Afgelopen periode was er één met ups & downs. Het weer knapte vorige week zienderogen op. Donderdag waren mijn medicijnen op (Diclofenac) en mij was niets medegedeeld daaromtrent, dus gewoon gestopt. De eerste dagen ging het goed, tot afgelopen dinsdag de pijn terugkwam. Ik had nog niets in de gaten en dacht dat het een tijdelijke terugslag was. Het werd allengs erger, nog erger zelfs dan voor de operatie en dan vooral pijn onder in mijn rug. Woensdag had ik het eerste telefonische contact met de bedrijfsarts, die ook zei dat de pijn en ongemakken terug kunnen komen maar dat dit weer vanzelf overgaat. Inmiddels kon ik al bijna mijn bed niet meer uitkomen, waarna het wel weer draaglijk werd. Donderdag durfde ik niet op te staan uit angst voor de pijn en vooral bukken was bijna onmogelijk. Toen viel het kwartje: moest ik niet doorgaan met de medicijnen? Omdat de neurochirurgiepolikliniek gesloten was de huisarts gebeld, en de assistente bevestigde mijn vermoeden: doorgaan met de medicijnen. Dûh! Gelukkig had ik nog liggen van voor de operatie. Vanaf die dag heb ik dus geen pijn meer.
Gisteren ben ik zelfs met de meiden (Laura is inmiddels terug van Corfu) naar Ikea (Mariska reed) geweest om in te kopen voor hun nieuwe flatje. Dat ging heel goed. We kwamen met een kar vol terug en de dames hebben hun definitieve keuze voor de meubeltjes gemaakt. Rest nog zonwering en gordijnen. Op het parkeerterrein zagen we nog een Peugeot 403 die er slechter uitzag dan ik me afgelopen week voelde! Klik hier voor meer info over deze auto uit 1966.
YouTube: John Lennon - Cold Turkey
YouTube: John Lennon - Cold Turkey
