Bijna twee jaar geleden completeerde ik mijn verzameling Kuifje-auto's van Editions Atlas Collections. Ik ontving zeventig maanden lang elke maand een autootje. Een paar weken geleden kreeg ik, omdat ik zo'n goede klant was, van deze firma een nieuwe aanbieding: een gratis Willys Jeep MB. Ik hoefde alleen de verzendkosten te betalen: 2,95€. Later zag ik advertenties waarin dezelfde auto werd aangeboden, nu zonder verzendkosten, maar het autootje voor hetzelfde bedrag. De levering liet nogal op zich wachten en desgevraagd gaf Atlas toe leveringsproblemen te hebben.
Geduld is een schone zaak. Vandaag stond ik op het punt weer eens te informeren, toen de buurvrouw aanbelde en mij de auto overhandigde, het was bij weer een andere buurman bezorgd maar die had het drie weken laten liggen en kwam er uiteindelijk achter dat het voor mij was. Als een kind zo blij pakte ik de auto uit en zette het op tafel. Tijdens het ontbijt waarschuwde Carla mij nog dat ik niet tegelijk mocht eten en spelen, maar het was al te laat. Door een onverhoedse beweging mijnerzijds schoof de auto van tafel en ik kon hem maar net tegenhouden door er hard op te slaan. Voorruit en mitrailleur afgebroken. Ontroostbaar wilde ik het hele zootje al weggooien maar kon me nog net inhouden. Ik heb Atlas inmiddels gevraagd mij een nieuwe te sturen. Ik ben benieuwd.
 |
| Generaal Maxwell Taylor, Normandië 1944 |
De Willys Jeep is een auto die iedereen tot de verbeelding spreekt. Het is het symbool van de bevrijding door de Amerikanen en Canadezen in 1945. Naderhand zijn er vele achtergebleven. Mijn vader heeft er zelfs één gehad, hij was Aannemer in Straat- en Tegelwerken en gebruikte hem voor het vervoer van zand, stenen en materiaal in een aanhanger. Dit was midden/eind jaren zestig. Tien jaar later maakte ik er opnieuw kennis mee, nu in militaire dienst. Ik zat bij de 25e Afdeling Lichte Luchtdoelartillerie (LtLua) in Ede als verkenner. Dit hield in dat het mijn taak was vijandelijke vliegtuigen te signaleren, nog voor de radar deze zag, dus voor de horizon. Hiertoe reden wij in een Jeep van de stelling, waar de kanonnen zich bevonden, naar 5 km daarvoor waar wij ons verstopten voor de vijand. Contact onderhielden wij met veldtelefoon en radio. Zodra we een vliegtuig zagen, bijvoorbeeld een Russische MIG, meldden wij dat in code. Het waren spannende tijden. Gek genoeg heb ik geen foto met een Jeep erop. Een jaar nadat ik afzwaaide werd de hele tent opgeheven en vervangen door Leopard tanks. Ik hoefde ook niet op herhaling en moest mijn plunje tenslotte inleveren. Duizend bommen en granaten!
 |
| Kanonnier der Eerste Klasse, lichting 77/5, Afd. 25 LtLua, juni 1978 |
