We gaan zeker één maal per jaar naar Cadzand-Bad. Dit jaar ter gelegenheid van Mariska's verjaardag, die op de dag zelf in Portugal bij haar zus Laura logeert. We reden uiteraard met de nieuwe Peus. Het beloofde een schitterende dag te worden. Bij de tolpoort van de Westerscheldetunnel riep ik weer Ooievaar!*, heel flauw maar altijd hilarisch. We besloten eerst naar Knokke te rijden om over de boulevard te flaneren en te kijken of het modelautowinkeltje er nog was. Helaas was het dermate druk dat we maar door zijn gereden. In Cadzand-Bad was het al niet veel beter: druk en alle parkeerplaatsen bezet, op die ene na, net achter de dijk. Voor drie euro weet je alles.
Via Boulevard de Wielingen, waar nog volop gebouwd wordt aan hotels en appartementen, liepen we naar het "winkelcentrum", waar Mariska op een ijsje trakteerde (na een zogenaamd vrijblijvende opmerking dienaangaande mijnerzijds (hé lekker ijs)). Via een omweg langs het afwateringskanaal om het in aanbouw zijnde Noordzee Résidence Cadzand-Bad te aanschouwen liepen we het strand op voor de broodnodige verkoeling. Normaal gesproken heeft Carla dan binnen een minuut een haaientand gevonden, vandaag was daar geen sprake van. Na een klein omweggetje via de dijk reden we monter richting Sluis. We hadden trek in mosselen.
Sluis was gelukkig niet zo druk als we vreesden. Mariska had absoluut geen zin in winkelen, dus dat beperkten we tot een minimum. Na een drankje op het terras van De Molen van Sluis gingen we al slenterend op zoek naar de Rode Leeuw waar we vorig jaar heerlijke mosselen hadden gegeten. Het terras was echter vol/gereserveerd dus wij op zoek naar een ander etablissement. Achter het Belfort, op een pleintje vonden we De Drie Wijzen, waar we dit keer alle drie mosselen bestelden. De bediening is wat nors maar ik kan wel stellen dat dit de lekkerste mosselen waren die ik ooit heb gegeten. Ter uitbuiking zijn we langs de Damse Vaart gaan wandelen, waar een ooievaar op zijn nest zat. Het was inmiddels avond en we vonden het welletjes, dus gingen we vol goede moed huiswaarts.
Zondagavond, Zeeland. De eerste file was op de N61, net na Schoondijke. Op de radio hoorden we al van een file op de A58. Misschien hadden we geluk, ik zag bij de oprit auto's met gewone snelheid voorbij komen. Honderd meter verder begon de file, eerst 6km aangroeiend tot 12km. In paniek nam ik de afslag richting Zierikzee. We reden via de Zeelandbrug waar een nieuwe file opdoemde, die tot de A29 op Hoeksche Waard aanhield, waarna we op topsnelheid Rotterdam naderden. Al met al hebben we er ruim een uur langer over gedaan. Ik denk dat we maar eens een jaartje overslaan. Ooievaar!
