We'll meet again

De foto is gemaakt op een receptie, ik schat 1986.
v.l.n.r. Arjen, Netty en Leo. 

Dik twintig jaar geleden werkte ik op de afdeling Verkoopbevordering. Mijn directe collega's waren Netty en Arjen. Netty heeft nog Mariska's geboortekaartje gemaakt en haar vriend Harold, beroep timmerman, haar ledikantje. Nadat ik naar Automatisering was vertrokken en ons bedrijf is gesplitst, verloren we elkaar uit het oog. Netty zag ik in 1999 op Koninginnedag pas weer en daarna duurde het tien jaar voordat we elkaar weer troffen. Ik was namelijk bezig mijn connecties voor LinkedIn bijelkaar te sprokkelen en vond Netty via Google. Zij heeft jaren in Costa Rica en Spanje gewoond en is eigenlijk net terug in Nederland. We spraken af op 10 september op het terras van Café Schoonewil aan de Bergweg. We dronken een paar biertjes en gingen toen pizza eten, waarna we naar het stamcafé van Netty en haar vriend Rob vertrokken. Daar ben ik gebleven tot ik in gestrekte draf nog net de laatste trein naar huis kon halen. Ik had meer bier op dan in het hele jaar ervoor.

Anyway, Netty vertelde dat ze voor een aantal maanden naar Australië vertrok. Ik suggereerde dat ze dan wel een weblog zou kunnen bijhouden. In Costa Rica hield ze namelijk ook een weblog avant la lettre bij. Hoewel ze interesse toonde, is het er niet van gekomen. Gisteren ontving ik een uitgebreide e-mail met het hele verhaal en foto's tot nu toe. Mijn handen jeukten en ik stelde voor er een weblog van te maken. Zo gezegd zo gedaan. Het resultaat vindt je hier: G'day from Downunder.

Arjen heb ik inmiddels ook via LinkedIn gekoppeld. Wie weet zit er een reünie in?

Kerstmis 2009

De laatste paar jaar vieren we Kerst in plaats van Sinterklaas, qua cadeaus dan. Behalve vorig jaar, toen Mariska naar Australië ging op 10 december. We zouden eerste kerstdag bij ons en tweede kerstdag bij Laura en Mariska, maar door de weersomstandigheden besloten we beide dagen bij ons te doen. Carla's moeder kon er helaas niet bij zijn dit jaar, zij moet zes weken bedrust houden. 

Op eerste en tweede kerstdag zijn we bij haar langsgegaan (wat we sowieso elke dag doen) om haar kerstcadeautjes te geven. Zij had op haar beurt Carla en Mariska opdracht gegeven cadeautjes voor de anderen te kopen. Tezamen met onze eigen cadeautjes leverde dat weer een hele stapel op. Onze cadeautjes deden we dan weer thuis. Aan het eind van de avond was iedereen tevreden. Vandaag gingen de meisjes weer naar huis.

Dit is natuurlijk ook de week van de Top 2000. Die begon al op eerste kerstdag om 12.00 uur i.p.v. middernacht. Opvallend dit jaar is, dat doodgaan helpt als je in de Top 2000 wilt komen, getuige het meer dan gemiddeld aantal vermeldingen van Michael Jackson† en Ramses Shaffy† dit jaar. Dit geldt ook voor The Beatles. Dit is de band met de meeste noteringen, meer dan 39 jaar na het uiteengaan. Laura kreeg voor Kerst de dubbel cd/dvd Good Evenening New York City, opgenomen j.l. juli. Het optreden wat wij gezien hebben is daar een afgeleide van. Een leuk aandenken aan dit Jaar van The Beatles en de Beatle van het jaar!

Top 2000 - 2009

The Beatles 

23 Hey Jude
44 Yesterday
54 Let it be
71 A day in the life
132 Blackbird
154 Here comes the sun
166 While my guitar gently weeps
204 Strawberry fields forever
256 Fool on the hill
260 Norwegian wood
273 Eleanor Rigby
324 Penny lane
341 The long and winding road
349 Michelle
352 Get back
369 Sgt Pepper's Lonely Hearts club band
455 I am the walrus
472 Help
510 Something
560 All you need is love
590 Lucy in the sky with diamonds
602 She's leaving home
619 In my life
684 When I'm sixty four
789 For no one
866 Here there and everywhere
879 Lady Madonna
925 Across the universe
936 A hard day's night
974 Back in the USSR
1031 Hello goodbye
1050 I saw her standing there
1069 Twist and shout
1078 We can work it out
1118 Yellow submarine
1154 Girl
1180 Eight days a week
1199 And I love her
1284 If I fell
1317 Can't buy me love
1368 All my loving
1431 Paperback writer
1444 Day tripper
1474 She loves you
1544 Ob-la-di, ob-la-da
1572 Love me do
1659 I want to hold your hand
1665 The ballad of John and Yoko
1694 Magical mystery tour
1701 I feel fine
1773 Ticket to ride
1919 No reply

