Zonnebrillen
Niet gehinderd door vulkaanuitbarstingen of sneeuwstormen vertrokken we zaterdagmiddag richting Portugal. De vlucht was voorspoedig en we landden, na een rondvlucht boven de stad en zee, op vliegveld Lissabon. Met de C4 van Bruno's moeder (bestuurd door zijn vader die op een kussentje zat) en een taxi spoedden we richting Póvoa de Santa Iria. Laura, Bruno en Mariska hadden ons, bij wijze van gezamenlijk verjaardagscadeau, uitgenodigd om in de week dat Carla jarig is (en een niet nader te noemen leeftijd bereikt) te komen logeren. Die rest van de avond besteedden we aan een uitgesteld sinterklaasfeest, met kleren (uit eigen kast) typisch Nederlandse eet- en snoepwaren gekocht bij Albert Heijn en Jamin en cadeautjes. Bruno haalde varkensvlees met schelpjes(!) bij de afhaalbarbecue alvorens we vroeg naar bed gingen.
Het beloofde mooi weer te worden en dat kwam uit. Vandaag staat Cascais op het programma, een bad-plaats ten westen van Lissabon. We gaan met het openbaar vervoer, eerst de trein, dan de metro en dan weer de trein. Bij elkaar ben je toch zo'n twee uur onderweg. Het systeem hier is dat je per lijn een kaartje koopt voor 50 cent. Die kun je dan per keer opladen voor een enkele reis of retour. De kaart is een jaar geldig. Als je, zoals wij nu ver moet, heb je drie kaartjes nodig. Dit zorgt in het begin voor de nodige stress, maar we komen er uit. We hebben inmiddels trek gekregen en Laura stelt voor dat we Indiaas (zij zei Indiaans) gaan eten bij Masala Restaurante Indiano. Het is een sfeervol restaurant en het eten is heerlijk en niet duur. Cascais is zonovergoten, de temperatuur schommelt rond de 25ºC, en we lopen langs de Port de Pesca naar het Parque Municipal da Gandarinha. Het is een echt familiepark met pauwen en kippen en allerhande ander gevogelte. Daarna lopen we langs de boulevard naar Parede, wat we niet redden wegens de afstand. We stappen een aantal haltes eerder op de trein naar huis. Helaas missen we de afspraak met Bruno en Rute, maar dat halen we nog wel in. Vlak bij huis deden we de boodschappen voor het avondeten. Helaas hadden ze geen patatjes meer, dus namen we kipnuggets en calamares en sla. Dat verorberd gingen we weer vroeg naar bed.
Maandag hadden we gepland om naar het Parque das Nações te gaan. Laura en Bruno moeten werken, maar Mariska is er al eens geweest en het OV hebben we inmiddels ook onder de knie. Het is weer warmer dan gisteren. We stappen uit op Oriente en verkennen eerst het terrein, aangelegd in 1998 ter ere van de Wereldtentoonstelling. Het is een soort themapark rond de zeevaarders en ontdekkingsreizigers, het (zee)stokpaardje der Portugezen. Gelukkigerwijs zijn er heel veel restaurantjes en barretjes met terras. Dat komt goed uit, want we hebben alweer trek en strijken neer bij Peter Café Sport met uitzicht over de Taag en de kabelbaan. Daarna gaan we shoppen in het luxe Centro Vasco da Gama. Mariska komt met armen vol tasjes weer buiten en ik heb zelf een micro-usb kabel gescoord bij Vobis. Moe maar voldaan gaan we huiswaarts en halen nog wat boodschappen voor het avondmaal. Ik maak Spaghetti Putanesca, zoveel dat Laura nog wel drie keer een lunchpakket er van mee naar haar werk kan nemen. Ook nu weer vroeg ter bedde want het is allemaal erg vermoeiend.
Vandaag doen we rustig aan. Er staat een enorme afwas en daarna gaan we naar de rivier (de Taag). Het is weer warmer en de zon brandt op onze, inmiddels roodverbrande, huidjes. De omstandigheden hier zijn zoals juli/augustus in Nederland! De rivier wordt bereikt, maar we belanden in één of ander krottenwijkje van het riviervolkje. Het ruikt er niet zo fris en de dames willen zo snel mogelijk weg. Via een andere weg is de rivier niet te bereiken dus druipen we af en lopen richting huis. Dit keer gaan we door het park, waar we op een bankje onze broodjes eten. Midden in het park staat het Palacio da Quinta de Piedade, waar Carla even van het toilet gebruik maakt. Daarna weer de klim, langs een soort kinderboerderij en dan weer boodschapjes doen bij de Minipreço. Vanavond ga ik pannenkoeken bakken voor de hele familie, inclusief Bruno's zuster Lurdes die overkomt vanuit Engeland. Morgen vertrekt ze naar Guinee-Bissao voor een stage.
