zaterdag 24 januari 2009

De overkant

Het veerhuis aan de IJssel - Johanna Speltie
Afgelopen dinsdag bereikte ons het bericht dat Anita, de zus van Helmut, is overleden. Ze is 43 jaar geworden. Vandaag was de crematie in Aalten in de Achterhoek. Iemand die zo jong sterft zet je aan het denken. Jonger dan wij, met broers, schoonzussen, nichtjes en neven. En nog een moeder...

De weg naar Aalten scheert langs de plaatsen Velp en Lathum, de plekken die Jan Siebelink beschreef in zijn roman 'De overkant van de rivier'. Het is een soort voorstudie van het alom geprezen 'Knielen op den bed violen', maar dan beter geschreven. Carla leest nog, ik heb het net uit. Op een dag als dit lijkt de rivier een metafoor voor de grens tussen leven en dood. Op de terugweg proberen we de plek te vinden waar het veerbootje uit het verhaal over de IJssel op en neer voer. Je kunt er niet komen met de auto. We rijden onverrichter zake weer naar Rotterdam.

De hele dag zit 'The other side of life' van David Sylvian (Japan) in mijn hoofd. De tekst slaat wel heel erg op vandaag. Intussen leven wij gewoon door...


The Other Side of Life

Well it's been a long time
How should I feel?
What can I say?

With fantastic stories
You present yourself
In different ways

Some particular places
Remembered so well
Are hard to forget

We've travelled so far now
Then we were so young
Hard to impress

But she comes and goes
The other side of life
Sheltering only
The other side of life

These singular occasions
We seem to share
Stumble and fall

If you could remember to wave a sign of life my way