John Lennon  

41 Imagine
683 Working class hero
1276 Woman
1280 Jealous guy
1757 Happy X-mas (war is over)

George Harrison

620  My sweet lord
1549 What is life
1729 Got my mind set on you
1743 Bangla desh

Paul McCartney

248 Band on the run
371 Mull of Kintyre
1084 Live and let die
1212 We all stand together
1679 My love
1959 Hope of deliverance

 

Winterslaap

Onze Kitty is een echte buitenkat. 's Ochtends na het ontbijt kan ze niet wachten om naar buiten te gaan. Behalve de laatste dagen, met al dat gesneeuw. In het begin wilde ze nog wel, maar afgelopen dagen met al dat geweld bleef ze toch liever binnen. Tot vanmorgen, het was welletjes geweest en mevrouw stond alweer te trappelen. Alleen lag er nu zoveel sneeuw in de tuin dat ze er geen raad mee wist. Ze zakte er met haar poten doorheen, helemaal tot aan haar buik. Gelukkig lag er onder het tuintafeltje veel minder, dus daar ging ze meteen naar toe. Een klein uitstapje naar rechts en toen toch maar weer snel naar binnen! Stijf opgerold op een stapel kussens ligt ook heel lekker. Een soort winterslaap...

THX CRL

Muziek moet goed klinken, ook op een PC. Ik heb daar best geld voor over hoewel Carla daar niet altijd even enthousiast over is, zeker niet in deze economisch barre tijden. Goede luidsprekers zijn echter dungezaaid en duur, dus wachtte ik mijn kans af. Deze week had MediaMarkt de ideale speakerset in de aanbieding, de Logitech Z-2300 voor 99€. Deze is THX gecertificeerd, wat inhoudt dat 'ie aan allerlei hoge kwaliteitseisen voldoet. Op deze set zit ik dus al jaren te spinzen maar zelfs ik vond hem altijd te duur. Hij kost namelijk normaal 199€. Carla zei, doe het nou maar.  

Niet alleen de tijden zijn bar, ook het weer. Het was glad en ongetwijfeld heel druk, dus met de auto naar Alexandrium II gaan was geen goed plan. We zijn maar gaan lopen, met de fiets aan de hand. Op de weg terug woog de doos als lood, dus ik was blij dat ik de fiets mee had en Carla kon helpen. Zo glibberden we gezellig naar huis. Aangesloten op mijn Creative SoundBlaster X-Fi Xtreme Audio geluidskaart klinkt het weer fantastisch. THX CRL!

Naar analogie van THX JHN
oftewel Thanks Carla!

Mini look back show

Mini kwam vandaag naar buiten met een concept car, de Beachcomber. Het is een Mini zonder dak of deuren en met een stoer imago en losjes gebaseerd op de Mini Moke, een geinig strandkarretje uit de jaren zestig. Heel populair in de VS, Australië en allerhande toeristische eilanden. Zo ook op Corfu, waar ik er een tegenkwam in de badplaats Benitses.

De naam Moke betekent ezel in slang (Engeland) of mislukt paard (Australië). Wij kennen natuurlijk ook de band Moke. Naar verluidt werd de oom van Felix Maginn, de Ierse leider van dit Amsterdamse bandje, Moke (hij blij) genoemd en zo is de bandnaam ontstaan.

Chauvinisten uit voornoemd stadje in het Noorden des lands denken echter dat het een verbastering van Mokum is. Mochten ze willen...

Flex

Vandaag heb ik dan eindelijk de laatste hand aan de badkamer gelegd. Er was namelijk nog steeds geen behoorlijke raambedekking en we gebruikten twee stroken karton als zodanig. Ik had van de herfst een nieuw Xenos Xenoflex jalouzietje gekocht, voor de lieve som van 2,99 €. Vroeger paste die perfect, 30 cm breed, maar door de nieuwe betegeling is die ruimte nog maar 27,5 cm. De muur rond het raam was heel slordig betegeld, dus na de oplevering is daar nog een mannetje een dag mee bezig geweest. Dat ging dermate van dik hout, dat het kozijn opnieuw geschilderd moest worden. Ik had om allerlei redenen vandaag pas tijd en zette ik mij er welgemoed aan. De jalouzie moest dus 2,5 cm worden ingekort. Tegen beter weten in (en het advies van Martin) dacht ik dat het aan één kant afzagen van 2,5 cm wel soelaas zou bieden. Ik had er echter niet op gerekend dat het draaimechanisme en de bevestiging elkaar dan in de weg kwamen te zitten. Er moest dus aan beide zijden 1,25 cm af! Wat te doen? Ik ben maar op de fiets richting Xenos gereden en heb zuchtend 2,99€ afgerekend voor een tweede exemplaar. Daarna ging het feilloos. Met de blikschaar ook de lamellen aan beide zijden afgeknipt en nu hangt het perfect. Ik durfde het Carla niet te vertellen, dus als zij dit leest...