Niet gehinderd door vulkaanuitbarstingen of sneeuwstormen vertrokken we zaterdagmiddag richting Portugal. De vlucht was voorspoedig en we landden, na een rondvlucht boven de stad en zee, op vliegveld Lissabon. Met de C4 van Bruno's moeder (bestuurd door zijn vader die op een kussentje zat) en een taxi spoedden we richting Póvoa de Santa Iria. Laura, Bruno en Mariska hadden ons, bij wijze van gezamenlijk verjaardagscadeau, uitgenodigd om in de week dat Carla jarig is (en een niet nader te noemen leeftijd bereikt) te komen logeren. Die rest van de avond besteedden we aan een uitgesteld sinterklaasfeest, met kleren (uit eigen kast) typisch Nederlandse eet- en snoepwaren gekocht bij Albert Heijn en Jamin en cadeautjes. Bruno haalde varkensvlees met schelpjes(!) bij de afhaalbarbecue alvorens we vroeg naar bed gingen.
Het beloofde mooi weer te worden en dat kwam uit. Vandaag staat Cascais op het programma, een bad-plaats ten westen van Lissabon. We gaan met het openbaar vervoer, eerst de trein, dan de metro en dan weer de trein. Bij elkaar ben je toch zo'n twee uur onderweg. Het systeem hier is dat je per lijn een kaartje koopt voor 50 cent. Die kun je dan per keer opladen voor een enkele reis of retour. De kaart is een jaar geldig. Als je, zoals wij nu ver moet, heb je drie kaartjes nodig. Dit zorgt in het begin voor de nodige stress, maar we komen er uit. We hebben inmiddels trek gekregen en Laura stelt voor dat we Indiaas (zij zei Indiaans) gaan eten bij Masala Restaurante Indiano. Het is een sfeervol restaurant en het eten is heerlijk en niet duur. Cascais is zonovergoten, de temperatuur schommelt rond de 25ºC, en we lopen langs de Port de Pesca naar het Parque Municipal da Gandarinha. Het is een echt familiepark met pauwen en kippen en allerhande ander gevogelte. Daarna lopen we langs de boulevard naar Parede, wat we niet redden wegens de afstand. We stappen een aantal haltes eerder op de trein naar huis. Helaas missen we de afspraak met Bruno en Rute, maar dat halen we nog wel in. Vlak bij huis deden we de boodschappen voor het avondeten. Helaas hadden ze geen patatjes meer, dus namen we kipnuggets en calamares en sla. Dat verorberd gingen we weer vroeg naar bed.
Maandag hadden we gepland om naar het Parque das Nações te gaan. Laura en Bruno moeten werken, maar Mariska is er al eens geweest en het OV hebben we inmiddels ook onder de knie. Het is weer warmer dan gisteren. We stappen uit op Oriente en verkennen eerst het terrein, aangelegd in 1998 ter ere van de Wereldtentoonstelling. Het is een soort themapark rond de zeevaarders en ontdekkingsreizigers, het (zee)stokpaardje der Portugezen. Gelukkigerwijs zijn er heel veel restaurantjes en barretjes met terras. Dat komt goed uit, want we hebben alweer trek en strijken neer bij Peter Café Sport met uitzicht over de Taag en de kabelbaan. Daarna gaan we shoppen in het luxe Centro Vasco da Gama. Mariska komt met armen vol tasjes weer buiten en ik heb zelf een micro-usb kabel gescoord bij Vobis. Moe maar voldaan gaan we huiswaarts en halen nog wat boodschappen voor het avondmaal. Ik maak Spaghetti Putanesca, zoveel dat Laura nog wel drie keer een lunchpakket er van mee naar haar werk kan nemen. Ook nu weer vroeg ter bedde want het is allemaal erg vermoeiend.
Vandaag doen we rustig aan. Er staat een enorme afwas en daarna gaan we naar de rivier (de Taag). Het is weer warmer en de zon brandt op onze, inmiddels roodverbrande, huidjes. De omstandigheden hier zijn zoals juli/augustus in Nederland! De rivier wordt bereikt, maar we belanden in één of ander krottenwijkje van het riviervolkje. Het ruikt er niet zo fris en de dames willen zo snel mogelijk weg. Via een andere weg is de rivier niet te bereiken dus druipen we af en lopen richting huis. Dit keer gaan we door het park, waar we op een bankje onze broodjes eten. Midden in het park staat het Palacio da Quinta de Piedade, waar Carla even van het toilet gebruik maakt. Daarna weer de klim, langs een soort kinderboerderij en dan weer boodschapjes doen bij de Minipreço. Vanavond ga ik pannenkoeken bakken voor de hele familie, inclusief Bruno's zuster Lurdes die overkomt vanuit Engeland. Morgen vertrekt ze naar Guinee-Bissao voor een stage.
