. Ze vertelde honderduit over wat ze de afgelopen dagen allemaal had meegemaakt. Morgen Het Grote Onderzoek in het Oogziekenhuis.

9 juni 2007 | Ketelbinkie '07
Vandaag is Laura uit Rotterdam vertrokken naar Corfu! In het holst van de ochtend, 06.15 uur om precies te zijn, togen wij naar Schiphol. TomTom kweet zich uitstekend van zijn taak, het duurde alleen even voordat het GPS signaal werd opgevangen. Kennelijk is ook TomTom geen ochtend-mens.  Inchecken ging niet zo soepel, er werd wat Arkepersoneel opgeleid ten koste van het tempo. Bij de douane aangekomen kwamen de eerste waterlanders. Maar een man mag niet huilen, dus dat deed ik dan ook niet. Nog een laatste foto bij de douane... helaas, een oplettende douanier greep me in de kraag en dwong me de laatste foto te wissen. Nog even zwaaien en weg was ze. Vanaf het vliegveld in Corfu het verlossende telefoontje, alles was goed gegaan. Later nog nog eens teruggebeld. 28ºC, zon, zee, zand et cetera. Hotelkamer biedt slaapplaats, zuurstof en kunstlicht, behoorlijk Spartaans dus.

Weer naar huis

Dag 16/17 | Heerlijk uitgeslapen tot 11.30 uur. We kunnen vandaag alles op ons gemak doen. Wandelen op het dek, lezen in de lounge. Gebruncht met ciabatta en rendiersalami. Smaakt prima! In het winkeltje salmiakkauwgom gekocht. Voor de rest valt er niet veel te beleven op zo’n boot, of je moet met de quiz mee willen doen. Wij laten dit aan ons voorbijgaan, hoewel je Parrots of the Caribbean kunt winnen (of Pirates, dat was niet helemaal duidelijk). Omdat ik weer knorrig word koop ik een vispizza, uit de magnetron. ’t Is bijna warm en smaakt in de verte naar vispizza. Een uur voor aankomst worden we onze hut uitgejaagd, de schoonmaakploeg komt er al aan. Beetje jammer. De aankomst in Rostock is mooi, de vuurtoren staat in de steigers. Het is prachtig weer en de haven bijna schilderachtig. Op het autodek kletsen we nog wat na met de reisgenoten. Dan van boord. Onderweg twee stops gemaakt, net onder Hamburg en net over de grens. Je kunt bijna constant full speed rijden. Net voor Rotterdam overvalt de vermoeidheid me. Half vijf zijn we thuis. Het wordt al licht en de vogels van Rotterdam maken een teringherrie. Dat hebben we gemist! Mariska komt ook nog even loeren, en dan snel de mand in.

 

 Weer: 15 graden, zon.

Helsinki Revisited

Dag 15 | Vandaag Helsinki opnieuw bezocht. Nu met de tram in omgekeerde richting (lijn 7A). Eerst maar een croissant scoren in de markthal. Eenmaal buitengekomen beleven we een remake van Hitchcock’s ‘Birds’. Carla wordt werkelijk belaagd door een zwerm agressieve meeuwen die het op haar croissant gemunt hebben. Ik eet de mijne maar in het geniep op. Daarna een rondvaart langs de eilandjes die Helsinki omgeven. Als echte toeristen tussen de Japanners en Amerikanen. Het is aardig weer met af en toe zon. De rondvaart voert ons inderdaad langs veel eilanden van verschillend pluimage. Zo varen we langs een fort, recreatie-eilanden en dure wijken. We worden in vijf talen geïnformeerd over de geschiedenis van Helsinki. Ook varen we langs enkele toeristische trekpleisters als de dierentuin en de ijsbrekers. Dit zijn echt enorme schepen die moeiteloos door vijf meter dik ijs heen gaan. Na de rondvaart even over de markt. Die bonen blijken zoete erwten te zijn, schrijft Bart Braafhart in een reactie. Nog maar eens op souvenirjacht. Leuke winkeltjes die we gisteren over het hoofd hebben gezien.

