dinsdag 8 maart 2011

De Deens-Italiaanse connectie

Carla mag graag een lungo drinken, ik ben meer van de espresso. Met onze Italiaanse Illy X7 (made by Francis-Francis!) is dat kinderspel. Deze werkt volgens de metodo iperespresso: blauwe capsules voor lungo en rode voor espresso. Het maalsel daarin bepaalt sterkte en smaak. De X7 kreeg echter steeds meer moeite het water door de rode capsule te persen, kennelijk is dat harder aangestampt. Tijd voor actie. Wederverkoper Correct alsmede Illy verwezen ons naar The Coffee Connection, een in espresso-apparaten gespecialiseerd bedrijf dat voor meerdere merken werkt. Na telefonisch consult was de diagnose: kapotte pompklep. Reparatie zou een half uurtje duren mits we, na telefonische afspraak, het apparaat langs zouden brengen. In Zeewolde. 

Dat ligt vlakbij Bataviastad, het outlet winkelparadijs waar we graag onze slag slaan. Nu hadden we een goed excuus daar weer eens rond te gaan kijken, dus daar gingen we eerst heen. Sinds ik bij de podotherapeut loop en mijn schoenen vul met steunzolen, passen ze niet meer zo goed. Bovendien raadde hij mij mijn schoenkeuze tot dan toe af, te platte zolen, bijna geen hak.

Hij raadde mij aan eens Ecco's te proberen. Die vond ik altijd een beetje duur, maar nu we er toch waren ben ik bij TMS (TopMerkSchoenen) binnengelopen en verdomd, ze hadden Ecco's. Weliswaar slecht één model, maar dat was wel meteen bingo. Het mooie is dat de binnenzool verwijderd kan worden zodat de steunzolen beter passen. Ik ben er blij mee, ze zitten lekker, lopen goed en zijn niet te lomp. Ik dacht altijd dat Ecco een Italiaans merk was, zeker nadat mijn podotherapeut, die van Italiaanse afkomst is, ze aanprees. Het blijkt echter een Deens merk te zijn. Nadat Carla nog wat onderbroekjes scoorde bij Hunkemöller reden we naar Zeewolde.

Het is gesitueerd op Trekkersveld, een gigantisch bedrijven-terrein dat je het best kunt omschrijven als het Logistiek Epicentrum Van Nederland. Op de site lijkt het gebouw van The Coffee Connection imposant, de werkplaats bereik je echter via een zijdeur met daarachter een piepklein halletje, half onder een open trap en met een loket. Het apparaat zou met een half uurtje klaar zijn. Het was prachtig weer dus zijn we het bedrijventerrein gaan uitchecken. Het is zo groot dat we amper de helft gezien hebben. Het meest interessante gebouw was dat van Spyker Cars. Toen we terug kwamen was de X7 net klaar. We namen het dankbaar in ontvangst en zijn, de snelwegen mijdend, weer naar huis gereden.