10

De glimlach van een kind. 

Tien is een magisch getal dezer dagen. We nemen afscheid van 2010, tien jaar na het begin van het nieuwe millennium.

Ik werd tien in 1968. Geïnspireerd door de Top 2000 besefte ik dat dit een cruciaal jaar was in mijn (muzikale) ontwikkeling. Een jaar eerder waren we verhuisd van Hellevoetsluis naar Brielle. Mijn vader, aannemer in straat- en tegelwerken, had straat- en tegelwerk aangenomen in Brielle's nieuwe wijk Plan Rugge. Mijn broers waren bij hem in dienst, naast nog ander personeel. Ook ik hielp wel eens mee, stenen schrappen en met kruiwagens stenen en zand zeulen. Aan de Anna Hoevestraat, pal tegenover de Anna Hoeve, had mijn vader een stukje land gehuurd met daarop een schuur voor het werkmaterieel. Wij hadden zelfs een originele Jeep, waarin mijn broer, nog zonder rijbewijs, reed. Ik herinner me vooral de zomer, die uitzonderlijk warm en zonnig was en het feit dat ik mijn eerste tweedehands spijkerbroek droeg, ook in die warmte en voorzien van een stoere lederen riem die eigenlijk te breed was voor de lusjes...

Uit de Top 2000 van 2010 (zeg nou zelf, een prachtjaar toch?):

24 - Beatles - Hey Jude
41 - Moody Blues - Nights in white satin
81 - Cuby & the Blizzards - Window of my eyes
86 - Beatles - Blackbird
138 - Jimi Hendrix Experience - All along the watchtower
155 - Otis Redding - The dock of the bay
164 - Beatles - While my guitar gently weeps
225 - Joe Cocker - With a little help from my friends
261 - Barry Ryan - Eloise
281 - Leonard Cohen - Suzanne
283 - Fleetwood Mac - Need your love so bad
313 - Creedence Clearwater Revival - Suzie Q
314 - Aretha Franklin - Think
353 - Golden Earring - Just a little bit of peace in my heart
362 - Bee Gees - Words
368 - Leonard Cohen - So long Marianne
382 - Cats - Lea
464 - Louis Armstrong - What a wonderful world
466 - Aphrodite's Child - Rain and tears
498 - Aretha Franklin - I say a little prayer
507 - Otis Redding - I've got dreams to remember
511 - Dusty Springfield - Son of a preacher man
514 - Simon & Garfunkel - Mrs Robinson
551 - Cream - White room
569 - Nina Simone - Ain't got no, I got life
651 - Richard Harris - MacArthur park
661 - Moody Blues - Tuesday afternoon
692 - Rolling Stones - Jumpin' Jack flash
734 - Dusty Springfield - I close my eyes (And count to ten)
794 - The Band - The weight
798 - Boudewijn de Groot - Meester Prikkebeen
799 - Ennio Morricone - Once upon a time in the west
840 - Zen - Hair
884 - Steppenwolf - Born to be wild
887 - Beatles - Lady Madonna
907 - Beatles - Back in the USSR
934 - Canned Heat - On the road again
1023 - Buffalo Springfield - Expecting to fly
1041 - Golden Earring - I've just lost somebody
1181 - Cats - Times were when
1256 - Cream - Sunshine of your love
1557 - Kinks - Days
1560 - Dave Dee Dozy Beaky Mick & Tich - The legend of Xanadu
1607 - Gene Pitney - Something's Gotten Hold Of My Heart
1636 - Jacques Dutronc - Il est cinq heures Paris s'éveille
1665 - Willy Alberti - De glimlach van een kind
1674 - Blue Cheer - Summertime blues
1679 - Small Faces - Lazy Sunday
1698 - Small Faces - Tin soldier
1726 - Bee Gees - I've gotta get a message to you
1738 - Mama Cass - Dream a little dream
1758 - Love Affair - Everlasting love
1819 - Andy Williams - Battle hymn of the republic
1927 - Buffoons - It's the end
1980 - Otis Redding - Hard to handle
1985 - Crazy World of Arthur Brown - Fire
1996 - Four Tops - If I were a carpenter

Schoon schip

Verbannen naar de logeerkamer. 

Vandaag bracht TNT de Onkyo DR-645 die ik zondag in Groningen had besteld. Hij vervangt de acht jaar oude JVC UX-L30R, een microsetje met CD-speler, FM-tuner en zeer lawaaiig cassettedeck. Voor het geluid had ik hierop ook nog een JVC DVD-spelertje aangesloten.

