Texel 2025 pt. 2

Dit jaar zijn we voor de tweede maal naar Texel afgereisd. We boekten in december al bij de VVV Texel, het huisje Schiller aan de Spangerweg tussen de Waal en Oudeschild. Twee huizen verderop bivakkeerden we in 2012 al eens een weekend. Het huisje is in 1946 gebouwd als noodwoning voor de boer wiens boerderij in WOII in vlammen opging na een ontmoeting met een verdwaalde brandbom. Dit en meer kan je hier vinden. Het is nu een Gemeentelijk monument.

vrijdag | Aanvankelijk dreigde het mooi weer te worden maar naarmate de datum naderde werd de weerverwachting natter en winderiger. De overtocht ging nog prima maar het was zo druk dat we niet op tijd op het parkeerdek konden zijn en moesten wachten op de volgende boot. Laura en Leana kwamen ook het eerste weekend en staken tegelijk met ons over.

Na de overtocht scoorden we bij van der Star in Oudeschild divers zeegedierte voor het avondmaal, met een stokbroodje en andere geneugten van de Albert Heijn. Laura was er als eerste en was met de verhuurder in de weer over wat er allemaal niet mocht in en om het huisje. Na het koude buffet nog Rummikub gespeeld in familieverband. Carla won, maar komende dagen zal blijken dat Laura daarin uitblinkt...

zaterdag | Deze ochtend zien we diverse regenbogen. 

Over monumenten gesproken, vandaag is het Open Monumentendag. Wij hadden onze zinnen gezet op het witte kerkje in den Hoorn. Dat kwam goed uit, want Leana is momenteel erg geinteresseerd in kerken. Dit jaar bestaat het 600 jaar. Wij keken onze ogen uit bij zoveel erfgoed. Onze huisbaas maakte ook nog zijn opwachting, hij was nog nooit in dit kerkje geweest. Hierna gingen we door de regen nog naar het Walvisvaardershuisje. Heel bijzonder! 

Hierna gingen we een (RAS) patatje eten bij Veronica in Oudeschild. Het regent inmiddels pijpenstelen en vanwege alle hellingen stroomt het water richting haven, hele rivieren. We rijden naar de andere parkeerplaats voor een bezoekje aan Museum Kaap Skil waar we nog niet erder zijn geweest. Het is niet goedkoop maar zeer de moeite waard. Beneden heb je de Reede van Texel, een interactief schouwspel over de VOC en ander (oorlogs)geweld. Leana is helemaal in haar element, ze is zeer leergiering. Daarna De Jurk en andere archelogische vonsten. Het leukste waren de Vissershuisjes, ingericht zoals uit vervlogen tijden maar voor een oude baas als ik nog zeer herkenbaar! Daarna nog het Juttersmuseum waar het allemaal begon.

We hadden gereserveerd bij de Worsteltent, waar we al decennia komen. Maar eerst een bakkie bij at Sea, een tent waar we eigenlijk nooit komen. Nog even naar de Waddenzee voor een korte blik, het is inmiddels droog maar het waait hard. Bij de Worsteltent aten de dames een borrelplank (het eten, niet de plank zelf) en ik een pizza quatro formaggi. Eenmaal thuisgekomen sliep Leana als een roos en verloren wij vier keer van Laura met Rummikub. Ik bedoel maar...

zondag | Het is gelukkig mooi weer geworden, want vandaag gaan we naar Schapenboerderij Texel. Speciale attractie daar is het lammetje knuffelen. Alleen had Leana meer interesse voor de cavia 's.  Ook het schapendrijven met de verschillende schapenrassen vond ze saai (het wachten erop), dus was ze voornamelijk te vinden in de speeltuin of op de tractor. Ik vermaakte me wel bij het sshapendrijven en het vermakelijke verhaal daarbij van schaapherderinnetje Mariska. Droge humor op Texel!

Tegen lunchtijd reden we naar de Catharinahoeve, op steenworp afstand van de Worsteltent. Het is inmiddels prachtig weer en kunnen in hemdsmouwen op het terras zitten. De wespen ook. Leana griezelt ervan en is voornamelijk in de speeltuin te vinden. Dan is het tijd om afscheid te nemen, de boot naar Schiedam wacht!

