We waren bijna vergeten hoe het was, een huis vol kinderen. Drie jaar geleden gingen Mariska en Laura uit huis, samenwonen in een flatje in het Centrum van Rotterdam. Dik een jaar geleden ging Laura het geluk beproeven in Portugal met haar vriend Bruno. Afgelopen woensdag kwamen ze voor een weekje naar Nederland, Laura voor de tweede, maar Bruno voor de eerste keer sinds hun vertrek. Ze zouden woensdag tegen middernacht landen. Het was mistig en koud. Op weg naar Rotterdam kon je bijna een hand voor ogen zien, best eng. Gelukkig ging het goed. De kinders moesten erg wennen aan de kou.
De eerste nacht sliepen ze bij ons in de logeerkamer, in Laura's eigen oude bed. Donderdag en vrijdag werden benut om oude bekenden, vrienden en familie te bezoeken. Er werd af-en-aan bij ons of bij Mariska gegeten en/of geslapen. Zaterdag hadden we een lunch gepland, waar Marja en Willem en ook Mariska bij aanwezig zouden zijn. Ik had Baskische tomatensoep, pastasalade met tonijn en zelf afgebakken broodjes gemaakt en beleg naar Laura's keuze ingeslagen. Helaas moest Willem afzeggen wegens griep, Marja nam als troost een bakje soep voor hem mee. Zondag zijn we naar Gerda, Hendrik en Anne in Brielle afgereisd voor een gezellige middag en een Indische rijsttafel van Gerda's hand. De maandag was ingeruimd om te winkelen in de stad, Laura had warme laarzen en een sjaal nodig, zaken die in Portugal schaars zijn. We zouden een broodje scoren bij Panini, maar vanwege de kou belandden we bij Bazar aan de Witte de Withstraat.
Dinsdag was een verrassing: een dagje naar Texel. Laura had dit stiekem ook gehoopt maar het liep anders. Vanwege de aanhoudende mist hadden we dit plan maandag al uit ons hoofd gezet en Scheveningen leek een redelijk alternatief. Dit stond bij Laura op de tweede plaats zo bleek, dus dat was weer bingo. Op de dag zelf was het natuurlijk prachtig weer, wat de pret niet drukte, integendeel. We gingen eerst lunchen bij Simonis aan de Haven, een zaak waar we wel vaker komen. Bruno had nog nooit echt goeie haring gegeten, dus dit was zijn vuurdoop. Voor de zekerheid had ik ook een bak kibbeling besteld. Helemaal niet nodig, Bruno vond het heerlijk! Laura opgelucht. Daarna een strandwandeling richting de pier. Er stond bijna geen wind, wat wel raar is aan zee. Na een bezoekje aan het winkelcentrum en een verwarmd terras waar de mussen lekker dichtbij de kachels vertoefden, reden we naar IKEA in Delft waar we, naast de nodige snuisterijen, ook een Zweedse maaltijd samenstelden om thuis op te peuzelen.
Vandaag was al weer de laatste dag. Na een tweede bezoekje aan oma gingen we naar de AHXL om de broodnodige Hollandse, in Portugal niet verkrijgbare, smaakmakers in te slaan. Rond 14.00 uur vertrokken we weer naar Schiphol. De week is omgevlogen...
