Helsinki Revisited

Dag 15 | Vandaag Helsinki opnieuw bezocht. Nu met de tram in omgekeerde richting (lijn 7A). Eerst maar een croissant scoren in de markthal. Eenmaal buitengekomen beleven we een remake van Hitchcock’s ‘Birds’. Carla wordt werkelijk belaagd door een zwerm agressieve meeuwen die het op haar croissant gemunt hebben. Ik eet de mijne maar in het geniep op. Daarna een rondvaart langs de eilandjes die Helsinki omgeven. Als echte toeristen tussen de Japanners en Amerikanen. Het is aardig weer met af en toe zon. De rondvaart voert ons inderdaad langs veel eilanden van verschillend pluimage. Zo varen we langs een fort, recreatie-eilanden en dure wijken. We worden in vijf talen geïnformeerd over de geschiedenis van Helsinki. Ook varen we langs enkele toeristische trekpleisters als de dierentuin en de ijsbrekers. Dit zijn echt enorme schepen die moeiteloos door vijf meter dik ijs heen gaan. Na de rondvaart even over de markt. Die bonen blijken zoete erwten te zijn, schrijft Bart Braafhart in een reactie. Nog maar eens op souvenirjacht. Leuke winkeltjes die we gisteren over het hoofd hebben gezien.

Op de Esplanad stond een vrouw met een honden- en kattenact. Zag er niet diervriendelijk uit. Carla spoorde die katten nog aan te vluchten, maar helaas, zij verstaan alleen Fins. Daarna met lijn 6 even naar het havengebied, waar de boot vertrekt. In de buurt was een pleintje met vlooienmarkt en een overdekte antiekmarkt annex museum. Met de tram weer terug en nog een laatste ronde in Stockmann, Finlands eigen Bijenkorf. Nog wat laatste dingetjes gekocht en daarna het galgenmaal bij MacDonalds’s. We willen op tijd bij de boot zijn, dus rond 6 uur rijden we richting haven. Komen we in een heuse file te staan! Spitsuur in Helsinki. De verkeerslichten hier zijn namelijk niet berekend op het verkeersaanbod zoals in Nederland, maar hebben vaste intervallen. In de haven aangekomen blijkt het inchecken met een uur vertraagd. Gevolg is dat er een oploopje ontstaat met allemaal Nederlanders die een uur extra moeten wachten. Er worden druk ervaringen uitgewisseld en het is erg gezellig. Inchecken verloopt daarna vlotjes. Als wij door mogen rijden blijkt echter de doorgang versperd door een rood/wit paaltje. Ik dacht dat ik verkeerd gereden was, dus maar omgekeerd. Blijkt dat het mannetje even weg was en dat paaltje heeft neergezet. Handig! We kunnen alsnog doorrijden. Op de boot naar de achtersteven alwaar een aantal reisgenoten zich heeft verzameld. De lucht is mooi met wolken en ondergaande zon. We vertrekken toch op tijd. We gaan vroeg ons mandje in want we zijn bekaf.

Weer: 16 graden, zon, licht bewolkt.

B(o)erenmetworst

Dag 14 | Hoewel Helsinki niet echt een heel drukke stad is, zijn we de drukte wel wat ontwend. We kochten een tram/bus dagkaart voor 6 euro de mens. De afstanden zijn niet gigantisch, maar waarom moe aankomen? In het centrum, nabij het Centraal Station, is het shopwalhalla gesitueerd. Tenminste, als je een leuk inkomen hebt. Het is hier werkelijk schreeuwend duur, vooral het Finnish Design zoals dat hier wordt aangeprijsd. Carla wilde eerst maar eens naar de Markthal naast het marktplein. Een soort micro Covent Garden. Hier zijn allemaal kleine winkeltjes met typisch Finse lekkernijen. Ik ben wel bang dat de smaakpolitie hier overuren moet maken. Vooral verse vis (enorme zalmen van een meter lang), vlees en gevogelte zagen er naar Nederlandse maatstaven niet echt fris uit. Beter waren de stalletjes met groenten (sla met viooltjes) en ingemaakte vis.

We kochten een rendiersalami alvast voor op de boot (brunch). Er was ook nog een stand met b(o)erenmetworst. Je moet er van houden. In de haven lagen enorme cruiseschepen en je kon ook met een kleiner schip een minicruise maken in de haven en omliggende eilanden. Daarna even rondgelopen in het havengebied. We zagen overal mensen die van de honger rauwe bonen aten. Bij het Presidentieel Paleis stonden twee poppen op wacht. Bleken het toch echte mensen te zijn die stokstijf stilstonden. 