Op de Esplanad stond een vrouw met een honden- en kattenact. Zag er niet diervriendelijk uit. Carla spoorde die katten nog aan te vluchten, maar helaas, zij verstaan alleen Fins. Daarna met lijn 6 even naar het havengebied, waar de boot vertrekt. In de buurt was een pleintje met vlooienmarkt en een overdekte antiekmarkt annex museum. Met de tram weer terug en nog een laatste ronde in Stockmann, Finlands eigen Bijenkorf. Nog wat laatste dingetjes gekocht en daarna het galgenmaal bij MacDonalds’s. We willen op tijd bij de boot zijn, dus rond 6 uur rijden we richting haven. Komen we in een heuse file te staan! Spitsuur in Helsinki. De verkeerslichten hier zijn namelijk niet berekend op het verkeersaanbod zoals in Nederland, maar hebben vaste intervallen. In de haven aangekomen blijkt het inchecken met een uur vertraagd. Gevolg is dat er een oploopje ontstaat met allemaal Nederlanders die een uur extra moeten wachten. Er worden druk ervaringen uitgewisseld en het is erg gezellig. Inchecken verloopt daarna vlotjes. Als wij door mogen rijden blijkt echter de doorgang versperd door een rood/wit paaltje. Ik dacht dat ik verkeerd gereden was, dus maar omgekeerd. Blijkt dat het mannetje even weg was en dat paaltje heeft neergezet. Handig! We kunnen alsnog doorrijden. Op de boot naar de achtersteven alwaar een aantal reisgenoten zich heeft verzameld. De lucht is mooi met wolken en ondergaande zon. We vertrekken toch op tijd. We gaan vroeg ons mandje in want we zijn bekaf.

Weer: 16 graden, zon, licht bewolkt.

B(o)erenmetworst

Dag 14 | Hoewel Helsinki niet echt een heel drukke stad is, zijn we de drukte wel wat ontwend. We kochten een tram/bus dagkaart voor 6 euro de mens. De afstanden zijn niet gigantisch, maar waarom moe aankomen? In het centrum, nabij het Centraal Station, is het shopwalhalla gesitueerd. Tenminste, als je een leuk inkomen hebt. Het is hier werkelijk schreeuwend duur, vooral het Finnish Design zoals dat hier wordt aangeprijsd. Carla wilde eerst maar eens naar de Markthal naast het marktplein. Een soort micro Covent Garden. Hier zijn allemaal kleine winkeltjes met typisch Finse lekkernijen. Ik ben wel bang dat de smaakpolitie hier overuren moet maken. Vooral verse vis (enorme zalmen van een meter lang), vlees en gevogelte zagen er naar Nederlandse maatstaven niet echt fris uit. Beter waren de stalletjes met groenten (sla met viooltjes) en ingemaakte vis.

We kochten een rendiersalami alvast voor op de boot (brunch). Er was ook nog een stand met b(o)erenmetworst. Je moet er van houden. In de haven lagen enorme cruiseschepen en je kon ook met een kleiner schip een minicruise maken in de haven en omliggende eilanden. Daarna even rondgelopen in het havengebied. We zagen overal mensen die van de honger rauwe bonen aten. Bij het Presidentieel Paleis stonden twee poppen op wacht. Bleken het toch echte mensen te zijn die stokstijf stilstonden. 