Met de komst van de nieuwe TV op onze slaapkamer had ik ineens behoefte aan iets nieuws: één microsysteem voor alle geluids- en beeldbronnen. Het moest minimaal aan de volgende eisen voldoen: alle soorten dvd's en cd's kunnen afspelen, een sleep/timer zodat ik het als wekker kan gebruiken en een HDMI-aansluiting op de TV ter vervanging van SCART. Zoals ik al eerder schreef viel de keus in eerste instantie op de Onkyo CS-V645, maar daar is al in voorzien, dus dat is zonde. In de brochure las ik echter dat deze set feitelijk bestaat uit de DR-645 (DVD Receiver) en de D-045 speakerset. Voor de DR-645, dus zonder speakers, kwam ik uit bij HIFI CORNER.nl. Als bonus kun je een iPod (docking), MP3-speler (draadje) of USB-stick gebruiken als bron. Verder bevat deze alleskunner een FM-tuner met RDS.

Hier blinkt goud

Voor aansluiting op de Roth OLi1 speakers vond ik op zolder nog een eindje Monitor Bingo 2x2,5mm luid-sprekersnoer dat ik in 1997 bij Mega Elshout, de voorloper van MediaMarkt hier ter stede, kocht toen we hier kwamen wonen. Ik gooi nooit iets weg. Aansluiten gaat nu aan weerszijden professioneel met schroefklemmen. Ik moet zeggen, het klinkt prima en zelfs Carla is er blij mee, op voorwaarde dat ik voorlopig niet moet zeuren. Wat?

Neveneffect

Mijn neef Hans, verklaard Beatlesgek en McCartney-adept, heeft de geremasterde Band on the Run, het meesterwerk van Paul McCartney & Wings uit 1973, gekocht. Op vinyl nog wel. Er zijn nog meer versies, zoals standard, deluxe, special et cetera, allemaal met een bonus: je kunt alle nummers ook downloaden op MP3/320kps, wat een stuk beter klinkt dan de reguliere 128kps. Het is ook een stuk groter, maar dat mag de pret niet drukken.

De bonustracks zijn, naast singles uit die tijd,
nummers van de nooit uitgebrachte video One hand clapping, een wel uitgezonden documentaire van een liveregistratie in de Abbey Road studio.

Downloaden doe je met een unieke code die je bij aankoop van de tastbare versie krijgt. Hans liet dit werkje aan mij over en belde de code door. Als dank brand ik een cd'tje voor hem, voor in zijn jukebox!

 Vinyl Edition Details

• The original 9-track number #1 album, remastered at Abbey Road Studios in London
• 9 bonus audio tracks, including the hit single ‘Helen Wheels’
• 2 disc 180 gram audiophile uitgezondeninyl in a gatefold package featuring the original accompanying poster
• Digital download of all 18 tracks as premium DRM-free 320Kbps MP3s

Remastered Album Tracklist:

1. Band on the Run (5:11) 
2. Jet (4:08) 
3. Bluebird (3:22) 
4. Mrs Vandebilt (4:39)
5. Let Me Roll It (4:49) 
6. Mamunia (4:51) 
7. No Words (2:35) 
8. Picasso’s Last Words (Drink to Me) (5:49) 
9. Nineteen Hundred and Eighty Five (5:30)

Total Running Time 41:06


Bonus Audio Tracks:

1. Helen Wheels (3:45) 
2. Country Dreamer (3:08) 
3. Bluebird [from One Hand Clapping] (3:26) 
4. Jet [from One Hand Clapping] (3:55) 
5. Let Me Roll It [from One Hand Clapping] (4:23) 
6. Band on the Run [from One Hand Clapping] (5:13) 
7. Nineteen Hundred and Eighty Five [from One Hand Clapping] (5:57) 
8. Country Dreamer [from One Hand Clapping] (2:14) 
9. Zoo Gang (1:59)

Total Running Time 34:19

Koude kermis

Deze dagen wordt Nederland, wat zeg ik, Europa ge(g)ijzeld door sneeuw. Onbegaanbare wegen, onbetrouwbaar spoorboekje, onontstijgbaar vliegveld. Mariska zou gisteren dus naar Portugal vliegen om een weekje bij Laura te logeren. In het verleden hebben wij al heel wat tegenspoed gehad, maar gisteren en vandaag spande de kroon. Vanwege het weeralarm zag ik er van af om Mariska naar Schiphol te brengen, dus ging ze met de trein, die volgens een aangepast schema reed. Daar aangekomen bleek de vlucht eerst uit- en vervolgens afgesteld te zijn. Geen nood, de reizigers werden verzocht om te boeken, waarna er aldaar een enorme rij ontstond. Er werd verder geen informatie gegeven want de chaos was inmiddels compleet.