 

Daarna shoppen. Helsinki stikt van de Finnish Design winkeltjes, de een nog duurder dan de ander. Echt niet leuk meer. Ook Marimekko, mij on- maar volgens Carla wereldbekend, weet te rekenen. Wel leuke handdoekjes (Pappa Moem en Stinky) gekocht in de Ale (Sale zonder S). De mooiste straat is de Esplanade (noord en zuid), met daartussen een parkachtige middenberm met beelden en bankjes om even uit te blazen. Hier waren werkstudenten (of jeugdige delinquenten met een taakstraf) de hegjes aan het knippen en de blaadjes aan het rapen, dit alles met de hand. Zag er heel verantwoord uit. Hier zagen we, zoals eigenlijk overal, Finnen die voortdurend de "5 in de klok" hebben en het met de persoonlijke hygiëne niet al te nauw nemen. Echte Illy-espresso gedronken in Cafe Esplanad. Beetje lauw, de suiker wilde niet eens oplossen. Daarna met tram 3B een tochtje gemaakt door Helsinki Zuid. Omdat ik niet oplette zijn we te laat uitgestapt en moesten we met TomTom teruglopen naar het centrum. Nog wat nageshopt en toen met de tram hotelwaarts. 's Avonds nog even terug voor een snelle hap. Na wat omzwervingen eten we Burrito's bij Iguana, een soort jongereneetcafé.

Nou mensen, dit is voorlopig het laatste bericht. Morgen nog Helsinki Revisited met rondvaart en dan op naar de boot. 24 uurtjes varen en dan in het holst van de (zaterdag op zondag) nacht terugrijden naar Nederland. Al met al hebben we er dan ongeveer 4000 km opzitten, 6000 km met de bootreis v.v. erbij. Met dank aan Peugeot, TomTom en Visa.

Weer: 13 graden, bewolkt, later regen.

Loesje in Porvoo

Dag 13 | Door weer en wind reden we zuidwaarts. De wegen zijn hier wat saaier dan voorheen. Het plenst voortdurend, maar koud is het niet. In Porvoo zoeken we een parkeerplaats nabij de haven.  Porvoo is een sympathiek havenstadje 50 km ten oosten van Helsinki. Ook hier is een grote wijk met houten huizen. We zien ook een affiche van Loesje. Zij heeft inmiddels Fins geleerd. We drinken een kleine koffie aan de haven (Illy natuurlijk). Het kost maar 1 euro per slok, maar het is wel steenkoud. We worden belaagd door een mus die de koekkruimels wegkaapt. Verderop is nog een houten wijk, nu met allemaal winkeltjes à la Rauma. Is erg gezellig, ondanks de regen.

In Helsinki aangekomen blijkt het hotel in een soort Brainpark te staan. Reuze knus! Het station is vlakbij en vandaaruit vertrekt om 18:33 uur de trein vanaf perron 4P naar Moskou. Jammer dat je een visum nodig hebt. Zoals overal in de steden worden hier voet- en fietspad gecombineerd. Dit vergeten we steeds, dus worden we voortdurend bijna voor onze sokken gereden. De Finnen vinden het namelijk niet nodig de fietsbel te hanteren. In het restaurant tapas gegeten. Erg lekker. De kamer is groot en modern ingericht. Hier houden we het wel twee dagen uit. Morgen Helsinki onveilig maken.

Weer: 12 tot 16 graden, regen met af en toe een bui.

Maccen in Mikkeli

Dag 12 | Vandaag dwars door het Merengebied. Er zijn zo'n 190.000 meren, dus we kunnen ze niet allemaal bezoeken. Via een aantal omwegen naar Mikkeli. Zo ongemerkt maak je toch nog veel kilometers. De bermen hier zijn bezaaid met wilde lupines. Onderweg naar Savonlinna komen we in de eerste file terecht. Blijkt er, nota bene in het waterrijkste deel van het noordelijk halfrond, een enorme boot over de weg te worden vervoerd. Nieuwsgierige Finnen hebben hun auto's lukraak langs de weg geparkeerd, sommige zelfs met de deuren open zodat ik ze maar ternauwernood kan omzeilen. Mannetjes graven verkeersborden uit omdat de boot de bocht niet kan maken. Je maakt wat mee.

