We proberen elk jaar wel, al is het maar voor een dagje, naar Cadzand-Bad te gaan. We komen daar al, in verschillende gezelschappen, sinds 1977. De laatste keer dat we als gezinnetje voor langere tijd gingen was in 2002. Het was de eerste grote vakantie voor onze nieuwe tweedehands Peugeot 306 Break. Toen we aankwamen was het 'Cadzandweer', regen dus en wind. De oversteek ging nog met de veerboot Vlissingen-Breskens. Dat gaf hetzelfde gevoel als de overtocht naar Texel: op de boot begint de vakantie pas ècht. Het onweerde, dat dan weer wel. Na ons in het huisje 'Renata' te hebben geïnstalleerd gingen we lekker eten in 'La Porta'. De zon ging zowaar schijnen en we zaten op het semi overdekt terras. We zijn nog een aantal keer hier gaan eten. Boodschappen deden we bij de C1000 in Breskens, die zijn zelfs 's zondags open. In Cadzand-Bad zelf is een buurtsuper, waar super staat voor super duur. 's Middags gingen we Sluis bekijken, dat is een alleraardigst dorpje vlakbij de Belgische grens. Daarna het strand op. Carla gaat dan op haaientandenjacht en verdomd als het niet waar is, ze vindt er altijd wel een paar! De meisjes zijn verwend en gaan elke dag bij de bakker croissants halen.
Het Zwin is ook zo'n onvermijdelijke trekpleister. Het is inmiddels een beschermd natuurgebied. Bij eb kun je doorlopen tot Knokke (en verder natuurlijk). In Oostburg kun je aardig winkelen, dus dat deden we dan ook. Meteen de boodschapjes daar gedaan. In de omgeving van Cadzand kun je ook aardig wandelen. Fervente wandelaars als we zijn gingen we een keer naar een piepklein natuurgebiedje in de polder. Dat bleek pal naast een Asielzoekerscentrum te liggen, waarin ik het gebouw herkende waarin we met de 4e klas HAVO van Blaise Pascal tijdens 'werkweek' de beest uitgehangen hebben. Er wordt nu nog over gepraat! Laura ging door haar enkel. Daarna gingen we naar de Verdronken Zwarte Polder, een weids gebied dat aan de Slufter in Texel doet denken. Na al dit natuurgeweld gingen de kinders midgetgolfen (Laura dus met handicap:-).
Toen het weer wat minder werd zijn we een dagje naar Vlissingen geweest. Met de auto naar Breskens en dan te voet met de veerboot. Eenmaal terug maakten we een autotochtje door West Zeeuws-Vlaanderen. Een ander leuk tochtje was naar Damme (bekend van boekenstalletjes en -winkels en Tijl Uilenspiegel) en Knokke (bekend van het songfestival en casino). Het weer knapte zienderogen op en toen hebben we fietsen gehuurd voor de Zwinroute, een kleine 39 km. Onvermoeibaar als ze waren zijn de dames daarna nog gaan midgetgolfen, waarna ook nog eens een strandwandeling is gemaakt.
In het weekend hadden we Aad en Lia op bezoek. Aad zette Laura meteen aan het werk: zijn Suzuki Swift moest nodig gewassen en gepoetst worden. De auto bleek (gelukkig) rood te zijn! Ondanks de hitte (30°C), zijn we het Cadzandse Pad gaan wandelen. Dat viel zwaar tegen! De meisjes kozen eieren voor hun geld en bleven in de tuin zonnen. Laura kreeg zoals gewoonlijk veel aandacht van de kleintjes. Na een verplicht rondje Kolonisten van Catan (Aad's stokpaardje) zijn we, uitgeput als we waren, toch nog naar het strand geweest voor een avondwandeling. We zagen nog een zwerfkitten in de struiken maar konden het niet te pakken krijgen.
Na het weekend zijn we, omdat het maar mooi weer bleef, een aantal malen naar het strand geweest. Door dezelfde warmte bleek ons huisje ineens vergeven van de vlooien! Het bleek dat er voor ons mensen met honden hier hadden gelogeerd. Dat hondje kreeg ook nog een staartje... De verhuurder is met vlooienspray aan de gang gegaan, maar een excuus kon er niet af.
Het ging weer regenen en toen zijn we doodleuk naar Duinkerken gereden. We hebben daar natuurlijk gewinkeld (Yves Rocher et al.). De meisjes gingen zich te buiten aan de onvermijdelijke crêpes. In een speelgoed- annex prullaria-winkel zag ik ineens een heel leuk autootje staan: De Jeep uit 'Raket naar de maan' (1953). Dit was in mijn kindertijd mijn enige stripboek! Het kostte maar 5 euro*.
Mariska kreeg het benauwd en wel zodanig, dat ze er 's nachts niet van kon slapen. De dienstdoende dokter schreef haar Zirtec voor, wat niet hielp. We hebben zelfs nog overwogen eerder weg te gaan, want het was wel duidelijk dat de honden hieraan schuldig waren. Het was heel akelig haar zo te horen en te zien, maar ze wilde geen spelbreker zijn. Zoveel mogelijk uit huis blijven was de oplossing.
Vandaar dat we een hele middag naar Brugge zijn geweest. Dat lijkt nog het meest op een openluchtmuseum, qua architectuur. Bij toeval zag ik een Tin Tin Shop, alwaar, de naam zegt het al, uitsluitend Kuifje gerelateerde dingen worden verkocht. Ik kocht, geïnspireerd door het autootje, het album 'Raket naar de maan'. Tot mijn stomme verbazing ontdekte ik dat dit deel 1 is. Deel 2, 'Mannen op de maan' (1954) kende ik niet maar is vanaf dit moment dus ook in mijn bezit.
Op de voorlaatste dag hebben we rustig aan gedaan. Het was strandweer en wij handelden dienovereenkomstig. Mariska slaapt al weer beter. De verhuurders, op de hoogte van Mariska's probleem, gaven geen enkele sjoege. Hier komen we dus nooit meer terug. De terugreis ging via de andere veerdienst, Perkpolder-Kruiningen. Het zou de laatste keer zijn, in 2003 werd de Westerscheldetunnel in gebruik worden genomen. Het einde van een tijdperk.
* Een aantal jaren later ben ik alle autootjes gaan sparen, het zijn er zeventig, à 21,80€.