Ik belde de KLM en een vriendelijke dame bood aan haar ticket om te boeken naar de vlucht die avond, waar op miraculeuze wijze nog lege plaatsen waren. Wij blij, maar het bleek dat ook die vlucht niet door ging. Na ettelijke malen naar een aantal kastjes en even zovele muren te zijn gestuurd, ging Mariska maar naar huis. Helaas reden er nauwelijks treinen maar door een godswonder kon zij toch redelijk op tijd weer richting Rotterdam. Het plan was om bij ons te slapen, maar al haar spullen zaten in haar bagage en die stond nog op het vliegveld. Dus eerst ging ze naar huis. Alleen had ze haar sleutels bij ons laten liggen, dus ik reed ook die kant op. Intussen was ook haar telefoon zonder stroom komen te zitten en haar oplader zat, je raadt het al, in haar bagage. Dus ook een stokoude Samsung opgesnord en toen richting ons huis, alwaar Mariska verwoede pogingen deed de vlucht wederom om te boeken naar vanmiddag, wat uiteindelijk ook lukte.

Vanmorgen bracht ik haar welgemoed naar de trein, en binnen no time zat ze in de snelle trein naar Schiphol. Daar was het zo mogelijk nog chaotischer dan gisteren en de rij voor de KLM-balie onafzienbaar. Op een of andere manier is ze toen voorbij de douane gedirigeerd waar ze kon aansluiten in weer een andere rij om om te boeken. Dat had ze al gedaan en zou daar nu nog staan als niet een KLM-employee vroeg wie er al omgeboekt had want die konden doorlopen naar de gate en daar op hun ticket en boardingpas wachten. Dat was een hele opluchting, want Mariska zag de sneeuwbui al hangen dat ze gewoon te laat zou zijn in die lange rij. Na nog weer twee keer uitstel kreeg ze te horen dat er toch geen plaats meer was, terwijl ze een bevestiging had!!! Inmiddels is daar de pleuris uitgebroken. Hoe het nu verder moet weten we niet.

//UPDATE// Na bijna anderhalve dag is het dan toch gelukt, om 21.00 uur liep ze door de slurf. Prettige vakantie!!!

Seizoensinvloeden

De winter is het enige seizoen waarin we nog niet op Texel zijn geweest. In juli leek dat nog een goed idee. Hotelletje geboekt op voordeeluitjes.nl. Bij de boot merkten we al een groot verschil met andere jaren: we stonden vooraan! De boot was ook maar half vol en van een file naar Den Burg was ook al geen sprake. De oversteek was behoorlijk koud, hoewel het niet vroor. Kaartjes had ik online geboekt, op teso.nl (Texels Eigen Stoomvaart Onderneming). Dat het de doorstroming niet positief beïnvloedde moge duidelijk zijn.

Het hotel was makkelijk te vinden, TomTom kon in zijn foedraaltje blijven. Ons kamertje is piepklein en heeft zijn beste tijd gehad. Het is ook behoorlijk gehorig. Meteen na het inchecken hebben we Den Burg uit-gecheckt, nadat we een bord bitterballen en een drankje van het huis naar binnen hebben gewerkt. Het is zondag en vrijwel alle winkels zijn gesloten. Vandaag in het Ouwe Sunderklaas, een lokale variant op het Sinterklaasfeest. Het houdt voornamelijk in dat de jeugd verkleed als was het carnaval alle etablissementen onveilig maakt. Hierdoor kunnen we eigenlijk nergens gezellig iets gaan drinken. Het is bitter koud en vroeg donker, dus gingen we in afwachting van het diner een boekje lezen op de kamer. We wilden lekker gaan eten in De Worsteltent, maar die zijn gesloten voor het seizoen. Het eten hier in het hotel (in de prijs inbegrepen) viel niet tegen, maar ook niet meer dan dat. Daarna keken we nog wat TV en we gingen vrij vroeg onder de klamme lapjes.

Vanmorgen stonden we ook weer vroeg op. Het ontbijt was grote klasse. De zaal zat vol met gasten, veel meer dan we vermoedden. Na het ontbijt zijn we Den Burg weer ingegaan om te winkelen. Er is ook markt, maar die is ’s zomers veel groter en drukker bezocht. Bij de HEMA vonden we een trui voor mij die in Rotterdam niet meer te krijgen was. Elk nadeel heb zijn voordeel zullen we maar denken. ’s Middags stond De Rondrit op het programma. Via de geijkte plaatsen reden we kriskras over het eiland. Bij de vuurtoren, waar de F16’s van de luchtmacht oefenden, aten we patatjes met mayo. In Oudeschild, waar de belangrijke restaurants gesloten zijn voor het seizoen, begon het te regenen zodat we maar in de auto over de haven tuurden, alleen de thermoskan met koffie en kleffe broodjes met zweterige kaas ontbraken nog! De rest van de tijd scheurden we weer over Texels dreven. Het viel op dat er overal flink ge-, her- en verbouwd wordt.