In Savonlinna de burcht aldaar bezocht. Het is geen gezellig optrekje. Elk jaar wordt hier een Operafestival gehouden. Ze hebben hiervoor een enorm(e) lelijke tent op de binnenplaats neergezet. Gelukkig was het vrij entree, het viel een beetje tegen. In Mikkeli gemact (is dat een woord?). Op de stoep stond een vaag figuur en die begon tegen me te wauwelen in het Fins. Ik zweeg in mijn beste Nederlands. Toen we aan het eten waren zat die vent er ook en begon tegen het standbeeld van Ronald McDonald, waar wij pal naast zaten, te schoppen. We schrokken ons een hoedje! We zijn maar stilletjes weggeslopen. De hotelkamer heeft een balkon dat uitkijkt op de binnenplaats tevens restaurant. Kunnen we in de bordjes spugen.

Weer: 10 tot 15 graden, buien.

De Euromast in Finland

Dag 11 | Vandaag gaan we naar Kuopio (spreek uit op z'n Rotterdams). Dat is 390 km rijden, tenzij je de toeristische route neemt, dan is het 480 km. Dat leek ons wel wat. Eerst de snelweg op en dan de tweede weg links. Grindpad! Als dat 480 km duurt, zijn we mooi in de arctic monkey gelogeerd. Rechtsomkeert dus maar. Vannacht heeft het gehoosd en nu miezert het en het is 8 graden. Het wordt wel geleidelijk warmer. We zien ook weer rendieren langs de weg. We kijken er niet meer van op. Onderweg nog ingehaald door twee ambulances. Kuopio kun je best een stad noemen met een echt centrum inclusief winkels. Die zijn overigens niet veel soeps. We lopen naar de Puijo toren, compleet met draaiend restaurant. Het is een hele klim, want de toren staat op een berg(je), dat bespaarde de torenbouwers kennelijk wat tijd. Het uitzicht is wijds, over enkele meren met hun vele eilanden. Alleen jammer dat het zwaar bewolkt is. Het restaurant heeft eenvoudige, doch voedzame maaltijden. We dachten dat het hele restaurant zou draaien, maar alleen de vloer draait, precies één ronde in het uur. Ze hebben hier de rare gewoonte bier in wijnglazen te schenken. Terug naar het hotel de KKK Supermarkt bezocht. Hier kun je, ondanks de suggestieve naam, geen witte gewaden met puntmutsen of fakkels kopen. We hebben vast water gekocht voor op de boot.

Weer: 8 tot 13 graden, (mot)regen, af en toe zon.

Zondagsröst

Dag 10 | Vandaag maar eens uitgeslapen tot 09.00 uur. Het hotel ligt aan het Kuusamojärvi: het meer van Kuusamo. In het Fins kun je aan de naam zien wat het is, bijv. joki is rivier, järvi is meer. Er is zelfs een plaats die Jokijärvi, Riviermeer zeg maar, heet! Het is heel moeilijk rond het meer te lopen, er zijn geen paden. De huizen hier grenzen aan het meer, ze kunnen geen pottenkijkers gebruiken. Het is allemaal erg landelijk en knus. ’s Middags een autotochtje langs als scenic aangegeven weggetjes. Het enige verschil met gewone wegen is dat er meer bochten zijn. Rijdt wel lekker. Ik heb trouwens de cruise control ontdekt. In Nederland heb je er niets aan, maar hier waar nauwelijks verkeer is en je al gauw de neiging hebt te snel te gaan rijden, is het een uitkomst. Bob Ross zou hier trouwens postuum helemaal uit zijn dak gaan. Bomen in het kwadraat, en dan ook nog om de 100 meter zo’n schilderachtig ingestort schuurtje. Een beetje phtaloblauw hier, Vandijckbruin daar... Om de kosten te drukken (we eten elke avond in het restaurant) zijn we naar de Kebab Concurrent geweest. Voor 12 euro helemaal volgepropt. Gratis water erbij. Top!

Weer: 21 graden en zon. later bewolkt en veel wind.