Wij gaan nog even naar de vuurtoren om daar een rondje te maken, waarna we via de Cocksdorp, moe maar tevreden richting ons huisje gaan. Die avond win ik glorieus met Scrabble! 

maandag | Hoewel het buiten hard waait is binnen het stof van dit weekend neergedaald. Vandaag is het markt in den Burg, hopelijk trotseert men de wind. Half den Burg is opgebroken maar toch lukt het ons bij de AH te parkeren, met parkeerschijf. Alleen kunnen we niet zien voor hoelang... De markt is klein en er is niets van onze gading. Op naar slagerij Dros voor een gegrild kippetje. Deze zijn om 12.15 uur pas gaar, dus reserveren we er één. Intussen winkelen we op ons gemak in dit kleine stadje. Ik scoor een Cilio Classic kelnersmes bij Groenwoud Kitchen & Lifestyle. Tweeëntwintig minuten eerder een goedkopere bij de Blokker, maar je kan niet zonder zeg ik altijd maar. Nadat we de kip hebben opgehaald zien we dat de Politie auto's aan het bekeuren is op het parkeerterrein. Het bord aan de andere kant geeft de maximum tijd van 1 uur aan,  dus we verzetten fluks de parkeerkaart. Nu maar hopen dat we op tijd waren! 

Boterhammen mee en op naar de Rommelmarkt in den Hoorn. Deze is alleen op maandag open en dient ter financiering van het Hoornder kerkje. Het is inderdaad veel rommel, maar ik stuit op een gek Tjechisch instrumentje dat voor het onderhoud van de pijp blijkt te zijn. Voor 50 cent kan ook de niet-pijproker niet zonder. Carla scoorde twee boeken voor 3€. 

 Het waait heel hard en we besluiten een tochtje met de auto te maken in en rond het Nationaal Park Duinen van Texel, meer precies de Westerduinen en raken verzeild bij Westerslag. Carla wil graag de zee zien dus stappen we monter uit in een zandstralende harde wind die je de adem en zicht beneemt. Niet te doen, dus snel weer op pad, nu met een haardos vol zand. Dan maar een tochtje door de laantjes van Westermient, ook leuk.

Ik weet niet wat het is, waarschijnlijk de rust in mijn kop nu ik gepensioneerd ben, maar vandaag gewonnen met Rummikub EN Scrabble. Ik ben benieuwd hoelang dit nog goed gaat.

dinsdag |  Vannacht heeft het behoorlijk gespookt, Oudeschild is buitendijks (de kades en straten daarlangs) overstroomd. We hebben een rustdag en kijken of het vanmiddag opknapt zodat we een wandelingetje in de buurt kunnen maken. Vanmorgen kwam de gemeente langs om de vuilniscontainers om te wisselen, gadegeslagen door de kat van de buren. Laat in de middag toch nog even de benen gestrekt in de buurt, je wordt toch een beetje melig van dat in huis zitten koekenbakken.

Trouwens weer gewonnen met Rummikub en Scrabble. I'm in a flow! 

woensdag | Het is droog deze morgen dus we wagen een bezoekje aan Fort de Schans nabij Oudeschild. Gek genoeg zijn we hier nog nooit geweest. Het wordt beheerd door Natuurmonumenten en je mag daar je hond los laten lopen. Dat hebben we geweten. De aarden wallen zijn behoorlijk steil dus af en toe in de gemzenmodus. Bovenop heb je mooi panoramazicht naar de zeedijk, Oudeschild en de Hoge Berg.

Het begint te betrekken maar we willen toch, nu we in de buurt zijn, het Skillepaadje bewandelen. Dit is ons favoriete paadje richting de Wezenputten, waar in de VOC tijd vers water werd opgepompt voor de verre reizen naar de Oost. We willen teruglopen via het boerenpad Brakestein, dat langs weilanden met schapen en koeien loopt, alsmede een behoorlijk ontstemde stier. De korte route vereist echter ook dat je, dwars door een weiland lopend, een koe genaamd Gandalf (m/v/q) moet trotseren; heur blik zegt "You shall not pass!". We lopen bedremmeld de wat langere route die ons weer langs de Schans leidt, nu door behoorlijk veel regen.

We komen uit bij de zeedijk waar gewerkt wordt aan de Deltahoogte, met uitzicht op het nieuwe natuurgebied Prins Hendrikzanddijk. We lopen langs de Waddenzee richting de auto, die ons verder voert naar de viswinkel, waarna we via Oost en Oosterend op huis aangaan. Het regent inmiddels nog iets harder. We scoren nog wat vis voor het avondeten.