Terug in het hotel bleken onze handdoeken niet vervangen. Nadat wij streng keken werd dat recht-gezet. Dat kan natuurlijk niet en ook van schoonmaken was geen sprake. Vanmorgen werd in de kamer hier-naast ook al geboord om een TV op te hangen. Het zijn van die kleine dingetjes. Vanavond gaan we naar de Kantonees, ik hoop dat ze Texelse eend hebben…

Een lach en een traan

Op slag van ons vertrek richting Texel moest de radiateur van de Peus nog even worden vervangen. Er zat een lek in, kennelijk hoog genoeg om er nog mee rond te kunnen rijden. Vroeger kon dat gesoldeerd worden toen radiateurs nog van koper en messing werd gemaakt. Nu, van plastic en aluminium, zit alleen vervangen er op. Deze wijsheden heb ik van Cor, de vriendelijke medewerker van DAVO die mij te woord stond vanmorgen. "Kan ik er op wachten?" vroeg ik hoopvol. Helaas niet, het was druk vandaag. "Heb je een vervangende auto dan?" vroeg ik vervolgens tegen beter weten in, je moet dat namelijk reserveren en dat vond ik dus niet nodig.

Er verscheen een denkrimpeltje in Cor's voorhoofd. Om de spanning wat op te voeren keek hij langdurig naar het planbord en het rekje met leenautosleutels. Na enig gezoek, ook op andere plekken, klaarde zijn gezicht op: ik heb nog een Bipper staan! Het bleek de bedrijfsauto te zijn die hij zomaar aan mij uitleende. "Toch geen diesel hè?" grapte ik. Ik mag niet ondankbaar zijn. Carla moest wel erg lachen toen we met deze bestelauto boodschappen gingen doen.

Dat lachen verging ons toen er 's middags een envelopje van het Centraal Justitieel Incassobureau op de mat viel, met daarin de Beslissing van de officier van justitie inzake De Parkeerbon, op mijn hals gehaald te Dordrecht. Ik had bezwaar gemaakt tegen deze boete maar het mocht niet baten.

Het verweer van de officier van justitie:

"Het is de officier van justitie bekend dat de opsporingsinstantie voor aanvang van elke controle de bebording en/of belijning op aanwezigheid en voldoende waarneembaarheid voor het verkeer controleert. U had daarom op de hoogte kunnen zijn van de aldaar geldende verkeerssituatie. Alles overwegende verklaart de officier van justitie het beroep ongegrond."

De man (m/v) heeft mijn bezwaar misschien niet goed gelezen. Ik overweeg opnieuw bezwaar te maken...

Witgloeiend

Vandaag moest ik voor controle naar de podotherapeut. Ik heb erg veel steun aan mijn zolen en dat bleek ook uit mijn nieuwe voetafdrukken, bijna normaal. Alleen de rechtervoet moet nog iets hoger afgesteld worden en die zool kreeg dan ook een klein verhoginkje. De bovenkant werd nu ook afgewerkt met een laagje leer. De peut constateerde ook dat mijn rugspier ter linkerzijde wat verkrampt is (op de plaats van het hernialitteken). Ik kreeg een tijgerbalsemstift mee om dat euvel te verhelpen. Nu loop ik licht geurend en plaatselijk gloeiend door een witte wereld.

Ik reed meteen door naar Mariska, waar ik vanavond zou eten omdat Carla met collegae uit eten ging. Door weers- en familie-omstandigheden ging dat alsnog niet door, dus kwam zij na haar werk ook deze kant op. Gisteren belde Mariska met de mededeling dat haar auto niet vooruit te branden was. Ik ging dus even kijken wat er aan de hand was en wat ik al dacht: handrem vastgevroren. Dat wordt dus wachten tot het gaat dooien.

Het was nog vroeg en om de tijd te doden ben ik het obligate rondje door Rotterdam gaan sneeuwschuifelen, langs Panini voor een panino vecchio, de MediaMarkt, waar ze in tegenstelling tot mijn vestiging wel de Onkyo CS-V645 hadden. Het is een heel mooi apparaat. Deze was in zilver en met boxen, ik wil de zwarte zonder die ook nog eens een stuk goedkoper is. Hierover moet ik nog met Carla modderworstelen.