 

Daarna shoppen. Helsinki stikt van de Finnish Design winkeltjes, de een nog duurder dan de ander. Echt niet leuk meer. Ook Marimekko, mij on- maar volgens Carla wereldbekend, weet te rekenen. Wel leuke handdoekjes (Pappa Moem en Stinky) gekocht in de Ale (Sale zonder S). De mooiste straat is de Esplanade (noord en zuid), met daartussen een parkachtige middenberm met beelden en bankjes om even uit te blazen. Hier waren werkstudenten (of jeugdige delinquenten met een taakstraf) de hegjes aan het knippen en de blaadjes aan het rapen, dit alles met de hand. Zag er heel verantwoord uit. Hier zagen we, zoals eigenlijk overal, Finnen die voortdurend de "5 in de klok" hebben en het met de persoonlijke hygiëne niet al te nauw nemen. Echte Illy-espresso gedronken in Cafe Esplanad. Beetje lauw, de suiker wilde niet eens oplossen. Daarna met tram 3B een tochtje gemaakt door Helsinki Zuid. Omdat ik niet oplette zijn we te laat uitgestapt en moesten we met TomTom teruglopen naar het centrum. Nog wat nageshopt en toen met de tram hotelwaarts. 's Avonds nog even terug voor een snelle hap. Na wat omzwervingen eten we Burrito's bij Iguana, een soort jongereneetcafé.

Nou mensen, dit is voorlopig het laatste bericht. Morgen nog Helsinki Revisited met rondvaart en dan op naar de boot. 24 uurtjes varen en dan in het holst van de (zaterdag op zondag) nacht terugrijden naar Nederland. Al met al hebben we er dan ongeveer 4000 km opzitten, 6000 km met de bootreis v.v. erbij. Met dank aan Peugeot, TomTom en Visa.

Weer: 13 graden, bewolkt, later regen.

Loesje in Porvoo

Dag 13 | Door weer en wind reden we zuidwaarts. De wegen zijn hier wat saaier dan voorheen. Het plenst voortdurend, maar koud is het niet. In Porvoo zoeken we een parkeerplaats nabij de haven.  Porvoo is een sympathiek havenstadje 50 km ten oosten van Helsinki. Ook hier is een grote wijk met houten huizen. We zien ook een affiche van Loesje. Zij heeft inmiddels Fins geleerd. We drinken een kleine koffie aan de haven (Illy natuurlijk). Het kost maar 1 euro per slok, maar het is wel steenkoud. We worden belaagd door een mus die de koekkruimels wegkaapt. Verderop is nog een houten wijk, nu met allemaal winkeltjes à la Rauma. Is erg gezellig, ondanks de regen.

In Helsinki aangekomen blijkt het hotel in een soort Brainpark te staan. Reuze knus! Het station is vlakbij en vandaaruit vertrekt om 18:33 uur de trein vanaf perron 4P naar Moskou. Jammer dat je een visum nodig hebt. Zoals overal in de steden worden hier voet- en fietspad gecombineerd. Dit vergeten we steeds, dus worden we voortdurend bijna voor onze sokken gereden. De Finnen vinden het namelijk niet nodig de fietsbel te hanteren. In het restaurant tapas gegeten. Erg lekker. De kamer is groot en modern ingericht. Hier houden we het wel twee dagen uit. Morgen Helsinki onveilig maken.

Weer: 12 tot 16 graden, regen met af en toe een bui.

Maccen in Mikkeli

Dag 12 | Vandaag dwars door het Merengebied. Er zijn zo'n 190.000 meren, dus we kunnen ze niet allemaal bezoeken. Via een aantal omwegen naar Mikkeli. Zo ongemerkt maak je toch nog veel kilometers. De bermen hier zijn bezaaid met wilde lupines. Onderweg naar Savonlinna komen we in de eerste file terecht. Blijkt er, nota bene in het waterrijkste deel van het noordelijk halfrond, een enorme boot over de weg te worden vervoerd. Nieuwsgierige Finnen hebben hun auto's lukraak langs de weg geparkeerd, sommige zelfs met de deuren open zodat ik ze maar ternauwernood kan omzeilen. Mannetjes graven verkeersborden uit omdat de boot de bocht niet kan maken. Je maakt wat mee.

