GOOD MORNING, GOOD MORNING | Nadat mijn maag zich had omgekeerd (bedorven worst gegeten) reden Laura en ik even na zessen vol goede moed richting Schiphol. Het was koud en glad, maar gelukkig niet druk op de weg. Helaas waren de borden die de weg naar parkeerplaats P3 moesten wijzen onder-gesneeuwd, dus dat ging niet in één keer goed omdat ik op de busbaan ging spookrijden. Op de parkeerplaats zelf is de bewegwijzering zodanig, dat je de route voor vertrekkende auto's gaat volgen. Dit is niet de goede route voor wandelaars en scheelt ettelijke meters. Op Schiphol ging het wel van een leien dakje, met kleine tegenslagen, dat dan weer wel. Inchecken ging als een speer.MONEY | Daarna naar De Bank voor de nodige vreemde valuta. De balie zou vanaf 06.00 uur open zijn, maar dat bleek dus vanaf 08.00 uur te zijn omdat het Pasen is. Dus op het nippertje de pondjes opgehaald, dachten we. Bleek dat de vlucht vertraagd was wegens slecht weer. I.p.v. 09.00 uur vertrokken we 10.25 uur.
FLYING | De vlucht was voorspoedig, alleen de oren trokken het niet en die bleven ook de hele dag napruttelen. Op Liverpool John Lennon Airport (above us only sky) de bus gepakt richting City Centre. Het buspersoneel is zeer hulpvaardig en attent. Op het gevoel uitgestapt en nog op de goeie halte ook! Het hotel kon ons echter niet inchecken want we waren te vroeg. Dus even het centrum van Liverpool uitgecheckt, we konden de bagage wel achterlaten. Het weer is zo'n beetje hetzelfde als in Nederland, maar dan droog.
GIRL | Om 13.00 uur hadden we afgesproken met Lindsay en haar moeder Andrea uit Wigan. Lindsay werkte in hetzelfde hotel als Laura op Corfu, dus dat was een emotioneel weerzien. We gingen de stad weer in op zoek naar een plek om te lunchen. Dat viel niet mee, want de dames waren in geen tijden in Liverpool geweest. Uiteindelijk een Burger & Beer genomen in één van de vele eetgelegenheden. Eten en drinken is niet duur. Beetje bijgekletst en daarna toch maar ingecheckt in het hotel. Na een uurtje zouden we weer bijelkaar komen. Intussen was ik er achter dat ik niet op mijn eigen laptop dit verhaal kon schrijven, maar op de enige PC in de receptie. Is wel lastig.
I'M LOOKING THROUGH YOU | We zouden een minitour gaan doen, maar omdat Andrea het niet zo op lopen heeft in de kou gingen we met de auto naar de Saint Luke's Church, een in WOII gebombardeerde kerk, bezichtigen. Die auto was nou echt niet nodig, want het was maar een paar honderd meter lopen. Van die kerk is het hele binnenwerk en dak verdwenen. Het is nu een monument. Het is werkelijk indrukwekkend. Daarna wilden we koffie drinken in het hotel, maar de bar was nog dicht. Dan maar ergens anders. We kwamen langs een enorme betonnen kathedraal (Metropolitan Cathedral), gebouwd in de vorm van een wigwam. Binnen schijnt het ook erg indrukwekkend te zijn, ware het niet (ja mensen, het zit ons echt niet mee!) dat er net een filmploeg bezig was (het is ten slotte tweede Paasdag) en de hele tent was afgesloten. Geen nood, we konden altijd nog dat kopje koffie inhalen in het infocentrum annex bar naast de kathedraal... alleen niet vandaag, want het was afgehuurd door de filmploeg.
THERE'S A PLACE | Na wat aarzelingen (je wordt voorzichtig) gingen we een pub zoeken. Warempel, er was er één in de volgende straat èn open! (Later blijkt, dat dit de Philharmonic Dining Rooms is, John Lennon's favoriete pub in de tijd dat hij op de Kunstacademie zat in dezelfde straat). Eenmaal neergestreken zag Lindsay een oude bekende (Derry) uit Corfu. Laura kende hem ook. Over toeval gesproken. Ze gaan donderdag wat drinken, met nog een vriend die er toen ook bij was (Martin). Lindsay vroeg me het hemd van het lijf over Nederland (daar weten ze hier niets over), koffieshops, gedoogbeleid (dat snappen ze dus echt niet) en waarom onze nationale trots in het oranje loopt. Zij is praktizerend Wiganfan en kent jongens als Melchiot en Landzaat. Na het pubavontuur moesten de dames weer op huis aan. Wij gingen maar eens boodschapjes doen bij de Tesco: cola, water, pringles en batterijen voor de tandenborstel (vergeten). De Engelse dames willen, ook als het koud is, goed voor den dag komen. Dus lopen zij, alsof het hoogzomer is, met doorkijkbloesjes en korte/geen mouwen door 4 graden celsius!
Nadat we vergeefs naar een sandwichbar die nog open was hadden gezocht (bankholiday weetjewel) zijn we in het hotel gaan eten. Dat is beslist niet duur en goed te eten. Ik dacht spareribs besteld te hebben, bleken het ribs MacDonald's stijl te zijn, dus grof gehakt met barbequesmaak. Omdat ik de laptop niet kan gebruiken kon ik ook geen e-mail versturen naar het thuisfront, dus dat heeft Laura gedaan met haar Hotmail. Ik kan dus nu geen eigen foto bij dit stukje plaatsen, want ik mag niets op deze PC zetten. Dit is inmiddels opgelost, mijn eigen foto's staan er nu bij!
