Rottum

Twee jaar geleden huurden we voor de vakantie een Natuurhuisje in Norg, Drenthe, gelegen in een best wel druk bos. Dit jaar wilden we dat anders aanpakken en kozen voor een Natuurhuisje in the middle of nowhere, Groningen, nabij het dorp Rottum. 

Dag 1 | We gaan graag in de loop van september, zo ook dit jaar, nog nahijgend van ons uitje naar Liverpool. De reis deden we in drie etappes, we hebben geen haast. Witte boterhammen met gebakken eitjes mee, het kan niet meer stuk. Nadat we precies op tijd arriveerden verschenen er al een stel reeën, moeder met twee kalfjes, op het terrein. Die zouden we nog een paar keer zien...

Na ons geïnstalleerd te hebben toog ik aan de arbeid voor mijn blog over Liverpool, Carla zette zich aan een aantal kleurplaten voor de kleinkinderen als souvenir. Daarna moest ik er aan geloven voor de traditionele vakantiecompetitie: afwisselend Scrabble en Rummikub.  

Scrabble: Leo 295 - Carla 286.

Dag 2 | Vandaag eerst boodschappen doen in Uithuizen, waar de grote supermarkten uit de regio geconcentreerd zijn, maar niet nadat ik het erf en de gebouwen uitgebreid gefotografeerd heb. Boodschappen doen ging gepaard met een flinke hoosbui. 

 

's Middags een wandeling gemaakt naar Rottum, een paar kilometer verderop. Dit dorp heeft een lange historie, getuige de oude huisjes, waaronder 't Hoeske van Tais' Joaptje. Het is verder een heel stil dorp, maar de wandeling over de Jacob Tilbusscherweg, omzoomd door weilanden ernaar toe en er in is erg leuk. We namen het pad langs de voormalige gracht en belandden bij het eeuwenoude kerkje. Het kerkje heeft een rijke historie, gebouwd op de fundamenten van een voormalig klooster. Ernaast is een kerkhof gelegen, bevolkt door een stel kippen, haan en een poes.

 

Rummikub: Carla +4, Leo -4

Het schaap in kwestie

Dag 3 | Na een Engels ontbijt reden we naar het Hoogeland Openluchtmuseum in Warffum. We waren net de weg opgedraaid toen we in de wei een schaap op haar rug zagen liggen. Mijn ex- Dierenambulancehart begon sneller te kloppen en adrenaline maakte zich van mij meester. Er liep al een mevrouw richting het arme beest. Je mag zo'n schaap niet omrollen, maar eerst op heur kont leggen en daarna voorover op de poten zetten, dit ter voorkoming van een maagtorsie, een verdraaide maag met dodelijke afloop. Ik sprong als een jong hert over het hek en rende achter die mevrouw aan, schreeuwend dat ze moest wachten, ik was als de dood dat zij het verkeerd zou doen. Gelukkig was ik op tijd en kon ik samen met haar het schaap weer rechtop zetten, die een beetje beduusd een tijdje bleef staan, waarschijnlijk sliepen haar poten. Ze lag er al een poos, getuige de vele verse keutels die onder haar lagen. Die mevrouw wist van niks, qua maagtorsie, dus dat was op het nippertje.

Het inmiddels zonovergoten museum is een must voor iedereen die het agrarische verleden van Groningen beter wil leren kennen en we leerden veel over de gerestaureerde zaagmolen aldaar van de molenaar zelf.

Hierna reden we naar Noordpolderzijl waar je helaas net niet de Waddenzee kunt zien. Wel vanaf de Noordkaap, een paar kilometer verderop. TomTom in de auto kende het niet, dus maar met behulp van Google Maps daarheen gereden.