In Savonlinna de burcht aldaar bezocht. Het is geen gezellig optrekje. Elk jaar wordt hier een Operafestival gehouden. Ze hebben hiervoor een enorm(e) lelijke tent op de binnenplaats neergezet. Gelukkig was het vrij entree, het viel een beetje tegen. In Mikkeli gemact (is dat een woord?). Op de stoep stond een vaag figuur en die begon tegen me te wauwelen in het Fins. Ik zweeg in mijn beste Nederlands. Toen we aan het eten waren zat die vent er ook en begon tegen het standbeeld van Ronald McDonald, waar wij pal naast zaten, te schoppen. We schrokken ons een hoedje! We zijn maar stilletjes weggeslopen. De hotelkamer heeft een balkon dat uitkijkt op de binnenplaats tevens restaurant. Kunnen we in de bordjes spugen.

Weer: 10 tot 15 graden, buien.

De Euromast in Finland

Dag 11 | Vandaag gaan we naar Kuopio (spreek uit op z'n Rotterdams). Dat is 390 km rijden, tenzij je de toeristische route neemt, dan is het 480 km. Dat leek ons wel wat. Eerst de snelweg op en dan de tweede weg links. Grindpad! Als dat 480 km duurt, zijn we mooi in de arctic monkey gelogeerd. Rechtsomkeert dus maar. Vannacht heeft het gehoosd en nu miezert het en het is 8 graden. Het wordt wel geleidelijk warmer. We zien ook weer rendieren langs de weg. We kijken er niet meer van op. Onderweg nog ingehaald door twee ambulances. Kuopio kun je best een stad noemen met een echt centrum inclusief winkels. Die zijn overigens niet veel soeps. We lopen naar de Puijo toren, compleet met draaiend restaurant. Het is een hele klim, want de toren staat op een berg(je), dat bespaarde de torenbouwers kennelijk wat tijd. Het uitzicht is wijds, over enkele meren met hun vele eilanden. Alleen jammer dat het zwaar bewolkt is. Het restaurant heeft eenvoudige, doch voedzame maaltijden. We dachten dat het hele restaurant zou draaien, maar alleen de vloer draait, precies één ronde in het uur. Ze hebben hier de rare gewoonte bier in wijnglazen te schenken. Terug naar het hotel de KKK Supermarkt bezocht. Hier kun je, ondanks de suggestieve naam, geen witte gewaden met puntmutsen of fakkels kopen. We hebben vast water gekocht voor op de boot.

Weer: 8 tot 13 graden, (mot)regen, af en toe zon.

Zondagsröst

Dag 10 | Vandaag maar eens uitgeslapen tot 09.00 uur. Het hotel ligt aan het Kuusamojärvi: het meer van Kuusamo. In het Fins kun je aan de naam zien wat het is, bijv. joki is rivier, järvi is meer. Er is zelfs een plaats die Jokijärvi, Riviermeer zeg maar, heet! Het is heel moeilijk rond het meer te lopen, er zijn geen paden. De huizen hier grenzen aan het meer, ze kunnen geen pottenkijkers gebruiken. Het is allemaal erg landelijk en knus. ’s Middags een autotochtje langs als scenic aangegeven weggetjes. Het enige verschil met gewone wegen is dat er meer bochten zijn. Rijdt wel lekker. Ik heb trouwens de cruise control ontdekt. In Nederland heb je er niets aan, maar hier waar nauwelijks verkeer is en je al gauw de neiging hebt te snel te gaan rijden, is het een uitkomst. Bob Ross zou hier trouwens postuum helemaal uit zijn dak gaan. Bomen in het kwadraat, en dan ook nog om de 100 meter zo’n schilderachtig ingestort schuurtje. Een beetje phtaloblauw hier, Vandijckbruin daar... Om de kosten te drukken (we eten elke avond in het restaurant) zijn we naar de Kebab Concurrent geweest. Voor 12 euro helemaal volgepropt. Gratis water erbij. Top!

Weer: 21 graden en zon. later bewolkt en veel wind.

