zondag 10 februari 2008

Een mooie dag...

Dit is onze eerste wandeling na drie maanden winterstop. De laatste maanden komen we wekelijks op Goeree-Overflakkee om mijn ernstig zieke zus Tine in Dirksland te bezoeken. Het is een mooie dag... We parkeren in Goedereede en lopen via dijkjes naar De Kwade Hoek. We zijn hier al eerder geweest, maar dan in de herfst. De Kwade Hoek is net zoiets als de Slufter op Texel, maar dan met lagere duinen. Het is erg nat, we moeten door de blubber. In de verte zie je de Haringvlietdam, Voorne-Putten en de Maasvlakte, met zicht op het windmolenpark. Aan de horizon allemaal schepen op weg naar de Rotterdamse haven. De terugweg voert door het Waterwingebied. Het laatste stukje door Goedereede. We rijden naar Dirksland.



De zon, het zand, de hitte en de rustige rivier
De stilte en de droogte, en de leegte van dit hier
De hemel en de aarde, de wijsheid van het land
En de wijsheid van een man, dat is genoeg
Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag
Wat een mooie dag
De grond, het gras, de wegen naar de horizon die trilt
De tijd is hier de ruimte, de diepte hier is wild
De onzin en de noodzaak, ze naderen de grens
De liefde van één mens, was mij genoeg
Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
en alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag
Wat een mooie dag
Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag
Wat een mooie dag
Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag
Wat een mooie dag
Wat een mooie dag
Wat een mooie dag
voor de dood...