Wij zijn waarschijnlijk de enigen die nog nooit op het Drielandenpunt zijn geweest. Nu we zo dichtbij zijn wagen we het erop. We nemen de snelste route met de TomTom, wat altijd een verrassende rit oplevert. We parkeren gratis bij de Wilhelminatoren die we ook beklimmen voor 2 euro p.p.. Het is een vermolmd stuk hout met uitzicht op een stukje Duitsland vermoeden we. We wanen ons op het Drielandenpunt, maar dat ligt een stuk verderop ontdekken we later. Het is nog net geen massatoerisme gelukkig. Het wemelt er van de zwerfkatten die er overigens weldoorvoed uitzien. Als ik het Echte Drielandenpunt voorbij loop krijg ik prompt een sms’je van Vodafone dat ik welkom ben in België.
We vertrekken maar richting Heijenrath voor een wandeling door het Gulpdal. Helaas kunnen we het gratis parkeerterrein alleen verlaten als we 2 euro in het automaatje gooien. Gratis met een twist. Onderweg kopen we in de Epener Spar versgebakken broodjes en nog verserder gesneden salami (goedkoper en waarschijnlijk lekkerder dan het lunchpakket dat het hotel slijt voor 13,5 euro p.p.). Het is een pittige tocht met veel klimmen en dalen. Gladheid ligt ook weer op de loer, Carla kan er wel om lachen. Het is druilerig weer en best koud. De gedeelten langs de Gulp (ik kan het ook niet helpen) zijn het fotogeniekst.
Bijna 24 jaar geleden huurden Carla en ik een huisje in Eckelrade. Carla was toen zeven maanden zwanger van Mariska. Opa bracht en haalde ons met de Hyundai Pony. We reden er heen om te kijken of we het huisje nog terug konden vinden, maar dat is niet gelukt. De kaart die we toen gebruikten heb ik nu weer meegenomen. Al onze fietstochtjes van toen staan er op getekend met balpen.
We willen niet in het hotel eten, dus gaan we Houthem uitchecken qua Horeca. Dat valt tegen. De Friture is maandag en dinsdag gesloten, het enige andere restaurant is heel duur, dus we melden ons met hangende pootjes bij het hotel. Geluk bij een ongeluk: ze hebben Zoervleis, heb ik altijd al eens willen proberen!
We willen niet in het hotel eten, dus gaan we Houthem uitchecken qua Horeca. Dat valt tegen. De Friture is maandag en dinsdag gesloten, het enige andere restaurant is heel duur, dus we melden ons met hangende pootjes bij het hotel. Geluk bij een ongeluk: ze hebben Zoervleis, heb ik altijd al eens willen proberen!
 |
| (Zelf)ontspannen in Eckelrade - juli 1986 |