Ik zag twee beren

Dag 9 | ’s Ochtends reden we naar Kuusamo gereden. We zijn onderweg naar het Oulanka National Park, waar de Kleine Berenronde ligt. Een straffe wandeling van 12km over bergen en dalen, rivieren over via hangbruggetjes. Carla heeft hoogtevrees, dus ik vreesde het ergste. Maar mijn Dappere Dodo heeft haar angst opzij gezet. Is ze best trots op, en terecht. Dit bos stikte (stak?) van de muggen. Echt miljoenen, en dat spul Off werkt maar half. Het laatste stuk naar Kuusamo zagen we rendieren op de weg. Carla als een speer met de camera naar buiten voor een actiefoto. Die beesten trekken zich nergens wat van aan. Kuusamo is ook weer zo’n je ne sais quoi stadje. De natuur is overal mooi en overweldigend, maar de steden zijn niks. Hopen maar dat Helsinki beter is. Dit hotel heeft geen draadloos internet, maar draadrijk. De aansluiting zit in de Pool(!) Room, waar je van alle kanten muziek hoort. De Finse Andre Hazes, karaoke en andere ongein. Wij gaan snel naar onze kamer voor wat oude jazz en nieuwe wijn.

Weer: 20 graden en heel veel zon (24 uur per dag)

Middernachtzon

Dag 8/9 | ’s Avonds laat de berg opgeklommen om de Middernacht-zon te zien. De zon gaat niet onder, maar op de berg zie je dat beter. Het is een hele klim tegen een skihelling op. Er ligt nu geen sneeuw. Het is prachtig. Het is onbewolkt en de zon schijnt. Om half een toch maar weer naar beneden gegaan. Onderaan de skihelling ligt nog een pak sneeuw, dat blijft volgens mij gewoon liggen tot de volgende winter.

Het Oostfront

Dag 8 | Vandaag naar de Russische grens. Dit is een ouderwetse grens met heuse slagbomen, grenswachten en heel veel bewakings-apparatuur. Je zou maar stiekem naar Rusland willen! Je kon ook via het bos lopen en dan de grens op afstand bekijken. Overal borden en een uitkijktoren van de Russen. De natuur is daar ongerept omdat er geen mens mag komen, dus nut heeft het wel. Daarna een rondje Oost-Lapland. Als je van bomen houdt moet je beslist naar Fin-/Lapland komen. Hier staan er best veel. Ook veel water: rivieren en meren. En muggen. Er zijn heel erg veel muggen en ze hebben allemaal honger.

We wilden nog even boodschappen doen vanwege het avondeten, maar alle winkels zijn dicht. Dit omdat het vandaag Midzomernachtfeest is. Dan gaat iedereen uit zijn dak. Het is geen volksfeest zoals men ons wil doen geloven, eerder een familiefeest. Vanavond gaan we de plaatselijke berg op om de zon niet te zien ondergaan. Dat kan overal wel, maar hoe hoger je zit, hoe beter het effect. Vanaf morgen hebben we moderne technologie, dus dan volgen de foto's. Carla was vandaag mijn sprekende spellingscontrole. Het was ook wel nodig, want dit is een Fins töetsenbörd.

Weer: 13 tot 20 graden, zon, licht bewolkt.

Rudolph heeft helemaal geen rode neus!

Dag 7 | Nou die sauna ging niet door, veels te moei. 's Anderendaags toch maar weer ontbeten (doen we elke dag zoals je hebt gemerkt). Om 10 uur verzamelen voor een bezoek aan het Rendierpark. We werden onderhouden door Pasi, een Finse stand-up comedian. Hij legde in een koddig Engels accent uit hoe Finland, Lapland en het houden van rendieren in elkaar steekt. Vooral castreren leek me geen pretje.

De organisator, Bart Braafhart, hield ook een praatje. Deze Rotterdammer is jaren geleden in Finland neergestreken en is nu coördinator toerisme voor deze streek*. Daarna het park in, ik reed in een Peugeot 407SW van Hendrik uit Friesland. De rendieren werden gevoerd. Die beesten zijn hardstikke mak. Deze worden speciaal aan de toeristen getoond, de rest loopt in het wild. Daarna Black Pot Coffee, de Finse manier van een bakkie doen. Black slaat op de pot en niet op de koffie. Een ketel boven houtvuur, water erin en dan een pak koffie leegkiepen en wachten tot het is gezonken. Wel gezellig trouwens. Dit deden we in een Kota, een soort tipi maar dan van hout en vijf meter hoog.

