Vandaag word ik in het Sint Fransciscus Gasthuis (SFG) geopereerd aan het carpaletunnelsyndroom (CTS). Het heeft nogal een tijd geduurd voor het zover was. Twee jaar geleden kreeg ik de eerste symptomen: tintelende vingers, een dood gevoel. Pijn, uitstralend tot aan mijn schouder en functieverlies.
De muis werd vervangen door 'het Paard', een supermuis op maat, later door 'de Mousetrapper' een uitvergroting van een laptop touchpad. Ik heb ook nog fysio- en manuele therapie geprobeerd, maar toen eenmaal de diagnose CTS was gesteld, moest ik daar subiet mee stoppen want dat helpt niet.
Nu is het dan eindelijk zover. Laura is de chauffeuse dit keer. De operatie geschiedt poliklinisch, onder plaatselijke verdoving en duurt bij elkaar zo'n half uurtje. Omdat ik een man ben knijp ik hem wel, dus ik heb wat kalmerende pilletjes gevraagd aan de huisarts. Die hielpen enkele jaren geleden bij een spataderingreep ook erg goed. Na veertien dagen gaan de hechtingen er uit en na zes weken moet het genezen zijn. De klachten kunnen nog wel een jaar aanhouden, zij het in steeds mindere mate.