Ik zag twee beren

Dag 9 | ’s Ochtends reden we naar Kuusamo gereden. We zijn onderweg naar het Oulanka National Park, waar de Kleine Berenronde ligt. Een straffe wandeling van 12km over bergen en dalen, rivieren over via hangbruggetjes. Carla heeft hoogtevrees, dus ik vreesde het ergste. Maar mijn Dappere Dodo heeft haar angst opzij gezet. Is ze best trots op, en terecht. Dit bos stikte (stak?) van de muggen. Echt miljoenen, en dat spul Off werkt maar half. Het laatste stuk naar Kuusamo zagen we rendieren op de weg. Carla als een speer met de camera naar buiten voor een actiefoto. Die beesten trekken zich nergens wat van aan. Kuusamo is ook weer zo’n je ne sais quoi stadje. De natuur is overal mooi en overweldigend, maar de steden zijn niks. Hopen maar dat Helsinki beter is. Dit hotel heeft geen draadloos internet, maar draadrijk. De aansluiting zit in de Pool(!) Room, waar je van alle kanten muziek hoort. De Finse Andre Hazes, karaoke en andere ongein. Wij gaan snel naar onze kamer voor wat oude jazz en nieuwe wijn.

Weer: 20 graden en heel veel zon (24 uur per dag)

Middernachtzon

Dag 8/9 | ’s Avonds laat de berg opgeklommen om de Middernacht-zon te zien. De zon gaat niet onder, maar op de berg zie je dat beter. Het is een hele klim tegen een skihelling op. Er ligt nu geen sneeuw. Het is prachtig. Het is onbewolkt en de zon schijnt. Om half een toch maar weer naar beneden gegaan. Onderaan de skihelling ligt nog een pak sneeuw, dat blijft volgens mij gewoon liggen tot de volgende winter.

Het Oostfront

Dag 8 | Vandaag naar de Russische grens. Dit is een ouderwetse grens met heuse slagbomen, grenswachten en heel veel bewakings-apparatuur. Je zou maar stiekem naar Rusland willen! Je kon ook via het bos lopen en dan de grens op afstand bekijken. Overal borden en een uitkijktoren van de Russen. De natuur is daar ongerept omdat er geen mens mag komen, dus nut heeft het wel. Daarna een rondje Oost-Lapland. Als je van bomen houdt moet je beslist naar Fin-/Lapland komen. Hier staan er best veel. Ook veel water: rivieren en meren. En muggen. Er zijn heel erg veel muggen en ze hebben allemaal honger.

We wilden nog even boodschappen doen vanwege het avondeten, maar alle winkels zijn dicht. Dit omdat het vandaag Midzomernachtfeest is. Dan gaat iedereen uit zijn dak. Het is geen volksfeest zoals men ons wil doen geloven, eerder een familiefeest. Vanavond gaan we de plaatselijke berg op om de zon niet te zien ondergaan. Dat kan overal wel, maar hoe hoger je zit, hoe beter het effect. Vanaf morgen hebben we moderne technologie, dus dan volgen de foto's. Carla was vandaag mijn sprekende spellingscontrole. Het was ook wel nodig, want dit is een Fins töetsenbörd.

Weer: 13 tot 20 graden, zon, licht bewolkt.

Rudolph heeft helemaal geen rode neus!

Dag 7 | Nou die sauna ging niet door, veels te moei. 's Anderendaags toch maar weer ontbeten (doen we elke dag zoals je hebt gemerkt). Om 10 uur verzamelen voor een bezoek aan het Rendierpark. We werden onderhouden door Pasi, een Finse stand-up comedian. Hij legde in een koddig Engels accent uit hoe Finland, Lapland en het houden van rendieren in elkaar steekt. Vooral castreren leek me geen pretje.

De organisator, Bart Braafhart, hield ook een praatje. Deze Rotterdammer is jaren geleden in Finland neergestreken en is nu coördinator toerisme voor deze streek*. Daarna het park in, ik reed in een Peugeot 407SW van Hendrik uit Friesland. De rendieren werden gevoerd. Die beesten zijn hardstikke mak. Deze worden speciaal aan de toeristen getoond, de rest loopt in het wild. Daarna Black Pot Coffee, de Finse manier van een bakkie doen. Black slaat op de pot en niet op de koffie. Een ketel boven houtvuur, water erin en dan een pak koffie leegkiepen en wachten tot het is gezonken. Wel gezellig trouwens. Dit deden we in een Kota, een soort tipi maar dan van hout en vijf meter hoog.