Ik had beter moeten weten

Achterin de The Beatles - de biografie staan ettelijke appendices, één ervan is de Nederlandse discografie. Daarin staan, naast alle regulier uitgebrachte lp's, ook exclusief in Nederland uitgebrachte platen. Zo ook de verzamel-lp Beatles' Greatest, met zijn karakteristieke bruin met blauwe hoes en diagonale ontwerp. Als je goed kijkt lijkt het beeld te kantelen.

De compilatie zelf stamt uit 1965 (net voor de lp Help!, alleen de daarvan getrokken single Ticket to ride uit april '65 staat er op) en was in eerste instantie alleen voor de Duitse markt bestemd, met 'The' voor de titel. Twee jaar later dus ook in Nederland uitgebracht met een nieuwe hoes, maar wel met dezelfde foto. Artistiek kwam het een beetje als mosterd na de maaltijd en vulde het de leemte van bijna anderhalf jaar tussen Sgt. Pepper's en The White Album. In tegenstelling tot eerdere berichten was dit dus de lp die wij thuis hadden. Ik vermoed dat het een sinterklaascadeau was voor mijn broer Henk. Vandaag heb ik een cd'tje gebrand (bron: de geremasterde versie) en ik kan je vertellen dat na ruim 40 jaar de volgorde nog in mijn hoofd zit.

Tracklist:

I Want to Hold Your Hand (2:25)
Twist and Shout (2:37)
A Hard Days Night (2:34)
Eight Day's a Week (2:45)
I Should Have Known Better (2:45)
Long Tall Sally (2:05)
She Loves You (2:23)
Please Mister Postman (2:37)
I Feel Fine (2:24)
Rock and Roll Music (2:32)
Ticket to Ride (3:09)
Please Please Me (2:00)
It Won't Be Long (2:14)
From Me to You (1:59)
Can't Buy Me Love (2:14)
All My Loving (2:07)

Chevy chase

Nu, bijna zes jaar en 1526 euro ouder, is mijn Kuifje-autocollectie eindelijk compleet. Nadat ik vorige maand № 70 ontvangen had, ontbraken er toch nog twee. Ik stuurde een mailtje naar Uitgeverij Atlas en ik kreeg prompt antwoord dat de twee ontbrekende autootjes nagezonden zouden worden, wat inderdaad gebeurde. Service van de zaak! Het betrof achtereenvolgens De Rode Bolide en Alcazar's Chevrolet, hier rechts afgebeeld.

Je ontvangt niet alleen een autootje, maar ook de achtergrond (kartonnen drieluikje) uit het verhaal. Verder een folder met een uitgebreide beschrijving van de auto, de desbetreffende scène en de inspiratiebron(nen) van Hergé, compleet met schetsen en voorstudies.

Over dit fenomeen is trouwens in 2006 ook een boek verschenen, Kuifje, Hergé en de auto's. Hierin komen alle aspecten van de auto's aan de orde. Hergé is namelijk ooit begonnen als ontwerper bij Ford, wat ook verklaart dat een onevenredig groot aantal Fords figureren in zijn verhalen. Verder was hij een liefhebber van snelle Italiaanse auto's. Door de aard van Kuifjes avonturen (veelal met een spionageachtige insteek), komen er veel snelle auto's in voor, achtervolgingen en legerauto's.

Big Macca

Even een concertje pikken is een hele onderneming geworden in ons volle landje. Gisteren was het concert van Paul McCartney in GelreDome, Arnhem. Wij: Carla, Mariska, Laura en ik, gingen al vroeg op pad. Er werd drukte verwacht en we wilden ook nog winkelen in het centrum, dus parkeerden we in de parkeergarage onder het station. Hoewel het is uitgeroepen tot Beste Parkeergrarage Van Nederland vonden wij het maar een doolhof. Vanaf het Willemsplein rijdt er een pendelbus richting GelreDome, dus die kaartjes scoorden we eerst. Daarna winkelen in de binnenstad. Voor we naar GelreDome gingen nog even de inwendige mens versterkt bij MacDonalds. De pendelbus doet er een kleine 10 minuten over, daarna in de rij waar ik nog even mijn neef Hans opzocht. Het duurde tot 18.00 uur voor we er in mochten. Eenmaal binnen kreeg ik een sms'je van Anja (tribune aan de overkant) en belde Aad (veld, bij de biertent...).

