Toevallig

Na bijna een half jaar 'binnen zitten koekenbakken', zoals mijn moeder dat zou noemen, hadden Carla en ik toevallig bijna tegelijkertijd het idee om weer eens naar het vuurtorentje in Hellevoetsluis te gaan. Vandaag zou haar (mijn moeder dus) 92e verjaardag zijn geweest, ware het niet dat zij 24 jaar geleden is overleden, toevallig twee dagen na haar verjaardag. We besloten via Goeree-Overflakkee te rijden, omdat dat de mooiste route is en die toevallig langs Dirksland komt, waar mijn zus Tine haar laatste dagen sleet. Gisteren was het toevallig precies een jaar geleden dat zij is gecremeerd. We parkeerden bij Aquarius aan het Haringvliet. We besloten een rondje te maken langs het haventje en dan via de wallen en "de knaal" (het Kanaal door Voorne) zoals wij dat noemden, terug.

Achter de vuurtoren ligt tegenwoordig een vakantiepark, maar 45 jaar geleden was daar "het kleine strandje" met bijbehorende kleine duintjes. Zodra de zon scheen en de temperatuur het toeliet gingen mijn moeder en ik naar dat strandje. Ik werd snel heel erg bruin en werd dan ook de "blankebilneger" genoemd. Als mijn moeder me kwijt was zocht ze gewoon naar het bruinste jongetje.

Na de wandeling gingen we naar mijn zus Nel en zwager Jan in Oudenhoorn, die toevallig over diezelfde twee dagen jarig is. We vielen met onze neus in de boter, want de hele familie ging toevallig uit eten in de MagnEETcafé in Heenvliet. Dit is een voormalig tramstation, vroeger de Paardenstal geheten. Mijn neefjes Hendrik en Ronald, met hun respectievelijke vrouwen en kindertjes waren er ook bij. We hebben gezellig zitten ouwehoeren en goed gegeten.



Op deze boeiende foto staat het Marinehospitaal waar
Carla's zus Marion toevallig een tijdje heeft gewoond.