's Avonds in weer een andere, veel grotere, Kota traditioneel Laps gegeten. Dus kaassoep, rendierwrap, zalm in vijf varianten, witvis en rendiervlees in de vorm van worstjes, gehaktballetjes, tong, hart en ook gewoon vlees. Dit waren de voorgerechten! Hoofdgerecht was zalm van de plank. De zalm is dan met houten pennen op een plank geprikt en voor het houtvuur gegrild. Dit spoelden we weg met laps alcoholvrij bier wat in de verte naar oud bruin smaakt. Als afscheid kregen we een amulet gemaakt van rendiergewei (een klein stukje dan). 's Avonds laat toch maar de sauna ingedoken. Was best warm.

* Een jaar later blijkt dat wij tezelfder tijd op Blaise Pascal zaten en nog in hetzelfde jaar ook! Sterker nog, ik heb een klassenfoto waar we beiden op staan!!

Hey Bungalow Bill

Dag 6 | Rovaniemi viel toch weer tegen, qua stad. Er is in WOII een munitietrein ontploft als gevolg waarvan de stad helemaal platgebrand is en nu staan er allemaal quasi moderne gebouwen (type Hoogstraat Rotterdam). De Finse architectuur is trouwens ernstig geïnspireerd door De Blokkendoos. Rendier gegeten in restaurant Fransmanni. Was best lekker. Flushed Away in het Fins bekeken, was niet te volgen maar toch leuk. Vanmorgen weer flink ingeladen tijdens het ontbijt. De gerookte zalm is hier echt heel lekker. Met rooksmaak, zeg maar.

Onderweg naar Arktikum geweest, heel interessant. Toen naar Santa Claus op de Poolcirkel. Dat is de Moeder Aller Souvenirwinkels. Erg commercieel dus. Carla vond het Hoofdpostkantoor van de Kerstman heel leuk. Zojuist in het bungalowpark in Salla aangekomen. Helaas geen draadloos internet, dus dit typ ik in de bar van de receptie. Alles op deze PC is in het Fins, dus ik hoop dat je dit kunt lezen. Vanavond gaan we naar een lezing over het rendierpark waar we morgen naar toe gaan. De temperatuur is flink gedaald, overal is hier de verwarming aan. De bungalow zou je Spartaans kunnen noemen. De onze staat aan de rand van het bos, helemaal achteraan. Er is wel een sauna, daar gaat Carla vanavond in, ik moet nog zien...

Weer: 8 tot 12 graden, bewolkt.

Nohohohoordwaarts

Dag 5 | Weer vroeg op. Om 06.30 uur stond de zon al hoog en fel te schijnen. Voor de deur wordt de markt opgebouwd. Ontbijt met Husky bag en dan Noordwaarts. Het is een flink eind, 540 km. Het gaat over 80 en 100km wegen. Onderweg caravans, campers en vrachtwagens, dus vlot is anders. In de buurt van Lapland zien we de eerste elanden en rendieren in het wild langs de weg grazen. Carla is opgetogen, dit is Lapland! Om de paar honderd meter staan borden met een eland er op. Die beesten steken soms zomaar over en dan kun je meteen Carglass bellen. Het is best mooi weer. 's Nachts blijft het al licht, wel raar om te zien. We beginnen al routine te krijgen in het trekken van hotel naar hotel. Rovaniemi is een leuk stadje dat we vanavond gaan uitchecken. We zijn best moe, dus vroeg onder de wol. Morgen misschien de kerstman bezoeken en Arktikum, een glazen poort over de poolcirkel met museum over Lapland. Dan op naar Salla.

Weer: 15º, zonnig.

Zeewaarts

Dag 4 | Opnieuw vroeg uit de veren. Lekker driegangen ontbijt gegeten en lunchpakketjes gemaakt (geen cent teveel hoor). En dan op naar de Botnische Golf! De snelweg mijdend reden we eerst naar Rauma alwaar een complete wijk bestaande uit houten huizen en daterend vanaf de 16e eeuw te bezichtigen is. Er wonen gewoon mensen, er zijn winkeltjes en het is er erg leuk. Carla heeft in de Apteekki de nationale toverdrank tegen muggen (Off) gescoord. We zagen ook nog in één van de tuintjes een haas een pad kiezen.

Daarna naar het strand van Yyteri aan de Botnische Golf. Het was een soort baai met een prachtig zandstrand. Er zwommen zelfs mensen, hoewel het water slechts 12º was.