Helaas toch verloren met Rummikub EN Scrabble. 

donderdag |  Vandaag is het wat warmer en droog, de laatste zomerstuiptrekking komt er aan. Tijd voor een boswandeling in de Dennen. Online zijn er wat wandelingen te vinden, ter plaatse niet (althans geen paaltjes), dus stellen we onze eigen wandeling samen. We parkeren uiteindelijk bij Bospaviljoen 't Turfveld en beginnen met de klim naar het uitzichtpunt over de Westerduinen. Daarna op de tast met Google maps in de aanslag door diverse bospaden en -randen. Er zijn al enkele paddenstoelen te zien, echter heel groot. Het is warm. 

We drinken wat op het terras en reizen af naar de Koog, waar we normaal gesproken met een grote boog omheen lopen. En terecht, niet ons kopje thee. Wel even getankt voor de terugreis, waarna we nog een kippetje scoorden in den Burg voor het laatste avondmaal, waarna ik won met Rummikub en Carla met Scrabble.

vrijdag | Het is de laatste dag en het wordt ook nog eens mooi weer. W sluiten deze week af met een wandeling in de Slufter, altijd goed. Vandaag wemelt het van de studenten biologie die aan het determineren zijn geslagen. Zo te zien is het behoorlijk hoogwater geweest, er staan overal plassen, de paden zijn sloten en er liggen zelfs kwallen landinwaarts. In de verte zien we een enorm cruiseschip en een tanker. 

Na een bakkie op het zonovergoten terras rijden we naar de boot. We doen er wel weer een uur langer over dan verwacht, de drukte waren we vergeten.

 Volgend jaar weer?

 

Puzzelstukje

Hendrik van Toledo (l), collega onbekend

Wat ik niet wist (en velen met mij waarschijnlijk), is dat Fort Haerlem te Hellevoetsluis in 1946 is ingericht als "Bewarings- en Verblijfskamp Voorne en Putten". Er zijn ook andere benamingen in omloop. Er waren meer van dergelijke kampen, alwaar na WOII verdachten van collaboratie of leden van de NSB werden opgesloten in afwachting van berechting. Ik kwam er achter toen ik nog eens in onze stamboom keek en bij mijn vader de terloopse opmerking "Plaats van tewerkstelling: Hellevoetsluis, Bewaringskamp 'Fort Haerlem'." las. De schrik sloeg mij om het hart, hij zal toch niet fout geweest zijn in de oorlog? Ik wist hier helemaal niets van. Wel heb ik twee foto's waar mijn vader op staat in militair uniform.

Ik besloot het uit te zoeken en kwam terecht op de website van het Nationaal Archief, waar bleek dat mijn vader daar voorkomt als tewerkgestelde. Er is een namenlijst waar hij op voorkomt en, als je meer wilt weten, je scans van de archiefstukken kunt bestellen. Zo gezegd, zo gedaan en enkele dagen later kon ik de scans downloaden, waarna ik ze heb geprint.

De opluchting was groot toen uit de stukken bleek dat hij, bij wijze van vervulling van zijn militaire dienstplicht, bij het onderdeel Gezagstroepen (speciaal opgericht voor bewakingstaken) aangesteld was als bewaker in het buitengebied van Fort Haerlem, en wel van 8 augustus 1946 tot 1 maart 1947.

Fort Haerlem, jaar onbekend

Opa Jacob met o.a. mijn vader in het matrozenpakje, 1920?

Eigenlijk weet ik bitter weinig van het leven van mijn vader en moeder, dus deze informatie is mij zeer welkom. Wat ik wel weet is dat mijn vader is geboren op 18 juni 1916 te Rockanje, aan (vermoed ik) de Strypsedijk (of de Kippendik in lokaal jargon). Zijn vader Jacob (slaapt gij nog) was tuinder en keurmeester op de veiling in Brielle. Daar ging hij en zijn gezin in 1930 wonen aan de Voorstraat 73. In dat pand was ook zijn nering "Toledo's Gelukskantoor" gevestigd. Mijn vader trouwde in 1938 met Neeltje Herlaar en ging uiteindelijk wonen in Nieuwenhoorn, Achterweg A45, tegenwoordig de Smithilseweg. 