De band begon redelijk op tijd, nadat we waren opgewarmd door een dancemix van oude Beatle- en andere hits, visueel ondersteund door een bewegende collage op twee grote schermen aan weerszijden van het podium. Ik had de setlist van het concert in Hamburg al gezien, dus dat was verder geen verrassing, die werd op de voet gevolgd. De nadruk lag duidelijk op 's mans Beatleverleden, afgewisseld met Wings- en solokrakers. Ze speelden ook twee nummers van de laatste Firemen cd, die mij maar matig konden boeien, een stukje Jimi Hendrix en de titelsong van de nieuwe film van Robert De Niro. Er zat een duidelijke opbouw in het geheel met als eerste climax Live And Let Die dat werd opgeluisterd met spetterend vuurwerk. Afsluiter was Hey Jude, dat bij mij niet geheel onverwacht de waterlanders tevoorschijn toverde. Daarna volgden nog twee setjes toegiften.

Extra vermeldenswaard waren de tributes aan Linda Eastman (My Love), John Lennon (Give Peace A Chance en Here Today) en George Harrison (Something, op zijn ukelele). De band was goed op dreef en bij vlagen behoorlijk heavy zonder de nuance uit het oog te verliezen. Paul was onvermoeibaar en ontspannen en probeerde zelfs in het Nederlands te praten (voorlezen eigenlijk). Hij speelde afwisselend basgitaar, gitaar, banjo, ukelele en piano. Als hij als voorbeeld zou dienen zou ik zeggen: allemaal doorwerken tot minimaal je 67e!

De terugtocht was iets minder voorspoedig, iedereen wil natuurlijk snel huiswaarts en de pendelbussen werden volgepropt. Ook was het niet duidelijk welke bus je moest hebben, dat werd niet aangegeven. Dat het inmiddels regende hielp ook niet echt. Tot Utrecht was het behoorlijk druk op de weg. We waren rond 02.00 uur thuis. Volgende keer in Ahoy?

De setlist:

Magical Mystery Tour
Drive My Car
Jet
Only Mama Knows
Flaming Pie
Got To Get You Into My Life Let Me Roll It / Foxy Lady
Highway
The Long and Winding Road
(I Want to) Come Home
My Love
Blackbird
Here Today
Dance Tonight
And I Love Her
Mrs Vandebilt
Eleanor Rigby
Band on the Run
Ob-La-Di, Ob-La-Da
Sing the Changes
Back in the U.S.S.R.
Something
I've Got a Feeling
Paperback Writer
A Day in the Life / Give Peace A Chance
Let It Be
Live and Let Die
Hey Jude
Day Tripper
Lady Madonna
Get Back
Yesterday
Helter Skelter
Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (Reprise)
The End

Ramptoerisme

Oostzanddijk, ca. 1960

Carla en ik zijn beiden geboren en gedeeltelijk getogen in Hellevoet-sluis. Hoewel mij van huis uit geen liefde voor deze plaats is bijgebracht, heb ik toch er (dus) toch een warm plekje voor in mijn hart. Toen vorige week het Marinehospitaal afbrandde waren we dan ook nogal ontdaan. Vandaag gingen we in weer en wind een kijkje nemen bij de ravage. Op het hoofd bij Aquarius waaiden we bekant uit onze vacht, dus zetten we de auto maar achter het gemeente-huis, precies op de plek waar mijn kleuterschool heeft gestaan. We liepen richting Oostkade, maar waar het net spannend begint te worden is de straat afgezet.

Er loopt een beveiligingsbeambte rond die ons vertelde dat het belendende pand (het Admiraliteits-huis) ook gevaar loopt als het Marinehospitaal zou wordt gesloopt, het leunt er namelijk letterlijk tegenaan. Vandaar dat volgens hem die muur en de voorgevel blijft staan en het hele pand zal worden herbouwd. Verder wordt het bluswater weggepompt en via tankers en tankauto's afgevoerd, zijnde chemisch afval. Alle panden in de buurt hebben rook- en waterschade. Het is een trieste bende.

