Yoghurtijs of peperkoek

Positief voordeel van de baan-die-bijna-doorging is dat ik er het enthousiasme voor het fenomeen smartphone aan overgehouden heb, zodat ik er van de weeromstuit maar één heb gekocht. Hoewel, ik heb een Vodafone 0-uren-abonnement zonder internet. Laat dat internetten nu juist het leeuwendeel van de smartphone-kosten opleveren! Vandaar dat ik vandaag overgestapt ben op een Bel+Sms+Web-abonnement met een significant lager tarief voor internetten.

De Samsung Galaxy S kun je trouwens aan je PC koppelen en met het programma Kies er vervolgens allerlei data op zetten of afhalen v.v. zoals contacten, muziek, foto's video's et cetera. Één onderdeel is het upgraden van de firmware, zeg maar de enen en nullen die je telefoon besturen. Op een Androidtoestel betekent dit gewoon dat je naar een hogere Androidversie upgrade. In dit geval van 2.2 Froyo (Frozen Yoghurt) naar 2.3 Gingerbread (Peperkoek). Deze laatste versie was al voorgeïnstalleerd op de Samsung Galaxy S II maar nu dus ook op de Galaxy S (voor wie dat wil) en is de hoogste versie tot op heden.

Graag of niet

Het begint op te vallen: telkens als wij iets negatiefs hebben meegemaakt (dit keer het niet doorgaan van mijn droombaan) gaan we naar Hellevoetsluis, het dorp waar we geboren zijn. Vooral de oude vesting met haar haven, historische gebouwen als de vuurtoren, en het Haringvliet oefenen een onweerstaanbare aantrekkingskracht op ons uit. Zoals altijd parkeerden we bij Aquarius, ingeklemd tussen het kanaal door Voorne, het Haringvliet, de haven en de Vest, waarin honderden ganzen zwommen. We liepen richting de plek waar het Marinehospitaal stond en waar een nieuw gebouw zal verrijzen. De muur van het belendende pand, het Admiraliteitshuis, is netjes gerestaureerd. Met de oude VW-kever op de voorgrond levert dat een onverwacht nostalgisch plaatje op.

We liepen door over de gerestaureerde brug naar de Westkade, richting vuurtoren. Het 'kleine strandje' zoals wij dat sinds mensenheugenis plegen te noemen, is onlangs op de schop gegaan en geschikt gemaakt voor verantwoord toerisme. Het is mooi weer, met een flinke bries en Hollandse wolkenluchten.

Op de terugweg zien we aan de Westkade een pand te huur staan. Ooit, hebben eens gezegd, keren we terug naar Hellevoetsluis, maar dan wel in het vestinggedeelte. Zou het lot ons nu al hierheen voeren? We raken enthousiast. Het is weliswaar een klein huis, maar de locatie is schitterend. We besluiten, als het significant goedkoper is dan ons huidige huis, het erop te wagen en fantaseren op de terugweg wat we allemaal moeten doen en laten om deze droom uit te laten komen. Carla zoekt op Funda en ontdekt de huurprijs.... 1265€, ruim het dubbele van wat we er voor over hebben. Kijk, zó graag willen we nu ook weer niet!

Te kust en te keur

Mees & zoonen...

30 mei 2011 | Wie net als wij maar geen genoeg van Texel krijgen, leze verder! Hoewel we pas om 15.00 uur in Hotel De 14 sterren verwacht worden, vertrokken we al om 11.00 uur. Het is prachtig reisweer en we spoedden richting Den Helder. Op de site van Texels Eigen Stoomboot Onderneming (TESO) had ik al een kaartje gescoord. Je kunt dan meteen doorrijden om vervolgens een half uur te wachten… Op Texels grondgebied was het meteen file, die na een tijdje als vanzelf oploste. Ons hotel vormt samen met De Worsteltent de ideale plek om vakantie te houden. Het is het mooiste plekje van Texel, aan de Rozendijk ingeklemd tussen bos en weiden. Twee huizen verder woonde Jan Wolkers. Bij het inchecken werden we meteen getrakteerd op een nest pimpelmezen dat uitvloog.