Achterweg Nieuwenhoorn, 1949

De scans bestaan uit de volgende documenten:

• inlichtingenformulier, handgeschreven door hemzelf, 20 augustus 1946 [hieronder afgebeeld]
• laatste werkgever: Jac. Snoeij, Toeloopweg te Rockanje, als landarbeider, 1945-1946
• voorlaatste werkgever: Heidemij e.a. te Brielle, als straatmaker, zijn officiële beroep, 1933-1944
• eerste werkgever: C.G. Kleijkamp, als tuindersknecht, 1930-1933
• getypte versie hiervan door ambtenaar, niet gedateerd
• verklaring van goed gedrag tijdens de Tweede Wereldoorlog, 20/8/'46 [hieronder afgebeeld]
• resultaten antecedentenonderzoek, 8 september 1946 [hieronder afgebeeld]
• supplementinlegblad werkgevers
• supplementinlegblad Politieke Recherche
• loon en inhoudingen 1946, 31/12/'46
• loon en inhoudingen 1947, 1/3/'47
• loon, rentezegels, kindertoeslag, loonbelasting, ziekenfonds overzicht 1946-'47
• spaarkaart, 1946-'47
• loonbelastingkaart 1947, niet gedateerd
• loonstaat 1946, niet gedateerd
• loonstaat 1947, niet gedateerd
• brief inzake extra salaris maart 1947, 8/7/'47 

Moeder Neeltje, vader Hendrik, broer Kok, zussen Nel en Tine

Plattegrond na 1875 aangezien de "Witte School" er al op staat.

Schiedam 2025

 

Gouda 2025

 

Arboretum

 

Dokkum 2025

 

Que si, caisson

Na de Tweede Wereldoorlog en de recente opleving van Nederlandstalige "zangers" is de Watersnoodramp van 1953 toch wel het heftigste wat ons in de moderne geschiedenis is overkomen. Ikzelf heb het niet aan den lijve ondervonden maar gezien mijn geboorteplaats (Hellevoetsluis, 1958) zijn de verhalen en zichtbare sporen uit dit verleden onontkoombaar. Des te vreemder is het dat ik mij niet bewust was van het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk, Zeeland. Omdat ik sinds kort de trotse bezitter ben van de Rotterdampas (op aandringen van Carla) en zij de tips van dit instituut nauwlettend volgt, zijn we daar vandaag heengegaan. 

 

Ouwerkerk ligt op het voormalige eiland Schouwen-Duiveland:

Tijdens de Watersnood van 1953 werd Ouwerkerk zwaar getroffen: één op de zes inwoners kwam om. Ook veel gebouwen, waaronder een houten achtkante korenmolen, gingen verloren. De bres in de dijk bij Ouwerkerk was in de nacht van 6 op 7 november 1953 de laatste die gedicht werd. In de vier caissons die werden gebruikt voor de sluiting van de dijk is sinds 2001 het Watersnoodmuseum gevestigd. 

[Bron: Wikipedia]

Het museum is inderdaad gehuisvest in een viertal caissons, die schijnbaar lukraak in het landschap opdoemen en met elkaar verbonden zijn. De caissons liggen merendeel ondergronds, gevuld met keien. Het bovengrondse deel is ingericht als museum, met per ruimte verschillende thema's, voor elk wat wils. De ruimtes zijn verrassend groot, de caissons zijn dan ook werkelijk gigantisch, erg indrukwekkend allemaal.

Klein detail was een schilderij van het schip s.s. Bore VI dat in die nacht nabij Toledo's Gat, strandde. Als aandenken kocht ik het boekje Zichtbare herinneringen.

 

In Ouwerkerk woont ook toevallig onze buurvrouw Anneke, uit de tijd (1983-'87) aan het Haringvliet(!) in Rotterdam. We zijn daar een bakkie wezen doen en enkele tientallen jaren bijgepraat. We gaan nog eens wandelen met elkaar in het Krekengebied van Ouwerkerk.

Toledo's Pad is niet ver, dus daar reden we ook nog even naartoe. Helaas is het hoogseizoen en behoorlijk druk, dus we zijn er alleen maar even langsgereden. Via de Plompe Toren weer terug.

 

Nooit te oud

De vorig jaar gekochte MSI pc monitor kwam met een HDMI 2.1 kabel, echter net iets te kort voor het mooi. Vooral als Carla de monitor iets naar zich toe trekt omdat zij dan beter zicht heeft op het beeld (dit ondanks de 32" afmeting, 4K resolutie en tekst op 150%, maar OK). Zodoende werkte de connector zich los en viel op een mooie dag het beeld uit. Paniek! Dat kan beter dacht ik dus ik op zoek naar een langere HDMI 2.1 kabel. Die zijn echter schrikbarend duur en na onderzoek ongedekte ik dat de MSI videokaart maximaal HDMI 2.0b aan kan. Dus toen heb ik, na de spreekwoordelijke Google zoektocht, een mooie kabel gevonden in de Qnected® HDMI 2.0b, een merk dat ik niet kende maar dat veel kwaliteit biedt voor een redelijke prijs. 