Scrabble: Carla 325, Leo 188

Dag 4 | Vandaag een dagje Schiermonnikoog, ons derde waddeneiland na Texel waar we al jaren komen en Terschelling vorig jaar. De boot vertrekt om 09:30 uur vanaf Lauwersoog en parkeren is vlakbij de afvaartplek. Op Schier hadden we twee elektrische fietsen gehuurd, dit ook om te kijken of het wat is. Dat viel reuze mee, Ook al omdat het best mooi weer is zonder al te veel wind. Schiermonnikoog is niet heel groot en ook niet zo toeristisch als we verwachtten, dus dat was ook een meevaller. We fietsten door het duingebied en dronken een bakkie bij op het terras van Beachclub Noderstraun, langs het Westerstrand en in en om het dorp waar we bij de Koffiekajuit nog een patatje met kroket scoorden. Om 16:30 was het al weer tijd om de boot terug te nemen.

Rummikub: Carla +67, Leo -67

Carla unzipped

Dag 5 | Een dagje Groningen (de stad). Ik had mijn zinnen gezet op een bezoekje aan de Plato, een zaak die in Rotterdam node wordt gemist. Natuurlijk gingen we ook naar Unzipped, de Rolling Stones tentoonstelling in het Groninger Museum, waar we in de kou twee uur rondliepen. Daarna scoorden we een gegrild kippetje op de markt en dronken een bakkie met een gebakkie bij Hotel Corps de Garde, waar een een aantal jaren geleden al logeerden. 

Laat in de middag videobelden we met Laura en Leana toen de reeën voorbij kwamen in de tuin. Die beesten zijn schuw dus toen we al videobellend ze wilden filmen gingen ze er vandoor. Even later hoorden we gebrul en is Carla gaan kijken waar het vandaan kwam, helaas was één kalfje verstrikt geraakt in de afrastering en gestikt. We hebben toen de eigenaren van het huisje gebeld en die kwamen meteen. Het kalfje is door Sijbrand ergens in het groen gelegd en aan de natuur teruggegeven...

Al met al toch een heftige ervaring waar we met dubbel gevoel aan terugdenken.

 

Scrabble: Carla 239, Leo 278.

Dag 6 | Deze ochtend liep moederree met het overgebleven kalfje te grazen in de wei. Het is mooi weer en we zijn gaan wandelen richting de voormalige vuilnisbelt nabij de Usquerder maar en het gemaal van Usquert.

Rummikub: geen uitslag genoteerd.

Dag 7 | Deze laatste dag doen we een ronde langs de Wierdendorpen, te beginnen in Pieterburen. Natuurlijk doen we hier de zeehondenopvang aan, wat groter lijkt dan we dachten. Carla daarentegen vindt het een beetje tegenvallen. In 2025 gaan ze naar een nieuwe locatie in Lauwersoog.

Het volgende dorp is Ezinga, waar het Museum Wierdenland zich bevindt. Wierden zijn eeuwenoude bouwsels van de burgers en boeren die zich wapenden tegen wateroverlast voordat er dijken waren. Erg interessant en ook indrukwekkend.

We zijn doorgegaan en stopten vervolgens in Niehove, waar we in een stokoude herberg, nu Indonesisch restaurant, iets dronken en door de uitbater zelfgemaakte sambal (Huseins Hot Stuff) kochten voor de hele familie. Via allerlei andere dorpjes teruggereden.

Scrabble: Carla 262, Leo 238.

Gelukkig kan ik goed tegens mijn verlies!

Dag 8 | Vroeg uit de veren en weer op weg naar Rotterdam. Tussenstop in Bataviastad alwaar wij onze slag slaan in diverse outletstores.

Get back

In 2008 riep ik dapper dat ik, eenmaal 64, terug zou gaan naar Liverpool. Vorig jaar was het zover, maar corona (weet u nog?) gooide roet in het eten. Dit voorjaar was het Songfestival in Liverpool, dus dat was ook niet zo'n goed idee. Maar nu zijn we dan toch gegaan, Carla en ik, samen met onze vrienden Aad en Lia, die er ook wel oren naar hadden. Reis en verblijf uitgezocht met de hulp van Mariska. We vlogen des ochtends om 10.00 uur en moesten vanwege verwachte drukte drie uur van te voren aanwezig zijn, dus het was handig als zij de avond tevoren bij ons zouden blijven slapen. Zo gezegd zo gedaan. De andere ochtend zaten we om 05.30 uur in de voiture. Parkeren in de P3 garage van Schiphol en met de shuttlebus naar het vliegveld. We vertrokken met enige vertraging maar zijn toch op tijd geland op Liverpool John Lennon Airport (above us only sky). Vandaar met de taxi naar het Resident Hotel, gelegen aan Seel Street, te midden van bruisend Liverpool. We waren iets te vroeg, dus onze kamer was nog niet beschikbaar, die van Aad en Lia wel dus daar hebben we onze koffers even gestald. 