Ik kocht wel twee cd's ter vervanging wegens digitaal geremasterd: Déjà vu van CSN&Y en Stationtostation van David Bowie. Plato had voor de verandering niets van mijn gading, maar Meijer & Blessing des te meer. In de modelautoramsj ontdekte ik onder-/achteraan diverse Peugeot bestelwagens met reclame-opdruk en -opsmuk. Vorig jaar verraste Carla mij met een Knorrmobiel, in dezelfde serie kocht ik nu de volgende bestelwagentjes:

Peugeot 203 Fourgeonette
'Lait Mont Blanc'



Peugeot 203 Fourgeonette
'Cachou La Jaunie'

Peugeot 404 Break
'Mapa'

Eénmaal terug grillde ik een maiskippetje dat ik op de heenweg bij de poelier had gescoord, met sla, garnaaltjes en rivierkreeftjes en pofaardappels. Dat was weer eens ouderwets lekker!

Of je een emmer leeg gooit

Het is een dure week aan het worden. Visa stuurde de rekening van twee weken tolwegen, hotels en IKEA Portugal. Bij IKEA Barendrecht kochten we zaterdag de tweepersoons Fjellse, lattenbodem, matras, beddengoed, huisraad en keuken-gerei, voor de logeerkamer, andere ruimten en keuken.

Toen dat zondag allemaal klaar was sprak Carla de onsterfelijke woorden: "eigenlijk moeten we een flatscreen kopen voor onze slaapkamer, dan kunnen we dat postzegeltje in de logeerkamer vervangen door onze oude televisie". Dat had ik niet verwacht! Na wat research ging ik voor de Sony KDL-26EX302, een 26" (66 cm) TV. De oude TV, een kleine kubieke meter, is ook 26", maar omdat het een beeldbuis is met een diagonaal van net 55 cm, dus dat is een hele verbetering. Correct bleek de laagste prijs te vragen, dus ik bestelde hem online.

Vandaag was ook weer een drukke dag. Eerst moest de Peus voor de winterbeurt. Vanwege de vakantie waren we Winterbeurtdag misgelopen en vandaag was de eerste gelegenheid, helaas om 08:00 uur, dus vroeg uit de veren. Normaal gesproken is er niets aan de hand, dit jaar moest de accu vervangen worden en blijkt de radiateur te lekken. Deze wordt volgende week gerepareerd of vervangen. Dit loopt aardig in de papieren, maar gelukkig komt het nu aan het licht en niet tijdens de vorige of volgende vakantie (Texel!). Terwijl ik wachtte met een cappuccino uit de DE-automaat, probeerde ik de verveling te verdrijven door de datum van mijn horloge van 30 naar 1 te draaien. Hiervoor moet je het knopje helemaal uittrekken en niet zoals ik dus deed, er helemaal uittrekken. Gelukkig heb ik een reservehorloge. Ik ben benieuwd wat dat nu weer gaat kosten! Daarna naar de milieustraat met Laura's oude v/h hoogslaper (waar ik de poten van afgezaagd heb, een laagslaper dus) en nog wat ander klein spul nu we ook de zolder aan het opruimen zijn. Ik pikte meteen een emmer strooizout mee om als goed burger ons stoepje schoon te houden.

Meteen door naar Correct, het is inmiddels bijna om de hoek, om de TV af te halen. Na wat gesjouw prijkt hij nu dus aan het voeteneind van onze echtelijke sponde. Ik wilde eigenlijk ook een nieuw Hi-Fi setje kopen. Zo eentje die ook DVD's kan afspelen en als wekker kan dienen zodat je met je eigen muziek wakker kunt worden. Verder moet er een HDMI-aansluiting zijn voor koppeling aan de nieuwe TV. Zulke apparaten zijn dun gezaaid, maar ik vond er één, de Onkyo CS-V645, maar dan zonder speakers (want ik heb al hele goeie). Dan heet 'ie DR-645. Door de autoperikelen is deze aanschaf voorlopig opgeschort...

Radio Toledo

Het is weer zover. De Top 2000. Dit keer van 2010. Dat kan geen toeval zijn! Dit jaar heb ik mijn eigen lijstje samengesteld. Volkomen arbitrair en volgens de waan van de dag. Ik schreef al eerder: singletjes zijn voor mij iets van de jaren zestig en zeventig. De lijst hieronder staaft deze bewering. Mijn vrije keuzes zijn uiteraard platen die tot mijn leedwezen in de voorgekookte lijst ontbreken. Volgend jaar beter!