We zijn naar de Westkade aan de overkant gelopen. Dit moet via de sluis omdat de brug wordt gerenoveerd. Vanaf dit punt heb je een 'mooi' overzicht. Daarna gaan we terug en via de Kerkstraat, langs de vest naar de achterkant. Hier kun je goed zien dat de eiken balken netjes opgestapeld zijn en de gaten waar ze in zaten hoog in de muur. Verder zie je dat er een binnenplaats was die nooit zichtbaar was maar nu dus wel. We proberen nog via de Brandlaan (je verzint het niet) dichterbij te komen maar dat lukt niet.

Nu we er toch zijn lopen we over de wallen richting Brielse Poort. Dit was gedeeltelijk de route die ik van huis naar school v.v. liep. Destijds was dat allemaal veel spannender dan nu, met hoge bomen, nu allemaal omgezaagd, en echte kinderlokkers! Over de Opzoomerlaan liepen we weer terug. Daar heb ik in '76-'77 nog een blauwe maandag gewerkt bij de boekhouder van mijn vader. Gezien mijn cijferblindheid was dat niet echt een goeie carrièrekeuze. Het watertje op de foto is dezelfde als die op de foto van mijn oude school dat hier stond.

Goede vrijdag

Koud 43 jaar nadat Paul McCartney en zijn medebandleden, The Beatles zeg maar, met rauw vlees op schoot poseerden voor de beruchte Butcher Sleeve, verdedigde hij gisteren in het Europees Parlement zijn stokpaardje: vegetarisch eten. Omdat hij ook wel weet dat vrijwel niemand dit utopische idee zal overnemen, stelde hij voor om éénmaal per week geen vlees te eten. Dit tot grote verontwaarding van de Gristelijke Maffia, bij monde van Esther de Lange van het CDA, die de boeren (en hun respectievelijke vrouwen) te vriend moet houden, qua electoraat. Wel geven zij volgens mij al eeuwenlang het goede voorbeeld: vis eten op vrijdag! Toevallig is het op vrijdag markt hier in de wijk, dus vandaag droeg ik mijn steentje bij en kocht wat gebakken visjes en een spekbokking. Het regende pijpenstelen maar je moet er wat voor over hebben.

Verder was het wel een goede vrijdag, want ik ontving mijn eerste uitkering van het UWV! Vandaag is ook eindelijk de kookplaat in onze nieuwe keuken vervangen, die al vanaf het begin kuren had: twee kookzones deden het niet. Blijkt dat er een draadje los zat in het stopcontact...

Anyroad, eergisteren opende Paul McCartney dus zijn tournee in Hamburg(!). Volgende week zijn wij aan de beurt. Mag het iets meer zijn?

We bellen!

Vroeger kocht ik bijna elk jaar een nieuw mobieltje. Ik moet er nu zo'n zes versleten hebben. De laatste kocht ik toch al weer bijna vier jaar geleden, een Nokia (mijn eerste!) 6021. Deze heeft het dus behoorlijk lang uitgehouden voor mijn doen. Deze week ging het beestje echter kuren vertonen. Hij ging niet over en ook het alarm ging niet meer af op de ingestelde tijd. Dat is best lastig, want ik ben zo'n beetje afhankelijk van het apparaat. Tegenwoordig geef ik alleen nog maar mijn mobiele nummer en ik gebruik hem als agenda. Gisteren moest het UWV me hebben, maar dat heb ik dus gemist en vandaag had ik een afspraak maar werd niet gewaarschuwd! Ik wilde de ringtone opnieuw instellen, maar kreeg de melding 'ringtone beschadigd' en vervolgens verdwenen mijn icoontjes! Tijd voor maatregelen.

Ik zou mij niet zijn als ik niet allang een nieuwe op mijn verlanglijstje had staan. Maar waar moest 'ie aan voldoen? Het moest wel weer een Nokia zijn, want het was toch wel een betrouwbaar telefoontje. Verder SIM-Lockvrij, Bluetooth vanwege de carkit en de verbinding met de PC. Dan wil ik er ook foto's mee kunnen maken van een beetje kwaliteit (3.2 megapixels), want altijd met een camera op zak is lastig en last but not least graag ook MP3-weergave ter vervanging van de iPod Shuffle. Dit alles binnen de, tegenwoordig vrij krappe, financiële mogelijkheden. De keuze viel uiteindelijk op de Nokia 6303 classic. Een prachtig slank apparaat wat lekker zwaar in de hand ligt (de behuizing is van metaal), een groot en helder scherm en 'duidelijke' toetsen. Er is één heel klein probleempje, hij past niet in de houder van de carkit. Die zal ik er dan ook bij de eerstvolgende grote beurt uit laten halen. De carkit zelf kan blijven zitten.