Vervolgens richting Vaasa. Dat was een heel eind. Onderweg getankt en in mijn beste Fins de dame van de kassa uitgelegd dat ik pomp twee had (twee vingers opgestoken). Het hotel in Vaasa beschikt over een parkeergarage dat pas na enkele malen voorbijrijden zijn ware identiteit onthult. Dat was dus even zoeken. Vaasa is trouwens ook weer een beetje jammere stad. Koud en winderig. De Finnen trekken zich hier echter letterlijk niets van aan en lopen erbij alsof het hoogzomer is. 's Avonds het nationale gerecht reserveribben en hete vleugels gegeten in een Mexicaans aandoend restaurant. Carla had zalm met gepofte aardappel, beide opgeleukt met kaas, Carla's favoriete zuivelproduct... Het hotel wiebelt een beetje (wind, aardbeving?) en is voorzien van enkele high-tech trekjes. De sleutel, een magneetkaartje, doet ook dienst als sleutel voor de lift en de electriciteitsvoorziening op de kamer. Hadden we nog niet meegemaakt dus dat was even wennen. Morgen naar Rovaniemi, waar de Kerstman woont. Heeft iemand nog wensen?

Het weer: 20º, licht bewolkt, beetje wind.

De Landing

Dag 3 | Op het onchristelijk uur van 05.00 Finse Tijd stonden wij op. Het werd een ware opstopping bij de trappen en lift. De auto moest achterstevoren een steile helling op, wat zowaar na twee pogingen lukte, het was namelijk nogal smal. Aan land had TomTom het even moeilijk met het GPS-signaal. In Helsinki reden we nog twee keer verkeerd. De snelweg hier is een soort oase waar je gerust je kinderen kan laten spelen! In het hotel aangekomen was er nog één kamer vrij, en dat om 08.30 uur! Met draadloos internet, dat niet altijd even goed werkt, overigens.

Hämeenlinna is een vriendelijk stadje waar eigenlijk niets te doen is. Een korte stadswandeling voerde ons langs een kofferbakmarkt, bruiloft, straatjes met houten huizen, een burcht ('linna' betekent burcht) et cetera. Heerlijke pizza gescoord en op het plein opgegeten, angstvallig gadegeslagen door twee heren zonder vaste woon- of verblijfplaats en waarschijnlijk ook zonder werk. Zij lieten zich de 12-pack heerlijk smaken.

Daarna op naar Aulanko National Park, een soort veredeld Kralingse Bos met bijbehorende plas(sen) en druk bezocht door picnickende gezinnetjes en (jonge) geliefden. Je kunt er ook wandelen, maar verdwaling (bewegwijzering in het Fins) lag op de loer, dus maar niet gedaan. Dan maar het terras van het hotel uitgeprobeerd. Ook weer aan het water. Daar was een piepklein vogeltje dat soms onder water dook voor voedsel. Vanavond nog even de stad in voor junkfood (lees: McDonald’s). Nog wat geslenterd en gelezen op het terras. Morgen Rauma, Yyteri en Vaasa.

Het Weer: 20º, zonnig met sluierbewolking.

Das Boot

Dag 2 | In een comfortabele en feitelijk van alle gemakken voorziene hut werden we om 05.00 uur gewekt met de mededeling dat we gingen vertrekken. Dus?? Lameslape! Uitgeslapen tot 10.30 uur en ontbeten met krentenbollen. Hollanders hè. De boot is redelijk luxe maar een beetje gedateerd. Buiten waai je uit je vacht, binnen dreint het iets te korte bandje zijn eeuwige rondje. Ik ken de tekst van Boten Anna nu uit mijn hoofd, in de oorspronkelijke taal. Passagiers zijn van divers pluimage, Duitsers, Finnen, Russen, Nederlanders et cetera. Al kennis gemaakt met een Fries die dezelfde reis heeft geboekt. Gestaag de koelbox leeggegeten en gedronken, filmpje gekeken op de (werk)laptop. Nog ernstig blauwbekkend de zonsondergang bekeken en gefotografeerd. Morgenochtend om 06.00 uur Finse tijd aan land en dan op naar het eerste hotel in Hämeenlinna. Ik hoop dat ze ons zo vroeg binnenlaten.

