Eigenlijk zouden we nu in Normandië zijn bij Celma & Robert. Jammer genoeg zijn ze gestopt met hun chambre d’hôtes. Als redelijk alternatief had Carla in februari al een hotel-letje in Houthem St. Gerlach in Limburg geboekt, een 3-daags Volop Genieten arrangement in De Geulvallei. Stom toevallig hadden Carla’s ouders in 1967 in hetzelfde dorp ook al eens in hotel Roeloffzen gelogeerd. Afgelopen dagen regende het aan een stuk en onderweg hadden we meer van hetzelfde. Eenmaal in Limburg zelf kregen we een semi wolkbreuk over ons heen. Dat beloofde veel goeds en inderdaad, toen we ingecheckt waren en een wandeling wilden gaan maken, klaarde het op. Zo zeer zelfs dat we zweetten als otters.
We liepen de Gerendalroute uit het losbladig ANWB wandelingenboek. In 2004 hebben we al een gedeelte in dit stuk gelopen. Het Gerendal loopt ten Westen parallel aan de rivier de Geul. Het landschap is een mengelmoes van weiden, boomgaarden, bos en akkers. Ideaal voor mensen die snel verveeld raken. We moesten soms ook behoorlijk klimmen. Op de terugweg daalden we af via een modderige getrapte helling. Carla vroeg of ik nog/al last had van mijn knie. Een nanoseconde later lig ik op mijn kont waarbij ik mijn (geopereerde) pols ook nog bezeer. Dat heb je er van! Het betrekt langzaam en als we de auto naderen regent het al. Onderweg naar het hotel breken de wolken. Ons window of opportunity is gesloten. Na een korte chillperiode gaan we eten in het hotelrestaurant. Het valt niet tegen. Na een staartje eredivisie (Ajax geen kampioen!) en Wegmisbuikers gaan we nog even een frisse neus halen. Het dorp is uitgestorven. We blijken pal tegenover Ronald McDonald's Kindervallei te zitten, we dachten eerst dat het een moskee was! De wilde frisheid van regen geeft het dorp een mysterieuze glans.
 |
| Ansichtkaart Hotel Roeloffzen |
 |
| Foto vanuit hotel, april 1967 |
