Je verwacht het niet

Vandaag komt Carla terug van een weekje Madrid/Lissabon. Als de kat van huis is dansen de muizen zou je zeggen en echt, ik heb het geprobeerd. Het begon met het upgraden van mijn laptop. Dat ging goed, maar na een paar dagen begon de nieuwe externe hardeschijfbehuizing kuren te vertonen. Het USB3 kabeltje was een beetje wiebelig en maakte slecht contact. Gelukkig kon ik hem binnen acht dagen omruilen voor een nieuwe. Nadat ik ter plekke checkte of deze wel goed was kon ik opgelucht weer naar huis.

Dinsdagmiddag laat sloeg het noodlot toe. Ik zat nietsvermoedend het zoveelste bord macaroni naar binnen te werken, onderwijl TV kijkend. Pling, geen beeld. "Deze zender is tijdelijk niet beschikbaar". Was het maar waar. Ik had ook geen internet zo bleek luttele seconden later. Na alles geprobeerd te hebben ben ik overgestapt op de XS4ALL mobiele internet verbinding, met behulp van een 3G-UMTS USB modem, onderdeel van het XS4ALL ServicePlus pakket. Dat werkte wonderwel, zij het in een hemeltergend laag tempo. Gelukkig kun je de snelheid online upgraden naar 3,5Mbps (minder dan 1/10 van de normale snelheid). Deze snelheid blijft 24 uur actief en dan gaat 'ie automatisch weer omlaag omdat het probleem dan waarschijnlijk is opgelost.

 

Fluks XS4ALL gebeld en ja hoor, na enkele minuten was het lek boven: in De Centrale was er door nog onbekende oorzaak plotsklaps een draadje niet goed aangesloten. Heb ik weer. Men beloofde het morgen aan de beheerder door te geven. Ik gaf ze een hele dag respijt. Gelukkig maar, want er gebeurde niets. Maar weer eens gebeld. Het schijnt dat ik niet de enige ben met dit probleem en dat een serieuze hardwarestoring (Alcatel kaart) de boosdoener is. Inmiddels had ik de snelheid opnieuw verhoogd, want er was 24 uur verstreken. Weer 24 uur later was er geen nieuws te melden. Weer gebeld (dit alles mobiel want tja, geen telefoon natuurlijk) nu om te vragen of ze deze verhoogde snelheid vast willen zetten omdat je dat zelf maar maximaal twee maal mag doen. Hiertoe waren ze bereid, en dan maar meteen tot volgende week maandag. Dan moet het toch wel zo'n beetje gerepareerd zijn. Vrijdag gaan we er alles aan doen meneer. Het is nu zaterdag en er is geen merkbare vooruitgang geboekt.

Gisteren ging ik enigszins bedrukt boodschappen doen en ik dacht, komaan, ik ga eens bij de MediaMarkt langs, daar knap ik misschien van op. Bleek dat een dag eerder The Hobbit op de mediamarkt was gekomen, in DVD, Blu-ray en 3D Blu-ray formaat. Dit was het moment waar ik op had gewacht: een excuus om een Blu-ray speler aan te schaffen. Omdat Carla mordicus tegen deze diepte-investering is (die schijfjes zijn hartstikke duur! en wat kost zo'n speler wel niet!!) liep ik eerst braaf met de DVD onder mijn arm (vergezeld van twee spotgoedkope Brian Eno-cd's en een cd, bedoeld als cadeau voor Carla's verjaardag van een artiest die onlangs na tien jaar een come-back cd heeft gemaakt en niet zo'n goedkope...). Toch maar even langs de Blu-ray spelers. De afgelopen weken heb ik me al een hoedje georiënteerd, maar er kwam niets positiefs uit. Tot ik hier en nu de Samsung BD-ES6000 zag. Flink afgeprijsd, compact (past naast de Motorola mediaspeler van XS4ALL) en voorzien van interessante snufjes. Zo is deze minimalistisch uitgevoerde speler via Wifi te gebruiken als streamer voor muziek die op je PC staat. Ook foto's zijn op die manier op je TV te bekijken. Als dit Carla niet over de streep trekt... De DVD teruggelegd en toch maar de Blu-ray gepakt.