 

Dag 1 | We hadden honger, dus zijn we de eerste de beste Fish & Chips zaak ingegaan voor een uitgebreide lunch, Johnny English aan Bold Street (deze straat zullen we nog uitgebreid frequenteren), een paar straten verderop. Heel veel, maar heel lekker. Met corry (lees: curry) saus. Als je Bold Street uitloopt kom je bij de St. Lukes Bombed Out Church, een indrukwekkende ruïne, ter nagedachtenis aan de bombardementen in WOII, alsmede het Christmas Truce monument a.k.a. "All together now" (WOI). Na een uurtje chillen op de kamer zijn we naar de Docks gelopen om even een blik te werpen op de Mersey wier Ferry across it we links hebben laten liggen. De maagjes begonnen alweer te knorren dus we liepen richting China Town. Zoals ik vorige keer al memoreerde stelt dat niet zoveel voor, er was één restaurant open maar dat was ook meteen bingo. Het betreft hier Man Tsuen Ho's Restaurant. Een beetje ongezellig (luid en licht) Chinees restaurant met een gigantische TV op een Hong Kongs kanaal afgestemd. Het eten is overvloedig en de Cobra's smaken uitstekend. Na drie voorgerechten zitten we vol, maar dan komt het hoofdgerecht nog, waarvan we een maar deel in de doggybag hebben meegenomen voor de lunch morgen.

Dag 2 | De volgende dag ontbeten we bij Greggs aan Bold Street. Eenvoudig doch voedzaam. Vorige week hadden we al een tour geboekt bij Fab4tours, aanvang 10.30 uur. Verzamelen bij het Adelphi Hotel, dat betere tijden heeft gekend zo ondervonden we. In de buurt is Mount Pleasant, een straat waar Laura en ik in 2008 logeerden in the Feathers Hotel, nu Liverpool Inn geheten. Het ziet er versleten uit en is nu meer een studentenlogement. In diezelfde straat trouwden John en Cynthia Lennon destijds, een beetje in het geniep aangezien niemand mocht weten dat John getrouwd was. Ook vlakbij staat Liverpool Metropolitan Cathedral, a.k.a. Paddy's Wigwam, een modern (1962-1967) bouwsel waar je niet snel een kathedraal in zou herkennen. Nog even plassen in het Adelphi Hotel, wat geen onverdeeld genoegen was. Erg smerig en bevolkt door lieden van onbestemd pluimage. Terwijl dit in vervlogen tijden hèt hotel was voor (inter-)nationale artiesten om te logeren als ze optraden in Liverpool. 

 

 

Krek om 10.30 uur stopte Josh, onze gids voor de dag. Josh is een joviale kerel van onze leeftijd en geboren in Liverpool. Hij is nog niet zo lang gids en een beetje nerveus omdat wij, de fans, meer weten dan hij (zo is zijn gegronde overtuiging). De tour duurt ruim drie uur en Josh neemt ruim de tijd om ons rond te leiden door de stad en de diverse stops bij plaatsen van interesse, zoals de huizen waar de Beatles hebben gewoond als kind, Penny Lane, Strawberry Field, de laatste stop. Het is nu een oord waar the Beatles en vooral John Lennon worden herdacht en geëerd. Yoko Ono heeft zelfs wat as van John verstrooid. Er is ook een winkel en wij konden het niet nalaten een t-shirt met de beeltenis was John te kopen. Josh reed daarna nog even om teneinde Lark Lane te promoten, een gezellig straatje met winkeltjes en restaurantjes.

