Na vorige week het spits te hebben afgebeten, gaan we onverdroten verder. Het is koud, maar prachtig weer. We besluiten in Driebergen te gaan wandelen. Parkeren is hier een crime, we moeten op zoek naar een niet-parkeerzone. Het lukt bij het postkantoor. Driebergen uitgelopen kom je op het Aderwinkel-pad. Gewoonlijk zeer drassig en modderig, nu, na een nachtje vorst is de bodem keihard. Het landschap is afwisselend, weiland, omgeploegde akkers, bosschages. We komen Zaagmans tegen, en dat op zaterdag! Een aantal bomen is helemaal overwoekerd met klimop en op 8 meter hoogte gaat hij de takken met een kettingzaag te lijf... Het is fris, maar het ruikt overal naar mest. Het is februari mestmaand. Varkens- en koeienstront vliegt ons om de oren. Enorme tractors met mestverspreiders drukken(!) ons van de weg. Het hoort er allemaal bij.