Hobbyisme

Nu Carla en Mariska ruim een week weg zijn naar Madrid (om haar verjaardag te vieren) en Lissabon (op bezoek bij Laura en Bruno) kan ik me eens wijden aan die andere hobby. Mijn laptop is inmiddels 2,5 jaar oud en daarmee op de helft van zijn verwachte levensduur. Nu is het moment om de enige upgrade die ik nog kan doen uit te voeren: de harde schijf vervangen door een SSD (Solid State Drive). Een paar maanden geleden heb ik al Windows 8 en 8GB geheugen geïnstalleerd. De desktop is ook al voorzien van een SSD en dat bevalt heel goed. Ik had bedacht dat ik de harde schijf uit de laptop in een externe behuizing kon bouwen (resulterend in een externe harde schijf) en dat geheel aan de Dierenbescherming over doen. Het liep iets anders.

Eerst de SSD. Informatique had een aanbieding van de Intel 520 Series, 120GB. Dat is ruim voldoende voor een laptopje. Een kind doet de was: klepje open, schroefjes los, schijfje er uit, SSD er in, schroefjes vast, klepje dicht. Daarna moest ik natuurlijk eerst de Sony hersteldisk 1 t/m 3 installeren, waarna de upgrade naar Windows 8 nog eens dunnetjes kon worden overgedaan. Alles draait weer (nou ja, draaien...) als een tierelier.

Voor de harde schijf had ik een behuizinkje gekocht van RaidSonic, de Icy Box IB-231StU3-G, met USB3 aansluiting. Je moet toch met je tijd mee, nietwaar? Het schijfje uit de laptop, een Seagate Momentus 7200.4, is eigenlijk best rap en ik vond het dan ook zonde om, in combinatie met USB3, deze weg te geven. Dus ik hou hem zelf en de Samsung G2 Portable met dezelfde capaciteit (320GB) maar met een lagere rotatie-snelheid van 5400rpm en 'slechts' USB2 kan door de Dierenbescherming goed gebruikt worden.

Kleinood

Gisteren was ik mijn 64GB USB-stick ineens kwijt. Hij hangt normaal gesproken met een musketon-haakje aan mijn sleutelbos, maar het haakje (zo één voor een boodschappenwagenmuntje) was afgebroken. Nu was het eigenlijk een miskoop: te grote capaciteit voor in de auto en mechanisch zwak in elkaar gezet. Het schuifje was inmiddels lam en het dopje losgeraakt zodat ik het met superlijm moest repareren. Je raadt het al: ik ging op zoek naar een nieuw exemplaar. Dat valt nog niet mee want je wordt tegenwoordig spreekwoordelijk doodgegooid met die dingen. Ik had wel een aantal eisen:

1. geen dop, die kan alleen maar kwijt raken;
2. geen schuifmechanisme, dat kan lam raken;
3. geen plastic, dat gaat kapot;
4. minimaal 16GB, dat is groot genoeg heb ik gemerkt;
5. klein, dan heb je niet zo'n bult aan je sleutelbos en past ook in de kleinste uitsparing op een laptop;
6. te koop en liefst in de buurt, ik heb haast.

De zoektocht leverde als resultaat de Kingston Data Traveller SE9 op, een wonder van eenvoud en schoonheid. De (industrieel) ontwerper, Arman Emani, heeft met dit ontwerp diverse prijzen gewonnen. Ook andere elegante ontwerpen van zijn hand vielen in de prijzen. Voor €12,29 kocht ik dit kleinood bij Alternate, bij mijn werk om de hoek. Op de site van Kingston kun je urDrive downloaden, een tooltje om vanaf je USB-stick programma's te draaien, zoals PC Checkup, een Browser, Backup et cetera. Handig voor als een je PC-storing te lijf gaat.