Na al dit geweld hebben we in het hotel de doggybag leeggegeten, waarna we weer naar de Docks zijn gelopen om lekker langs het water te lopen en op de foto te gaan bij het beeld van de vier Beatles. Daar hebben we weer een taxi gepakt om Lark Lane uit te checken. Carla was op jacht naar notitieboekjes en vond een hele leuke van de Moomins. Het is goed weer en we konden op het terras bij La Parilla bier drinken en ook Mexicaans eten. Weer met de taxi terug en toen nog even op kroegentocht, die eindigde in The Beehive, een echt ouderwetse pub (lees: geen neon, keiharde muziek en shotjes), waar Laura en ik samen met Laura's vriendin 15 jaar geleden ook al waren. Guinness!! Zelfs Carla nam een biertje.

Dag 3 | We hadden wel trek ik een echt Engels ontbijt, waarvoor je bij Albert Schloss terecht kan aan Bold Street. Zoals de naam al doet vermoeden is dit een echt Duits ingericht restaurant, maar dat mag de pret niet drukken. Heerlijk! Toen naar het Beatles Museum aan Mathew Street. Deze collectie is vergaard door Mona Best, de moeder van Pete Best, later beheerd door Roag Best, zijn zoon. Zeer gedetailleerd en interessant. Daarna natuurlijk de Cavern Club bezocht waar we een uitgebreide docu bekeken over diens historie. Omdat we er geen genoeg van konden krijgen gingen we ook nog naar de Beatles Story, waar ik al eerder was geweest. Dat is wel andere koek, meer een reis door de hoogtepunten uit de carrière van de Fab Four. Carla en Lia zijn snipverkouden en zitten er een beetje doorheen, dus we hebben een uurtje gechilled op de hotelkamer, waarna het borreluur al weer was aangebroken, dat we doorbrachten in Cheers Big Ears aan Bold Street. Vervolgens een stukje verderop heerlijk Libanees/Marokkaans bij Bakchich gegeten.

 

Dag 4 | Tijd om af te ronden, maar niet nadat we nog even zijn gaan winkelen. De dames wilden naar Marks & Spencer, de heren naar HMV (His Masters Voice). een kleine 10 minuten lopen vanaf het hotel. Ik scoorde daar de geremasterde Axe Victim (1974) van Be-bop Deluxe en the Bridge van Sting voor Carla. Hierna pikten we de dames op en deden nog een rondje langs de Docks voor een bezoek aan het Maritime Museum. Aad wilde per se de tentoonstelling van de Titanic en Lituania zien, Carla wilde graag naar het Slavernijmuseum wat zich op de derde verdieping bevindt. Iedereen kwam aan zijn trekken, ondanks de bloedhitte binnen. Toen was het tijd om naar het vliegveld te gaan, waar net iets andere regels gelden dan in good old EU. Dus geen vloeistoffen! Helaas had Lia een flesje handreiniger over het hoofd gezien en werd haar handbagage prompt er uit gepikt, alles overhoop! Gelukkig ging verder de reis voorspoedig en stonden we eenmaal op Schiphol binnen een kwartier bij de auto. Een record!

 

 

Ons Brieltje 2

In 1967 kwam ik op negenjarige leeftijd te wonen in de wijk Rugge te Brielle. Er was toen onlangs een stukje bijgebouwd, nabij het tegenwoordig geheten Bedevaartsoord HH. Martelaren van Gorcum. Twee van die martelaren, Nicolaas Pieck en Lenaert Vechel, leenden hun namen aan de nieuwe straten aldaar. Wij woonden aan de Lenaert Vechelstraat 61. Destijds vond ik het gebouw al intrigerend en er deden verhalen de ronde over een enorme snoek die in de vijver zou rondzwemmen. Ik kan me niet herinneren er binnen te zijn geweest, maar Carla wel en zij wilde altijd daar nog eens rondkijken, wat we nu tijdens de Open Monumentendag hebben gedaan.