Mijn favorieten uit de lijst: 

1. Beatles - I feel fine (1965)
2. Troggs - Wild thing (1966)
3. Hunters - Russian spy and I (1966)
4. Bee Gees - New York mining disaster 1941 (1967)
5. Rolling Stones - 2000 Light years from home (1967)
6. Jeff Beck - Hi ho silver lining (1967)
7. Jimi Hendrix Experience - Hey Joe (1967)
8. Crazy World of Arthur Brown - Fire (1968)
9. David Bowie - Space oddity (1969)
10. Desmond Dekker & The Aces - The Israelites (1969)
11. Jefferson Airplane - White rabbit (1970)
12. Doors - Riders on the storm (1971)
13. Led Zeppelin - Immigrant song (1971)
14. Roxy Music - Do the strand (1973)
15. David Bowie - The Jean Genie (1973)

 Mijn vrije keuzes: 

• Max Romeo - Wet dream (1969)
• Peter - Peace (1970)
• Prince Buster - Dance Cleopatra (1972)
• Hawkwind - Silver machine (1973)
• Adriano Celentano - Prisencolinensinainciusol (1973)

Klik hier als je ook je stem wilt laten horen (tot 26/11/2010-23:59 uur)!

Harde garantie

Op de harde schijf die vorige maand crashte zit nog 3 jaar garantie. Daar kwam ik achter toen ik nog eens goed op de site van Western Digital keek. Ik kon hem omruilen. Eerst aanmelden en dan met je creditcardnummer als onderpand sturen ze je een nieuwe harde schijf toe. Deze worden in Maleisië gemaakt en vanuit Hongarije in Europa gedistribueerd. Na vier dagen had ik de schijf in huis. Dan stuur je binnen dertig dagen in dezelfde verpakking de defecte schijf terug. Dat moet via een traceable carrier.

Ik koos, sociaal als ik ben, voor TNT. Daar kun je online je pakket aanmelden en met de adresgegevens (het WD Service Center in Duitsland), gewicht en waarde wordt een label samengesteld die je kunt downloaden, printen en op je pakketje plakken. Betalen gaat via iDEAL. Vervolgens moet je het pakketje zelf naar een TNT | postkantoor brengen.

Nic Visser, potloodventer  avant la lettre

Nu woon ik in een wereldstad, maar het dichtstbijzijnde TNT | postkantoor is in Capelle aan den IJssel, onze zuiderburen. Meer precies Nic Visser Kantoorwereld aan de Bermweg. De kortste weg daarheen is dwars door het bosomzoomde sportveldencomplex waar ik wel vaker een wandelingetje maak, vooral toen ik herstelde van mijn hernia-operatie twee jaar geleden. Ik nam de camera mee, je weet maar nooit, er zit altijd wel één of andere vogel fotogeniek te wezen. Nic nam mijn pakketje dankbaar in ontvangst. Het was net begonnen te regenen, dus ik schuilde onder de luifels van de winkels aan de overkant. Toen het droog werd wipte ik nog even bij de Aldi aan, waar ik blikjes (pro)Secco kocht voor Carla. De zon schijnt inmiddels uitbundig en ik kan toch weer een aantal aardige plaatjes schieten.

Ik was nog geen minuut thuis of TNT belde aan. WTF dacht ik, maar het was de XS4ALL dongel die nabezorgd werd. Deze kun je in je modem steken als de ADSL-verbinding uitvalt, kun je toch nog Internetten. Volgens mij kun je die ook gewoon in je laptop steken als je ergens bent zonder vaste aansluiting. Ga ik uitzoeken!

Doos

Internet was ooit niet zo gewoon als nu. Oorspronkelijk een militair netwerk werd internet in 1993 geïntroduceerd op de vrije markt. Twee jaar later kocht ik mijn eerste echte grotemensen pc bij Dunnet, toen nog op de Goudsesingel. Nog wel met Windows 3.11 for Networks en een gewoon modem dat een gewone telefoonlijn gebruikte, zo'n piepknorapparaat. De software voor internet moest je destijds kopen. Ik bestelde Internet-in-a-box, een pakket bestaande uit onder andere een winsockdriver, IP-stack en de moeder van alle browsers Mosaic, in de USA voor ruim 200 dollar. Na veel geharrewar kreeg ik dat allemaal aan de praat. Ik had een provider gevonden in Rotterdam, InternetBausch, met een lokaal inbelnummer.

Een jaar later nam ik een abonnement op WorldOnline. Ik had inmiddels Windows 95 aangeschaft (een upgrade welteverstaan) en WorldOnline adverteerde met de Win95CD Userkit, dat van internetten kinderspel maakte. Ik gebruikte Internet Explorer, want voor Netscape moest je betalen. En nog steeds met die piepknor. Dat was toch wel erg langzaam en duur, want je betaalt per minuut en een flinke download liep al snel in de papieren.