Het was nog vroeg en mooi weer dus we sprongen op de huurfietsen en reden over de Hoge Berg en het Skillepaadje richting Oudeschild. Het plan was bij Veronica kibbeling en RAS-patat te gaan eten, maar helaas. Veronica, inmiddels in een nieuw pand (in plaats van een houten keet) is maandags gesloten. Bummer…

Geen nood, bij Vispaleis en rokerij van der Star kun je ook heerlijk vis eten. Carla nam sliptong en ik natuurlijk kibbeling, met een Skuumkoppe wel te verstaan. Op straat een authentiek Texels verkeersongeval: een vrouw met haar scootmobiel die moest uitwijken omdat ze door een fietser werd gesneden en een geparkeerde SUV ramt. Scootmobiel 0 – SUV 1. Van der Star bracht partijen een kopje koffie. Wordt het toch nog gezellig! Daarna met loden benen richting Den Burg. Het is 17.00 uur en het begint al te betrekken. Via een omweg raken we weer bij het hotel verzeild waar ik de laptop aan het internet probeer te krijgen, zonder resultaat. De helpdesk annex ober/kelner komt er ook niet uit en ik suggereer om de router te resetten. Dat helpt. Internetten kost echter 3€ per uur, per sms te betalen en dat vind ik te gortig. Onze avondwandeling wordt opgesierd door een gestaag regentje, wat de hele nacht doorgaat.

31 mei 2011 | Ontbijt op bed! Bijna dan. Het wordt rond 09.00 uur bezorgd en is lekker maar overvloedig. Wat we niet op kunnen gaat mee als lunch. Wegens de regen gaan we met de Peus naar Den Burg. Het is markt. Dachten we. Het seizoen is nog niet begonnen, dus niet alles loopt zoals we verwachten. Het is wel een goede gelegenheid Den Burg eens helemaal uit te kammen. Voordat we naar de vuurtoren gaan halen we de picknickmand op die ook in het arrangement zit. Het is inmiddels droog en de vuurtoren lonkt. Gebouwd eind negentiende eeuw en in 1948 voorzien van een mantel die de toren dikker en ook hoger maakt. Binnen kun je gewoon door de tussenliggende ruimte lopen! Bovenin blijkt het een stiltegebied te zijn, we mogen niet schreeuwen. En dat terwijl de F16's je om de oren vliegen!

Na de vuurtoren gaan we naar de Schorren om te picknicken. Je kan er alleen niet met de auto komen en het is best ver lopen met zo'n mand. Het waait behoorlijk aan de waddenkust dus we eten de sandwiches zalm en rauwe ham onder de achterklep van de Peus. In de Cocksdorp wippen we even bij het Vogelinformatiecentrum binnen, waar we geïnspireerd door de pimpelmezen een mezenkastje kopen. Daarna rijden we helemaal naar de zuidkant van de Schorren. Als we onderaan de dijk teruglopen ontdekken we het nieuwe natuurgebied Utopia, genoemd naar de boerderij die daar staat. Het is begin mei geopend, maar het is er al een drukke bedoening met al die vogels. Een vogelaar ter plaatse had zelfs de Noordse kwikstaart gezien. Wìj zien kluten met kuikentjes. Een ander zeldzaam diertje dat hier leeft is de Noordse woelmuis, ook wel zeemol geheten, vanwege zijn driftig graafgedrag. Ter afsluiting van de dag eten we het verrassingsdiner in de Worsteltent, wild zwijn.

1 juni 2011 | Het is inmiddels zomerweer en we springen op de fiets. We rijden langs Tyeslemore, waar we met de meiden een aantal malen vakantie hebben gevierd. De ponies hebben plaats gemaakt voor alpaca's, die er als lama's met een verstandelijke uitdaging uitzien. Zeker als ze partieel geschoren zijn en hun zinnen op de voortplanting hebben gezet (zie foto helemaal onder). Volgende stop is de Waal, een boerendorpje waar we een kopje koffie drinken op het terras van Rebecca.

Via Oudeschild, waar we even bij aan de monding van de haven vertoeven, rijden we terug over het Skillepaadje. Op één van de Weezenputten eten we een broodje, waarna we via de Zuidhaffel en Driehuizen terugfietsen naar het hotel. Na een kopje thee gaan we er met de auto op uit. Eerst naar het strand, paal 12. Het is bijzonder fraai weer en het water is helder en blauw. Na een glaasje limo in de strandtent rijden we via Den Hoorn, 't Horntje, (weer) Oudeschild naar Oosterend voor een kleine stadswandeling. Terug in het hotel drinken we een wijntje op het zonovergoten terras en 's avonds eten we weer in de Worsteltent.

2 juni 2011 | De laatste dag. We moeten om 11.00  uur het hotel uit maar we zijn om 10.00 uur al vertrokken. Voor we op de pont stappen gaan we naar de Slufter. We hebben tijd genoeg. Je kunt wel merken dat de vakantiegangers toegestroomd zijn. Het is druk op de weg, veel Duitsers en Belgen.

We lopen helemaal naar zee, wat we nog nooit gedaan hebben. Het is nog steeds prachtig weer en het afwisselende landschap in zo'n klein gebied is fascinerend. Na een terrasje gepikt te hebben kopen we nog even echte Texelse aardbeien en gerookte vis voor 's avonds. De boot naar Den Helder is bijna leeg maar aan de overkant staat een kilometers lange file voor de boot naar Texel. De moeite waard...

Je verwacht 't niet...