Carla's nano-zomervakantie zit er bijna op. Na op deze zondagochtend het huis nog even gesopt en gezogen te hebben hadden we zin in een ritje, en Carla wilde wel weer eens naar Willemstad in Noord-Brabant. Op de A16 was een kettingbotsing, dus dat beloofde wat voor de terugweg. Willemstad is echt niet zo ver, een kleine 50km, een peusenschil. We parkeerden aan de Lantaarndijk, ingeklemd tussen de jachthaven met haar nieuwe gebouwtjes en de Belgische Erebegraafplaats. Het waait behoorlijk en er valt links en recht een druppel regen. We liepen via alleraardigste schilderachtige straatjes en beklommen de vestingwallen. Op het enige terras waar bediend werd dronken we respectievelijk een chocomelletje en cappuccino en woeien nog even uit langs het Hollandsch Diep. De gevreesde file op de terugweg was inmiddels opgelost. De dag werd afgesloten met de laatste Zomergast Adriaan van Dis, een achter(achter?)neef van Carla wiens moeder in het nabijgelegen Standdaarbuiten is geboren en getogen.