Zodoende schaften wij ons in 2003 ADSL aan, bij Demon, een Engelse provider met een heel goede reputatie. ADSL was een openbaring. Onbeperkt en snel internetten voor een vaste prijs. Met twee opgroeiende dochters geen overbodige luxe.

In 2006 werd Demon overgenomen door XS4ALL, de Nederlandse ADSL pionier, tegenwoordig onderdeel van KPN. Feitelijk veranderde er niets, ik kon het oude ADSL-modem (de Zyxel Prestige 650R) blijven gebruiken. Daarop had ik een DrayTek Vigor 2000 router aangesloten om alle PC's hier in huis tegelijk te laten werken. In de loop der tijd versleet ik nog twee andere, inmiddels draadloze, routers, een Sitecom en een D-Link.

In 2007 werd het abonnement echt overgezet naar XS4ALL, wat inhield dat ik een modem/router van Fritz!Box ontving, de Fon WLAN 7170, en een nieuw e-mailadres, wat ik pas een jaar later ook echt ben gaan gebruiken. XS4ALL verhoogt regelmatig de snelheid zonder dat dit meer kost. De laatste actie is Service-Plus, waarbij je een dongel krijgt voor mobiel internet mocht ADSL uitvallen, een nieuwe Fritz!Box, een McAfee Internet Security-licentie voor zes i.p.v. drie computers en een omwisselgarantie van vier uur. Dit alles voor slechts 10 euro per maand extra.

Vooral die nieuwe Fritz!Box Fon WLAN 7340 was ik erg blij mee. De nieuwe laptop heeft namelijk sneller draadloos internet en dat ondersteunde de oude Fritz!Box niet. Verder is zo'n dongel erg handig. Nadat ik besteld had lag de volgende dag al een bevestiging in de bus en een kaartje van TNT dat zij tevergeefs een pakje hadden willen bezorgen. Het lijkt Overtoom wel! Ik was niet thuis. Vandaag werd het alsnog bezorgd. Installatie ging niet geheel van een leien dakje, omdat ik als ex-Demon gebruiker speciale instellingen nodig heb, waar je alleen achter komt als je vertwijfeld de Helpdesk belt. Aardige jongens, daar niet van, maar na 19 minuten proberen en testen ging bij XS4ALL het brandalarm en moesten we ons gesprekje afbreken. Daarna de draad weer opgepikt en toen bleek dat ik twee uur moest wachten tot aan de andere kant de nieuwe Fritz!Box herkend werd. Nu loopt alles als een tierelier.

De Fritz!Box heeft één nadeel: hij heeft slechts twee bedrade (ethernet-) aansluitingen. Dus om mijn draadrijke netwerkprinter, netwerkhardeschijf en extra PC('s) aan te kunnen sluiten moest ik een switch kopen. Het is de D-Link DGS-1005D geworden, met vijf Gigabitpoorten.

Ik kan weer even vooruit.

Iets gemist?

Ontdekkingsreizigers.

De laatste dag van deze ietwat vreemde vakantie. Je dochter gaat samenwonen met haar vriend in Portugal. Eindelijk een excuus om eens een flink eind te gaan rijden, door België, Frankrijk en Spanje. Spullen mee, bagage en een jerrycan benzine. Op de heenreis maakten we twee stops, in Poitiers en Valladolid. Vervolgens bleven we een doordeweek in Póvoa de Santa Iria, een voorstad van Lissabon, waar we kennis gemaakt hebben met Laura's vrienden en Bruno's ouders. Toen naar Toledo, doe eens gek, we zijn er nu toch. Daar hebben we ons éénendertigjarig huwelijksjubileum gevierd en het 'échte' Toledo's pad gelopen. Dan, in  vier etappes terug. Met een verblijf in Millau van twee dagen en een bezoek aan het Viaduc aldaar en nog eens twee dagen in Saint-Agnan-de-Cernières, bij Celma en Robert.

De (Peugeot) Leeuw van België:
Luctor et emergo

Vanmorgen zijn we tamelijk vroeg opgestaan, we willen rond 10.00 uur vertrekken, wat lukt. Het ontbijt is weer fabuleux en we maken nu legaal lunchpakketjes. Alles moet op, Celma en Robert gaan ook weer richting Nederland. Het is gelukkig weer droog en de wind is gaan liggen. Hoewel we weer over tolwegen rijden is het rond Rouen nog niet zover, daar moet je doorheen. TomTom wordt er bijkans pas bien van. In België zien we hele stukken land onder water, en dat in het westen waar het nogal meevalt. Dan, na 5500 km, terug in Nederland. Het is weer prettig druk op de wegen, zelfs op zondagmiddag. Dát hebben we gemist. Welkom thuis...