Drang nach Osten

Dag 1 | De heenreis verliep niet voorspoedig. Over het stuk tot de Duitse grens hebben we drie uur gedaan. En wie dacht dat alleen Nederland verstopt zit vergist zich; Duitsland was één lange file. Bizar incidentje: tijdens onze eerst stop in Duitsland zagen we een echtpaar uit een dure Opel stappen, gewapend met stok en plastic tas. Gingen ze de afvalbakken af voor, ja wat? Enfin, pas voorbij Hamburg wilde het een beetje vlotten. Die hadden we ook nodig, want toen ging het ongenadig hard regenen. Normale mensen gaan dan wat langzamer rijden, zoniet De Duitser! Met ware doodsverachting storten ze zich in het waterspektakel. Luid toeterend en van links naar rechts zigzaggend werpen zij zich naar voren. Ook bussen vol toeristen! 

 

Gelukkig was onze tank bijna leeg dus stopten we bij de Aral, het laatste benzinestation van het voormalige Vrije Westen. Hier kan Nederland nog wat van leren trouwens: de toiletten bij benzinestations. Die worden beheerd door Sanifair, volgens mij een franchiseketen. Kost 50 eurocent, muntje in de automaat en dan krijg je een kaartje. Tourniquetje door en dan wacht je Het Sanitaire Paradijs. Dus schoon, licht, van alle gemakken voorzien en beheerd door een herschoolde Stasi-employee of herintredende moeder. Spitzenklasse! Het laatste stuk ging vliegens. In Rostock hield de TomTom het 100 meter voor de eindbestemming voor gezien en toen zijn we alsnog bijna verdwaald. Over gewenning gesproken. Uiteindelijk zijn we 11 uur onderweg geweest van huis tot hut. Wit biertje en dan… slapen!

TweeNulZevenEsWee

Cabrio chicks...

Als rechtgesnaarde Peugeotfans kijken wij al een hele tijd met een schuin oog naar de aangekondigde 207SW. Deze is, hoe kan het ook anders, precies vanaf de dag van onze afvaart in de Peugeot Experience te Breukelen te bewonderen. Boehoehoe! Wellicht kunnen we in Finland er eentje van dichtbij bekijken? Hij is een stukje kleiner dan onze oude Peus, maar dat heeft ook zijn voordelen denken wij. We gaan 'm in ieder geval a.s.a.p. uitchecken!

Hebben wij weer

Rostock, die mooie havenstad aan de Oostzee, wordt dezer dagen geteisterd door demonstranten die tegen de G8-bijeenkomst aldaar zijn. Het toeval wil nu dat uitgerekend Rostock de plek is waar wij afvaren naar Finland! Op 16 juni pas, maar toch... Het had weinig gescheeld of wij waren een week eerder vertrokken voor de Bungalowreis die we ook overwogen hebben. Hadden we mooi die Puppen zum tanzen! Nu maar hopen dat tegen die tijd de straatjes, met de legendarische Deutsche Gründlichkeit, weer zijn aangeveegd.

TomTom test

Het traject Rotterdam - Brielle v.v. kunnen we inmiddels blind rijden. Reden te meer om op deze route onze nagelnieuwe TomTom ONE Europe te testen! Foutje: de zuignap moet je eerst nat maken, anders valt hij van de voorruit af (3x). Zorgt toch voor een aantal schrikmomentjes. TomTom kent de weg, zij het dat hij soms wat laat is met de juiste aanwijzing (wat ik overigens wel gewend ben met CarCar). Verder houdt hij bijv. in de Beneluxtunnel de linker buis aan (geen vrachtverkeer). Na Brielle even naar Hellevoetsluis en van daar uit via Goeree-Overflakkee weer naar huis. Zorg wel dat je de verkeersborden gehoorzaamd. Zo werden wij bij de Haringvlietdam een weg ingestuurd waar je met de auto niet mag komen. Ook kwam het voor dat een rotonde als een gewone kruising werd aangegeven. Omdat het al vrij laat was, hebben we rechtsomkeerd gemaakt en zijn we via de snelste route huiswaarts gegaan. Volgende rit: Laura naar Schiphol brengen!

Start!

Carla en ik, wij zijn ons momenteel aan het voorbereiden op onze autovakantie in Finland. Voor het eerst samen langdurig weg van huis, spannend! Om allerlei verwikkelingen te voorkomen hebben we meteen maar een TomTom gekocht. Waarschijnlijk de redding van ons huwelijk. Morgen testen we hem uit op een ons welbekende route: Rotterdam - Brielle.