 

De HDMI 2.1 kabel is verhuisd naar de laptop in de huiskamer, waar ik alle HDMI en geluidgerelateerde zaken op de tv opnieuw heb geconfigureerd aangezien ik nu iets meer weet over de materie. Je bent nooit te oud!

Louwman Museum

 

Olst

vrijdag | Dit jaar zijn we, vanwege onze voorliefde voor Natuurhuisjes, in Olst beland, meer precies bij de Droste aan de Kleistraat, wat we al in november boekten. Het is een verbouwde boerderij uit 1911 en wij logeren in het voorhuis, voorzien van eigen opgang, een enorme tuin en uitzicht over de weilanden van de naburige boer. De reis was voorspoedig en na het verorberen van vier boterhammen p.p. met gebakken ei, arriveerden we iets te vroeg ter plaatse. Geen probleem, we werden hartelijk welkom geheten door Wemmie die ons meteen rondleidde en achterliet met een flesje cider van eigen makelij.

 

Terwijl Carla de boel organiseert maak ik traditiegetrouw wat foto's van de omgeving. Het is bloedheet, maar gelukkig is het huis zelf heerlijk koel, evenals de cider die we ons bij wijze van calvinistische beloning heerlijk laten smaken. Kobus, een van de katten, laat al van zich spreken. Na een korte wandeling in de buurt en de nodige versnaperingen komt Carla op idee een dag extra te boeken, wat snel geregeld is. Een leuke tradities wordt de tweemaal dagelijkse gang van de koeien die gemolken moeten worden. De boer komt ze met de fiets ophalen en na het melken kuieren ze op hun gemak weer terug naar de wei. Na het eten hervatten we onze Scrabblecompetitie die ik glansrijk verlies. Morgen revanche met Rummikub? 

 

zaterdag | We worden rond 10.00 uur wakker... Na een ontbijt zoals we dat gewend zijn we boodschappen gaan doen Downtown Olst. We gingen naar de Plus, naast de ALDI de enige supermarkt ter plaatse. Even muggenspul gescoord bij de Kruidvat en een rondje door het dorp gemaakt, waar we bij de warme bakker Jolink een halfje Jolinkbrood bemachtigden (Jol). Er staat ook een viskraam van Ter Beek dus een lekkerbekje en kibbeling voor de late lunch moet kunnen. Men ging net sluiten vanwege de hitte, dus mazzel.

Het ging regenen, het klaarde weer op en toen zijn we nog een wandelingetje in de buurt gaan maken, richting Boskamp, zo bleek. We liepen via het Drostenpad, langs een weiland met paarden. Boskamp is een klein dorpje in de achtertuin van Olst. Er is niets te beleven op deze zaterdagmiddag. Terug maar weer met een uitstapje via de Kleine Vlaskamp waar de bewoner de heg aan het snoeien is. We raken aan de praat en krijgen een tip over Den Nul, een gebied bij de IJssel waar je kunt wandelen. Het is vlakbij, gaan we morgen doen. Trouwens, gewonnen met Rummikub!

zondag | De tip van de buurman bleek van goud te zijn. Na het Vaderdagontbijt met sap en een eitje reden we naar Den Nul, een plaatsje boven Olst, waar langs de provinciale weg het natuurgebied de Duursche Waarden is gelegen. Er zijn diverse wandelingen en wij kozen de groene, ruim 7km. Het is een mooi gebied met afwisselend water, bos, velden en natuurlijk de IJssel. Het is een waar vogelparadijs en we moesten ook een watertje oversteken met een trekpont.

Speciale attractie was toch wel de oude steenfabriek Fortmond dat pas in 1976 (het jaar dat Carla en ik elkaar ontmoetten) werd stilgelegd. Aan het eind van de wandeling raakten we de weg een beetje kwijt dus zijn we met hulp van moderne technologie teruggelopen. Aanrader!

Gewonnen met Scrabble. 

 

maandag | Alvorens we boodschappen doen checken we Olst uit, te beginnen bij de Dorpskerk, waarna we staande werden gehouden door een oudere heer in een scootmobiel. Hij begon honderduit te vertellen over de kerk, zijn zoon, dochter, hijzelf, het kon niet op. Daarna was de watertoren aan de beurt, inmiddels verbouwd tot appartementencomplex. Het is maandag en de meeste winkels zijn vandaag gesloten. Zo niet de Oude Begraafplaats, waar de hoveniers driftig het geboomte snoeien. Er wordt hier niet meer begraven. 