Ik heb een erg ongelukkige jeugd gehad...
mijn vader dronk en mijn moeder at.
Kamagurka: Het boeiende leven der sukkels ©1980

Worst case scenario

Vannacht lag ik nog even te luisteren en dacht stemmen te horen, van een radio of tv. Om een uur of vijf was ik even wakker en hoorde het nog steeds! Na de oren nog eens goed gespitst te hebben bleek het murmelend regenwater in de regenpijp te zijn. Dit soort geluiden hoor je in de grote stad niet meer. Het ontbijt was weer super, Robert haalde vers brood bij het dichtstbijzijnde bakkertje.

De geplande boswandeling gaat niet door. Het waait hard en het regent nog steeds. Bovendien lopen er boze jagers rond met geladen buksen. Een redelijk alternatief is de Salon Antiquités Collections in Lisieux, een stadje waar we vorig jaar ook al eens waren.  Misschien kunnen we iets leuks scoren voor de logeerkamer die we, zoals we vanmorgen hebben besloten, opnieuw gaan inrichten. Deze antiek- en brocantemarkt is gelukkig overdekt, dus dat valt weer mee. Wat beslist niet meevalt, zijn de prijzen die hier gehanteerd worden. Ik zag zegge en schrijve één mooie, industriële (werk-)lamp uit 1920, van staal en massief aluminium voor 480€. Dan heeft zelfs afdingen geen zin! We zagen ook allerlei kleurrijke figuren, verkopers vooral, in diverse stadia van dronkenschap en/of excentriciteit.

Na een paar uurtjes keerden we onverrichter zake (hoewel Celma een broche kocht) terug naar de woonstede, waar ik het roosteren van een in Toledo gekochte chorizo, zoals ik van Filipe had geleerd, ter hand nam. Deze hadden we onze gastvrouw en -heer cadeau gedaan, bij wijze van eetbaar souvenir. Dit buiten doen was vanwege de regen geen optie, dus op het aanrecht dan maar. De eerste helft deed ik, maar Robert stond er op de tweede te doen, aldus geschiedde. Na dit ritueel werd de worst, vergezeld van de nodige glazen wijn, kaasjes en stokbrood, verorberd. Niet lang daarna bereidde Celma weer een heerlijk plat du jour. Gezelligheid kent geen tijd, dus we rolden iets later dan we wilden weer in ons bedje.

In de wolken

We waren eigenlijk van plan in Millau te gaan eten, maar alles was dicht. Geen nood, het grillrestaurant van ons hotel bood uitkomst. Carla nam paella en ik ribeye steak met roquefortsaus, weer vergezeld van een fles Peysir. Dat is toch wel een heel lekker wijntje. Het restant namen we weer mee naar de kamer. Daarna vroeg het mandje in omdat we er weer vroeg uit moesten voor de rit naar Normandië.

 

We wilden over de brug rijden, dus moesten we terug naar afslag La Cavalerie om daar de A75 naar het noorden te nemen.  Het was regenachtig, wat in dit bergachtige gebied betekent dat je in de wolken rijdt. Af en toe moest het mistlampje aan. Ook de brug was er in gehuld, wat wel een bijzonder aanzien geeft. Aan de noordzijde is een Aire aangelegd, speciaal om vanaf deze kant een blik op de brug te kunnen werpen. Het ligt op gelijke hoogte, dus je kunt weer vanuit een ander perspectief foto’s maken.  Het levert wat mij betreft de mooiste plaatjes op. 

 

 

Rijdend over die gigantische brug kreeg ik hetzelfde gevoel als het
Gezelschap van de Ring toen zij de Pillars of the Kings naderden: ontzag!

Daarna reden we bijna 800 km naar Chambre d'Hôtes le Chaînon van Celma en Robert in Normandië, langs steden als Clermont-Ferrand, Bourges, Tours en Le Mans. Onderweg regent het zacht of helemaal niet en we kunnen behoorlijk opschieten. We rijden, zoals eigenlijk de hele tijd, louter over tolwegen. Je hebt dan bijna geen verkeer en je kunt lekker opschieten. Net voor donker reden we Saint-Agnan-de-Cernières binnen na een rit van in totaal ruim acht uur. Celma en Robert verwachtten ons nog niet zo vroeg omdat ze niet wisten dat we via tolwegen kwamen. We werden allerhartelijkst onthaald met knabbels en wijn en daarna een heerlijk, overvloedig plat du jour. Na de koffie kakten we een beetje in en toen zijn we onze chambre maar gaan opzoeken. Omdat we hier geen internet hebben stuurden we de thuisfronten een sms’je (veel te laat) en gingen we, terwijl het buiten stormt en regent, slapen.