Bekijk hier het filmpje. 

Onvoorziene omstandigheden

Andere wereld | M.C. Escher 1947

M.C. Escher is een kunstenaar die door Carla zeer wordt bewonderd. Haar vader had het boek "De werelden van M.C. Escher" uit 1971 dat nu in onze Billy prijkt. Sinds tien jaar heeft hij (Escher) ook een eigen museum: Escher in het paleis, aan het Lange Voorhout te Den Haag. Onze buurvrienden Trudy en Cas wilden graag eens naar dat museum en, na een aantal valse starten, was het vandaag zo ver. We gingen met Cas' auto en Cas, gerenommeerd aanhanger van de anti-TomTom-of-andere-moderne-navigatiehulpmiddelen-beweging, wist gelukkig de weg. Zoals die tien jaar geleden was, bleek later. Naarmate we het Lange Voorhout naderden wierpen diverse wegwerkzaamheden barricades op en tot Cas' ontzetting leidde zijn kruip-door-sluip-door route niet tot de gewenste eindbestemming. Op zeker moment werden we in de consternatie dan ook bijna door een tram in de flank (aan mijn kant) getorpedeerd, tramlichten, bellen en geclaxonneer ten spijt. Hierna herpakte onze chauffeur zich snel en vonden we alras een vacant parkeerplekje aan het Tournooiveld. Op zich al een prestatie, want er was een Abvakabo-demonstratie tegen de bezuinigingen in de thuiszorg ophanden, precies ter hoogte van die plek aan het Lange Voorhout.

Hoewel er een bord stond liepen we in eerste instantie, omdat het zicht werd belemmerd door de Abvakabo-entourage, verkeerd. Uiteindelijk kwamen we te bestemder plekke: het voormalig winterpaleis van koningin-moeder Emma. We dronken eerst maar eens een bakkie in de oude keuken in het souterrain, omgetoverd tot MC Café. De expositie is verspreid over drie verdiepingen en behelst 130 werken, bijna het gehele oeuvre van Escher. In elke kamer hangt ook een kroonluchter van Hans van Bentem, sommige ook geïnspireerd door het werk van Escher. Nadat we in het winkeltje 3 ansichtkaarten (Delft: Voldersgracht met toren van het stadhuis, Grote markt, gezien vanaf de toren der Nieuwe Kerk en Detail Voldersgracht, alle houtgravures uit 1939) voor aan onze muur te hangen hadden gekocht, raakten we buiten verstrikt in de massale uittocht der Abvakabo-demonstranten. We ontwaarden zelfs Jan Marijnissen (met pet), zittend op een bankje en keuvelend met de achterban.

We hadden onze zinnen gezet op een hapje eten bij Simonis aan de Haven in Scheveningen, we waren toch in de buurt. Ook deze rit was niet zonder incidenten, want de meeste straatjes richting Visafslagweg waren opgebroken. Het leek ook wel drukker dan anders, maar dat weten we aan het mooie weer. Nadat we van een overvloedig menu hadden genoten (de porties zijn echt heel groot) maakten we ons op voor een wandeling naar zee. Het woei behoorlijk en de kou was ook nog lang niet uit de lucht. Het weerhield een aantal surfers niet zich op de koude golven te wagen. Trudy bracht nog een zoektocht te berde: naar de Seinpoststraat, alwaar haar opa en oma woonden toen zij als kind daar hele zomervakanties doorbracht, gebracht per boot(!) vanuit Rotterdam. Het lukte ons tenslotte ook dit te vinden (nu met hulp van Google Maps op Trudy's nieuwe mobi), maar wel gehinderd door het vele verkeer dat op de wielen was. Blijkt dat juist vandaag de boulevard van Scheveningen feestelijk is heropend!