 

Na al dit geweld zijn we des middags een wandeling gaan maken rond de boerderij waar we logeren, o.a. langs de Soestwetering. Daarna is het tijd voor bezinning op het zonrijke terras. Verloren met Rummikub.

dinsdag | Zutphen, of all places, zijn we ooit doorgereden, maar is vandaag onze bestemming. We parkeerden nabij de Berkelpoort, een middeleeuws overblijfsel pal naast de Fluisterboot aanlegsteiger in de rivier de Berkel De schipper wijst ons desgevraagd de mooiste route naar de stad, langs de oude stadsmuur. Het is een sympathiek stadje met een lange geschiedenis en goed bewaard gebleven stadscentrum met monumentale gebouwen. Na een mislukte poging iets te drinken te krijgen bij het Stedelijk Museum zijn we afgedropen naar Lekker aan de IJssel, waar je heerlijk bij het water kan verpozen. Na ettelijke omzwervingen gingen we weer op huis aan, op het eind door een bosrijke omgeving in de buurt van ons verblijf, waar we morgen gaan wandelen. 

Bijna gewonnen met Scrabble. 

woensdag | Eerst maar eens boodschappen doen. Er staat zowaar een viskraam en we scoren de eerste nieuwe haringen van het jaar. Na de lunch gaan we voor een ommetje in de buurt, via het Drostenpad door bosrijk gebied. De landbouw is nooit ver weg, dit is het landschap waar we van houden. In het centrum van de wandeling bevindt zich het landhuis Spijkerbosch, volgens ingewijden in bezit van de oudste adellijke familie in Nederland. Via allerlei paadjes tot Boskamp gelopen en toen weer op huis aan.

Verloren met Rummikub. 

donderdag | Deventer, we zijn er al vaker geweest. Het is maar een kippeneindje door Sallands dreven. We reden eerst nog verkeerd, en zijn pardoes twee keer de IJssel overgestoken. Eerst maar eens langs de IJssel gewandeld, het is prachtig weer. Later via de stad terug, monumenten bekeken en gewinkeld. Zelfs cd'tjes (Talking Heads en Johan) gescoord bij Plato en Musicamore. De nodige boxershorts en sokken bij H&M en twee kromme mesjes bij Senses of Living. 

Op de terrassen is het schreeuwend duur dus zijn we uitgeweken naar Wijhe via een leuke omweg naar huis. Bij de molen aldaar was het niet veel beter, zo bleek. Wijhe is een gezapig dorpje. Op de terugweg ging Carla bij bouwmarkt van Gurp, in het niemandsland tussen Wijhe en Boerhaar, op jacht naar "echte Zweedse klompen", maar ook hier hadden ze haar maat niet. Wel keilbouten en deurstoppers voor de volgende klus als we weer thuis zijn.

Gewonnen met Scrabble. 

vrijdag | De laatste dag en vooruit, ook de laatste wandeling, weer vanuit huis. Het is markt vandaag in Olst en er is ook een poelier. Stiekem hoopten we erop dat ze ook een gegrild kippetje tot het assortiment rekenden, maar helaas. Dan maar  spareribs bij de buurman. Aardappelsalade erbij en mij hoor je niet meer, met uitzondering van eetgeluiden.

We zetten koers naar Groot Hoenlo, een havezate nabij Boskamp. Harry Mulisch heeft er gewoond en het gebouw figureert in "de ontdekking van de hemel" onder de naam Groot Rechteren. De wandeling voert weer door veld, bos en bosrand. We komen een boer tegen op zoek naar zijn ontsnapte geiten. Onderweg ook gesprekjes gevoerd met een jongen (waarschijnlijk uit woon-werkgemeenschap Overkempe) die ook naar de geiten had helpen zoeken en ook gevonden had, en met een echtpaar dat naast ons op een bankje aan het uitblazen was. Je komt hier makkelijker tot een gesprek dan in de drukke Randstad...

Weer eens verloren met Rummikub, wat maar weer bewijst is dat het niet gaat om het winnen maar om het meedoen!

zaterdag | We hebben een dag extra geboekt zodat we op ons gemak kunnen pakken en rond 12 uur vertrekken. Het belooft een erg warme dag te worden. Gelukkig is het rustig op de weg en komen we, met een doos cider van de boerin, weer veilig aan in Rotterdam. We komen beslist nog een terug in de Droste!