Que si, caisson

Na de Tweede Wereldoorlog en de recente opleving van Nederlandstalige "zangers" is de Watersnoodramp van 1953 toch wel het heftigste wat ons in de moderne geschiedenis is overkomen. Ikzelf heb het niet aan den lijve ondervonden maar gezien mijn geboorteplaats (Hellevoetsluis, 1958) zijn de verhalen en zichtbare sporen uit dit verleden onontkoombaar. Des te vreemder is het dat ik mij niet bewust was van het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk, Zeeland. Omdat ik sinds kort de trotse bezitter ben van de Rotterdampas (op aandringen van Carla) en zij de tips van dit instituut nauwlettend volgt, zijn we daar vandaag heengegaan. 

 

Ouwerkerk ligt op het voormalige eiland Schouwen-Duiveland:

Tijdens de Watersnood van 1953 werd Ouwerkerk zwaar getroffen: één op de zes inwoners kwam om. Ook veel gebouwen, waaronder een houten achtkante korenmolen, gingen verloren. De bres in de dijk bij Ouwerkerk was in de nacht van 6 op 7 november 1953 de laatste die gedicht werd. In de vier caissons die werden gebruikt voor de sluiting van de dijk is sinds 2001 het Watersnoodmuseum gevestigd. 

[Bron: Wikipedia]

Het museum is inderdaad gehuisvest in een viertal caissons, die schijnbaar lukraak in het landschap opdoemen en met elkaar verbonden zijn. De caissons liggen merendeel ondergronds, gevuld met keien. Het bovengrondse deel is ingericht als museum, met per ruimte verschillende thema's, voor elk wat wils. De ruimtes zijn verrassend groot, de caissons zijn dan ook werkelijk gigantisch, erg indrukwekkend allemaal.

Klein detail was een schilderij van het schip s.s. Bore VI dat in die nacht nabij Toledo's Gat, strandde. Als aandenken kocht ik het boekje Zichtbare herinneringen.

 

In Ouwerkerk woont ook toevallig onze buurvrouw Anneke, uit de tijd (1983-'87) aan het Haringvliet(!) in Rotterdam. We zijn daar een bakkie wezen doen en enkele tientallen jaren bijgepraat. We gaan nog eens wandelen met elkaar in het Krekengebied van Ouwerkerk.

Toledo's Pad is niet ver, dus daar reden we ook nog even naartoe. Helaas is het hoogseizoen en behoorlijk druk, dus we zijn er alleen maar even langsgereden. Via de Plompe Toren weer terug.

 

Nooit te oud

De vorig jaar gekochte MSI pc monitor kwam met een HDMI 2.1 kabel, echter net iets te kort voor het mooi. Vooral als Carla de monitor iets naar zich toe trekt omdat zij dan beter zicht heeft op het beeld (dit ondanks de 32" afmeting, 4K resolutie en tekst op 150%, maar OK). Zodoende werkte de connector zich los en viel op een mooie dag het beeld uit. Paniek! Dat kan beter dacht ik dus ik op zoek naar een langere HDMI 2.1 kabel. Die zijn echter schrikbarend duur en na onderzoek ongedekte ik dat de MSI videokaart maximaal HDMI 2.0b aan kan. Dus toen heb ik, na de spreekwoordelijke Google zoektocht, een mooie kabel gevonden in de Qnected® HDMI 2.0b, een merk dat ik niet kende maar dat veel kwaliteit biedt voor een redelijke prijs. 

 

De HDMI 2.1 kabel is verhuisd naar de laptop in de huiskamer, waar ik alle HDMI en geluidgerelateerde zaken op de tv opnieuw heb geconfigureerd aangezien ik nu iets meer weet over de materie. Je bent nooit te oud!

Louwman Museum