De draad kwijt

Exit Dynaudio OCOS

Wie dit blog een beetje volgt weet dat ik altijd bezig ben om in kleine stapjes mijn geluidsinstallatie in de huiskamer te verbeteren. Tot op heden bestond deze set uit:

• Luidsprekers: Tannoy Revolution DC6T SE [08/2013]
• Luidsprekerkabel Dynaudio OCOS [07/2014]
• Voorversterker: Rotel RC-1570 [08/2016]
• Eindversterker: Rotel RB-1552 mkII [12/2015]
• Compact Disc loopwerk: Cambridge Audio CXC [05/2016]
• Digitale TV/Radio: Motorola VIP1853 [02/2013]
• Blu-ray Disc speler/streaming vanaf NAS: Sony BDP-S6500 [11/2015]
• Audio streamer (o.a. Deezer): Google Chromecast Audio [12/2015]

Dubbele draad

Vorig jaar december bekwam ik, t.b.v. bi-ampen,  een extra set Dynaudio OCOS luidsprekerkabels alsmede een interlink voor de connectie tussen de toenmalige geïntegreerde versterker Rotel RA-12 en de zojuist aangeschafte Rotel RB-1552 mkII eindversterker. De eerste werd in augustus vervangen door de Rotel RC-1570. Wie schetste mijn verbazing toen daarna op een gegeven moment er geen geluid meer kwam uit de linker luidspreker? Enig gemorrel aan die kabel bracht een breuk aan het licht en wel bij het door Hifi-Studio Zwaard gesoldeerde draadje die de gevlochten mantel van die coaxkabel met de luidsprekerterminal moest verbinden.

Supra Classic 4.0

Omdat ik deze kabel inmiddels toch een beetje iel vond klinken heb ik in een goeiige bui bij Correct een paar meter Supra Classic 4.0 aangeschaft, dit geheel tot mijn tevredenheid. Dit is echt een forse kabel, qua diameter dan, maar past gelukkig nog prima in de luidsprekerterminals van eindversterker en luidspreker. Elke ader bevat exact 511 koperen draadjes die individueel vertind zijn, één van de iconische eigenschappen van de inmiddels legen-darische Supra kabels.

Achterdochtig geworden checkte ik vandaag ook die door Zwaard zelfgemaakte interlink die voor- en eindversterker verbindt. Tot mijn niet geringe verbazing en irritatie bleek dit, kennelijk een restje, een stukje subwooferkabel te zijn met connectors van m.i. matige kwaliteit. Deze heb ik dan ook vervangen door de Argon Blue Edition IN1, exclusief verkrijgbaar bij Hi-Fi Klubben, waar ik al eerder iets kocht. Met Zwaard ben ik definitief gekapt.

Argon Blue Edition EN1 interlink kabel

Schijvendans

DS112j

De eenvoudige NAS (Network Attached Storage) die ik enkele jaren geleden kocht is uit de gratie. Deze Synology DS112j* is ingehaald door de tijd. Het was destijds zo'n beetje de eenvoudigste die je kon kopen, met plaats voor slecht één harde schijf en uitgerust met een instap processor, harddiskcontroller en dito geheugen. Tijd voor iets nieuws. 

Kersverse schoonzoon Sander had nog een harde schijf liggen, toevallig exact dezelfde als die zich reeds in mijn NAS bevond (de speciaal voor NAS-gebruik ontworpen Western Digital 2TB WD20EFRX), dus ik ging op zoek naar een nieuwe NAS waar twee schijven in kunnen en met voor de rest snellere hardware. 

Dit vond in in de Synology DS216se. Ook een instapmodel, maar nu naar de maatstaven van 2016. Met twee schijven kan je het systeempje laten mirrorren (a.k.a. Raid0), d.w.z. dat de ene schijf exact dezelfde data bevat als de andere. Dit komt snelheid en veiligheid te goede.

Ik ontdekte trouwens dat de oude NAS slechts SATA II kan aansturen en dat er zich in mijn PC nog een  een dergelijke verouderde harde schijf bevond (de Western Digital 1 TB WD10EARS (Caviar Green) uit 2011), die kon ik daarin overbouwen. Restte natuurlijk nog een nieuwe harde schijf voor de PC in de vorm van de Western Digital WD Blue 1TB WD10EZEX.

De DS112j gaat naar Laura en Bruno zodat die ook een behoorlijke backup kunnen maken en via DLNA muziek kunnen luisteren en foto's bekijken op de TV, want daar is het met een NAS allemaal om te doen, mocht je je afvragen "waar heb dat allemaal voor nodig?".

DS216se

Achteraanzicht

Het binnenwerk met twee harde schijven

*De naamgeving van Synology is als volgt: 

1. eerste cijfer is aantal schijven
2. tweede cijfer is jaartal