's Avonds in weer een andere, veel grotere, Kota traditioneel Laps gegeten. Dus kaassoep, rendierwrap, zalm in vijf varianten, witvis en rendiervlees in de vorm van worstjes, gehaktballetjes, tong, hart en ook gewoon vlees. Dit waren de voorgerechten! Hoofdgerecht was zalm van de plank. De zalm is dan met houten pennen op een plank geprikt en voor het houtvuur gegrild. Dit spoelden we weg met laps alcoholvrij bier wat in de verte naar oud bruin smaakt. Als afscheid kregen we een amulet gemaakt van rendiergewei (een klein stukje dan). 's Avonds laat toch maar de sauna ingedoken. Was best warm.

* Een jaar later blijkt dat wij tezelfder tijd op Blaise Pascal zaten en nog in hetzelfde jaar ook! Sterker nog, ik heb een klassenfoto waar we beiden op staan!!

Hey Bungalow Bill

Dag 6 | Rovaniemi viel toch weer tegen, qua stad. Er is in WOII een munitietrein ontploft als gevolg waarvan de stad helemaal platgebrand is en nu staan er allemaal quasi moderne gebouwen (type Hoogstraat Rotterdam). De Finse architectuur is trouwens ernstig geïnspireerd door De Blokkendoos. Rendier gegeten in restaurant Fransmanni. Was best lekker. Flushed Away in het Fins bekeken, was niet te volgen maar toch leuk. Vanmorgen weer flink ingeladen tijdens het ontbijt. De gerookte zalm is hier echt heel lekker. Met rooksmaak, zeg maar.

Onderweg naar Arktikum geweest, heel interessant. Toen naar Santa Claus op de Poolcirkel. Dat is de Moeder Aller Souvenirwinkels. Erg commercieel dus. Carla vond het Hoofdpostkantoor van de Kerstman heel leuk. Zojuist in het bungalowpark in Salla aangekomen. Helaas geen draadloos internet, dus dit typ ik in de bar van de receptie. Alles op deze PC is in het Fins, dus ik hoop dat je dit kunt lezen. Vanavond gaan we naar een lezing over het rendierpark waar we morgen naar toe gaan. De temperatuur is flink gedaald, overal is hier de verwarming aan. De bungalow zou je Spartaans kunnen noemen. De onze staat aan de rand van het bos, helemaal achteraan. Er is wel een sauna, daar gaat Carla vanavond in, ik moet nog zien...

Weer: 8 tot 12 graden, bewolkt.

Nohohohoordwaarts

Dag 5 | Weer vroeg op. Om 06.30 uur stond de zon al hoog en fel te schijnen. Voor de deur wordt de markt opgebouwd. Ontbijt met Husky bag en dan Noordwaarts. Het is een flink eind, 540 km. Het gaat over 80 en 100km wegen. Onderweg caravans, campers en vrachtwagens, dus vlot is anders. In de buurt van Lapland zien we de eerste elanden en rendieren in het wild langs de weg grazen. Carla is opgetogen, dit is Lapland! Om de paar honderd meter staan borden met een eland er op. Die beesten steken soms zomaar over en dan kun je meteen Carglass bellen. Het is best mooi weer. 's Nachts blijft het al licht, wel raar om te zien. We beginnen al routine te krijgen in het trekken van hotel naar hotel. Rovaniemi is een leuk stadje dat we vanavond gaan uitchecken. We zijn best moe, dus vroeg onder de wol. Morgen misschien de kerstman bezoeken en Arktikum, een glazen poort over de poolcirkel met museum over Lapland. Dan op naar Salla.

Weer: 15º, zonnig.