Huwelijksbootje

Dit jaar hebben we onze trouwdag op een bijzondere manier gevierd. Mariska had ons een voucher voor de ss Rotterdam cadeau gedaan en die hebben we verzilverd voor een overnachting op 9 november j.l.. Ik was er al eens eerder geweest, maar Carla niet. Ze keek haar ogen uit toen we voor deze schuit parkeerden. Haar opa was ooit schilder op de Holland Amerika Lijn, dus dat gaf ook een apart tintje. We checkten in en betraden onze hut, die van alle gemakken was voorzien en uitzicht gaf over de Maashaven. Vanwege het mooie weer zijn we meteen het dek opgegaan om van het uitzicht te genieten. Katendrecht, de havens, de stad, de Nieuwe Maas, de Parkhaven met Puntegaalstraat pal aan de overkant, waar Carla's vader op achttienjarige leeftijd na de razzia op 11 november 1944 (nu precies 68 jaar geleden) in het belastingkantoor in aanbouw verbleef tot hij tewerkgesteld werd in Nazi-Duitsland. Na de oorlog keerde hij weer daar, inmiddels werkzaam bij de belastingdienst, terug in het op Rotterdamse wijze tot Plukmekaalstraat omgedoopte gebouw.

Mariska kwam naar ons toe (lopend, haar auto was nèt verkocht) om te gaan eten bij Deli Bird, een Thais restaurant aan het Deliplein. Hier kun je spotgoedkoop en toch lekker eten in een ongedwongen ambiance. Ik had een wokgerecht met twee pepertjes als heetheidsindicatie, maar het was minder scherp dan ik thuis zou eten. Het weerhield me er niet van twee Thaise biertjes erbij te drinken. Na afloop brachten we Mariska naar de metro. Op de Brede Hilledijk zag ik een antiparkeerpiramide over het hoofd en stortte ter aarde, plat op mijn kin. Ik dacht echt dat ik mijn kaak gebroken had of op zijn minst een dure gebitsreconstructie zou moeten ondergaan, maar niks daarvan. Ik werd door een vriendelijke voorbijganger opgehesen en we konden onze weg vervolgen.

Enigszins bekomen van de schrik liepen we bedremmeld terug naar het schip, waar we nog een flesje soldaat maakten. The morning after bleek ik over een grotere kin te beschikken dan voorheen en ook nog helemaal blauw en gevoelig.

Het ontbijt maakte veel goed. Zeer uitgebreid en pas om 10.00 uur. Een uurtje later stonden we weer buiten en zijn naar IKEA gereden, we waren toch in de buurt. We hebben daar eindelijk, bij wijze van wederzijds huwelijkscadeau, de door mij felbegeerde Volmar bureaustoel gekocht.

Bestemming bereikt

Ruim vijf jaar heeft Tomtom me als een soort elektrische Mozes de weg gewezen door de asfaltwoestijn. Daar kwam abrupt een eind aan toen ik de met een prijswinnend multifunctioneel touchscreen uitgeruste Peugeot 208 aanschafte. TomTom werd welwillend afgestaan aan Mariska, die daarmee in haar Alfaatje Rotterdam onveilig maakte. Tot vandaag, want zij heeft hem vanwege de hoge kosten van de hand moeten doen. Om allerlei rompslomp te voorkomen is het twaalf jaar oude beestje via de ANWB Autoverkoopservice verkocht. Helaas kreeg ze er niet veel meer voor, maar het vooruitzicht honderden euro's aan APK, reparaties en benzine niet uit te geven, maakt veel goed.

De Alfa in betere dagen en gezelschap

De auto werd in ontvangst genomen door Hertz in het Groot Handelsgebouw aan het Weena. Na overhandiging van Kentekenbewijs Deel I en I B, alsmede, en nu komt het, Deel II, kan na een korte inspectie de transactie worden afgesloten. Alleen had mevrouw Deel II thuis laten liggen, geheel onwetend van het belang ervan. We zijn dus maar braaf, op de laatste druppels benzine, dit deel nog even op wezen halen. Hierna was het gauw bekeken en kwamen zelfs nog extra gebreken aan het licht, wat de opluchting van de verkoop alleen maar verhoogde.

TomTom heb ik inmiddels ook verkocht, voor de helft wat de auto opbracht.

Winterklaar

Helium 16", 195|55|R16|87H

Begin september kreeg ik de lachers op mijn hand door aan te kondigen dat ik met flinke korting winterbanden had besteld. Het was zo'n beetje de warmste week van het jaar. Nu na zeven weekjes slapen hebben we alweer nachtvorst gehad en drie dagen later kon ik dan naar de Kwik Fit om de banden te laten verwisselen. Eerst was ik nog in de veronderstelling dat ik ook van die lelijke zwarte stalen velgen moest aanschaffen, maar gelukkig hoeft dat niet: de zomerbanden worden er afgehaald en de winterbanden omgelegd. De afspraak was om 10.00 uur, dus je verwacht dat ze meteen beginnen. Niet dus, het duurde bijna een uur alvorens ze met de klus begonnen.

Michelin Alpin A4

De banden worden afgevuld met stikstof in plaats van met gewone lucht. Stikstofmoleculen zijn zo groot dat ze niet door het rubber heen kunnen dringen, dus de banden lopen minder snel leeg. Als bonus krijg je groene ventieldopjes. Ter afsluiting van het ritueel moet je nog getuige zijn van het aandraaien van de wielbouten en daar ook voor tekenen. Kennelijk is het ooit eens fout gegaan en kreeg Kwik Fit er de schuld van dat er een wiel afliep. Na 150 km rijden moet je de bouten nog even laten controleren.

Michelin Energy Saver

De zomerbanden worden centraal opgeslagen en voorzien van een barcode zodat ze ook weer teruggevonden kunnen worden. Over een kleine vijf maanden worden de banden weer teruggewisseld. Ik vroeg wanneer het beste moment is en toen kreeg ik als antwoord: "dat ligt aan het weer". Zoiets vermoedde ik al, maar dat is mij te vaag. Het blijkt dat als de gemiddelde temperatuur boven de 10°C uitkomt het moment daar is. We zullen zien.

Na de bandenwissel was het tijd om de Peus door de wasstraat te halen. Niet alleen zagen mijn velgen er niet meer uit, ook het Saharazand van afgelopen week was mij een doorn in het oog, om maar niet te zwijgen van de spreeuwenpoep die er op Texel op was neergedaald. Daarna nog even de deurrubbers ingespoten met siliconenspray en winterklaar is Kees!