Hertjes in kamp, omstreeks 1969

We parkeerden op het Ruggeplein, waar vroeger (Opa Vertelt) diverse winkels en instanties waren maar dat nu wordt gedomineerd door De Lidl. Een kleine wandeling voerde langs onze respectievelijke ouderlijke huizen, die van Carla aan de Welleweg 75. Achterom lopend staken we uiteindelijk het grasveld tussen de Regulierenstraat en Kloosterweg over op weg naar het bedevaartsoord. Vroeger was hier het hertenkamp van v.d. Drift gelegen en kwamen we tot onze verrassing langs een begraafplaats. Daar hebben wij allebei geen actieve herinnering aan, dus dat was wel een beetje vreemd. Van de heer v.d. Drift hadden mijn ouders in 1968 hun caravan te leen gekregen voor onze zomervakantie in Ouddorp.

Schoorvoetend betraden wij de Bedevaartskerk zoals wij dat hadden leren kennen. Niet religieus, laat staan Katholiek, moesten we even wennen aan de ingehouden pracht en praal van deze relatief jonge kerk (1932). Prominent in het kerkschip staan de beelden van Nicolaas en Lenaert, omkranst door het invallend licht door de gebrandschilderde ramen aan weerszijden. Dit is zodanig geconstrueerd dat rond het middaguur een soort aura ontstaat, erg fraai. Traditiegetrouw brandde Carla een kaarsje voor degenen die ons ontvallen zijn (het worden er steeds meer), de nota hiervoor voldaan via een Tikkie. Buiten liepen wij de omgang in tegengestelde richting, iets wat ik ontraadt als je het verhaal nog niet kent (de lijdensweg en wederopstanding van Jezus).

Het volgende monument, de voormalige Rijks HBS resp. Rijksscholengemeenschap resp. Maerlantcollege aan de Jan Mathijssenlaan, is onlangs in gebruik genomen als appartementencomplex. Carla heeft hier 5+1 havo jaren doorgebracht en heeft nog regelmatig contact met oud medeleerlingen. Zij wilde dolgraag eens de appartementen van binnen bekijken die eindelijk na jaren voorbereiding in gebruik zijn genomen. Binnen is het niet druk en Sven, de eenzame troubadour die liedjes ten gehore zou brengen, zit er een beetje beteuterd bij. Gelukkig stroomt het toch een beetje vol en dapper zingt hij zijn lied. Ik zie plotsklaps een oude bekende, Cees B., uit mijn Demeshed tijd. Na enig aandringen herkent hij mij ook en vraagt of wij zijn appartement willen bekijken. Wat een toeval. We maken kennis met zijn partner Adriënne die ons prompt een rondleiding geeft en water aanbiedt. Heel gezellig. We moeten echter door, de stad in.

De volgende stop is de Sjoel aan de Turfkade. Na binnenkomst worden we een zaaltje ingedirigeerd waar een meisje liedjes zong. Heel leuk allemaal, maar daar kwamen we niet voor. Dus maar weer door. Anja en Ruud zijn helaas niet thuis, dus zijn we even langsgewipt bij Hendrik en Gerda voor een kopje thee, waarna we de regentenkamer van het Asyl voor Oude en Gebrekkige Zeelieden hebben bezocht, gelegen aan het Asylplein. Op hetzelfde plein bevindt zich de Johan Been bank. Deze Johan Been is geen onbekende, aangezien mijn opa en zijn gezin in 1930 zijn huis heeft gekocht om er in te wonen en zijn nering "Toledo's Gelukskantoor" te bestieren.

Laatste interessante monument is de voormalige winkel van Cees Stuij Optiek, dat momenteel wordt gerestaureerd. Bij Cees heb ik menig bril aangemeten gekregen, ook mijn van oranje glazen voorziene John Lennon (achtige) montuur midden jaren 70. Ter rechterzijde is nu een apotheek aangetroffen en inmiddels gerestaureerd. Het pand is te huur.

Via het Kruidvat en Lidl zijn we moe maar voldaan teruggereden naar ons Rotjeknor.