zaterdag 27 september 2008

Feest der herkenning

Na een aantal maanden voorpret was het dan eindelijk zover: de reünie van Christelijke Scholengemeenschap Blaise Pascal in Spijkenisse, door mij doorlopen van 1970 tot en met 1975. Ik besloot met het openbaar vervoer te gaan omdat de organisatie parkeerproblemen voorzag. En, als het gezellig dreigde te worden, ter voorkoming van alcomplicaties. Het had wel wat, tenslotte gingen we vanuit Brielle de eerste jaren met de bus naar school, onderbroken door zwakke pogingen om het fietsgewijs te doen. Later werd er ook gelift (met behoud van busgeld, uiteraard) en het laatste maandje met de Puch.

Eenmaal op school aangekomen eerst maar eens melden. Je kreeg een naamplaatje met sticker dat correspondeerde met het lokaal van je eindexamenjaar, plus een tas met allerlei formulieren en het jubileumboek. Handig, kun je de hele dag die tas meezeulen. Op zoek naar het lokaal stiet ik op Celma en Simonne die mij haast herkenden. Na enig aandringen natuurlijk wel en wij spoedden ons vervolgens naar ons lokaal. Daar waren slechts enkele jaargenoten, sommige bekend, andere onbekend (het was een mengsel van MAVO, HAVO en VWO). Weldra arriveerden Petra en Kasper en anderen en gingen we naar buiten.

Het was werkelijk prachtig weer en we zijn met korte onderbrekingen in onze 1975-enclave gebleven. Allengs druppelden er steeds meer oud klasgenoten binnen (eigenlijk buiten, dus). Ik noem hier, in willekeurige volgorde Ellen, Margret, Edith, Hetty, Anneke, Gert, Johan, Gregory, Jan, Marjan, Marianne, Wanda, Herman, Hans, Ruud, Anja, Miranda, Joyce, Koos, Marlies. Mijnheer Bastian van Engels kwam ook nog even chatten. Het was erg gezellig en levendig. Hapjes en drankjes werden gehaald. Ik was zo handig om geen geld mee te nemen, dus heb ik gepoft. Excuses daarvoor, maar op zich een goed doel.

Op een gegeven moment was het tijd voor de klassenfoto, gemaakt door dezelfde fotograaf als destijds. De foto kost 5€ en dat moest ik dus ook lenen (bedankt Miranda!). Er kon ook een les worden bijgewoond, maar daar had ik geen erg in. Celma en Simonne zijn wel gegaan en hebben er erg van genoten. Mijnheer de Heer (of, zo je wilt, monsieur le Monsieur) stak een verhaal af over epigrammen. Jammer dat ik het gemist heb.

Waarover praten zij?
 
Het feest liep helaas ten einde en ik ben met Celma en Simonne nog gaan nachillen. Na een dollemansrit door het holst van Rotterdam Zuid met de FIAT van Simonne (Celma navigeerde, Simonne reed 'op zijn Haags' en ik fungeerde als stoorzender) raakten we op de Kop van Zuid verzeild, nabij de woning van Celma. We hebben lekker gegeten bij Humphrey's (Celma: ik wil vlees!) en daarna nog een bakkie gedaan chez Celma. Toen was het echt tijd om te gaan, maar niet nadat we home made Confiture de Normandie meekregen. Na elkaar bezworen te hebben het hier niet bij te laten zijn wij ons weegs gegaan. Vanzelfsprekend heb ik de tas met het jubileumboek bij Celma laten liggen. Perfectie bestaat nu eenmaal niet...




Meer weten? Klik dan hier.