Net als in 2011 vond Carla afgelopen kerst een kadobon voor een verblijf in Center Parcs in haar kerstpakket. Vorig jaar spendeerden we die in het Eifelgebergte, dit jaar viel de keus op Drenthe, zoals ik in 2009 al voorspelde. De Huttenheugte, een park waar we met opa en de kinderen in 1989 al eens waren, ligt verscholen tussen de uitlopende bomen, in wier toppen een ware kraaienmenigte ganse dag elkaar bekrast. Op de grond wemelt het van de eenden en ganzen, die, zodra je je voor het raam of schuifpui waagt, naar je toe komen voor een stuk brood. We waren te vroeg, dus parkeerden we op de grote parkeerplaats en liepen het hele park rond op zoek naar ons huisje, wat nog een hele tippel was. Het kwalificeerde als De Wandeling Van Vandaag. Op weg naar de auto kocht ik een midweek/weekend WiFi abonnement van KPN Hotspots. Het bleek dat je dat maar op één apparaat tegelijk kon gebruiken. Nadat we de auto hadden uitgeladen ging ik boodschappen doen in Coevorden en Carla pakte alles uit.
Dagelijkse routine | Nadat we alles netjes hadden opgeborgen gingen we zwemmen, iets dat we drie dagen achter elkaar hebben gedaan, zo tussen 17.00 en 18.00 uur, dan is het rustig. Bij de super op het park kochten we open haard blokken. Daarna was het borrelen geblazen, ik had bier meegenomen dat nog over was en Carla aan de Chardonnay. Na het eten/afwas de haard ontstoken, wat geen onverdeeld succes was omdat die blokken maar moeilijk branden. De schoorsteen trok ook niet zo lekker zodat er wat rook de kamer binnen kwam. Tegelijk ontbijten was lastig, we eten allebei 'slobber' (muesli/cornflakes) en er was maar één schaal in de goede maat, dus ontbeten we na elkaar. Ik terwijl Carla na mij douchte onderwijl mijn zakelijke e-mail checkende (the show must go on). Ik had inmiddels ontdekt dat ik vanwege mijn XS4ALL abonnement ook gratis gebruik kon maken van WiFi, dus nu kon het met twee apparaten tegelijk (smartphone/tablet/laptop).
Wandelingen | We waren van plan minimaal twee wandelingen te maken. Eén in Drenthe en één in Groningen. Eerst Drenthe, een wandeling tussen Norg en Veenhuizen. De navigatie van de Peus kent Norg niet, dus viel de keus op het dichtstbijzijnde plaatsje Westervelde en zouden we de borden volgen zodra Norg daarop verscheen. Even na Assen was het zover. We moesten op de Brink bij de kerk zijn, dus dat was niet moeilijk te vinden. Norg is een schitterend brinkdorp en de omgeving is ook supermooi, vergelijkbaar met Rolde waar we drie jaar geleden waren. Het was tegen alle verwachtingen in mooi weer, met een buitje halverwege de wandeling. We liepen via Westervelde, het Tonckensbosch, Tempelstukken, langs beek de Slokkert en Hunebed D2. Jammer is wel dat onze kaarten aan het verouderen zijn en dat de route niet altijd klopt; we moesten een aantal malen om- of teruglopen, zodat we te veel kilometers maakten om helemaal naar Veenhuizen te lopen. Dat hebben we dan maar met de auto gedaan, waarna we toeristisch zijn teruggereden naar Dalen, onder andere via Beilen waar Carla's (stief-) oma woonde.
Met Groningen onder handbereik leek het ons leuk ook daar te gaan wandelen, in de buurt van het Lauwersmeer. Het weer is inmiddels een stuk minder, hoewel we niet weggeregend zijn. In de beschrijving stond dat er schietoefeningen gehouden kunnen worden, dat gebeurt een aantal malen per jaar. En ja hoor, uitgerekend deze week was het dan zover. Het hield in dat we niet overal konden komen op de beschreven route. Er stond een straffe wind en aan de oever van de Waddenzee voel je dat dubbel. Ook deze beschrijving was niet helemaal up to date, maar een beetje puzzelen maakt het spannend. Langs de vissershaven van Lauwersoog, vervolgens over de zeedijk waar schapen en lammetjes liepen, langs het militair oefenterrein waar inmiddels inderdaad geschoten werd. We meden het Marnebos waar je niet in mocht en liepen terug langs het Nieuwe Robbengat. Op het laatst raakten we de weg nog kwijt maar gelukkig liep het goed af. De avond sloten we af met een dinertje in The Grill. Carla nam saté, ik onbeperkt spareribs. Het was alleen zo veel, dat ik niet eens bijbesteld heb. Beperkt spareribs dus.
Excursie | Tussen al het wandeljolijt door was er ook tijd voor ernstige zaken en wel een bezoek aan Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Het was er best druk, er waren twee schoolklassen op excursie. Dat leverde een vervreemdend tafereel op met scholieren die monter de meest vreselijke vragen moest beantwoorden. Je leert er een hoop maar je begrijpt er steeds minder van.
Het eigenlijke kamp ligt bijna drie kilometer van het centrum verwijderd dus dat leverde weer een wandeling op. We liepen over het Melkwegpad, gelardeerd met informatieborden over ons zonnestelsel. Dit omdat het Westerbork Synthese Radio Telescoop hier gevestigd is, op het terrein van het voormalig Polizeiliches Durchgangslager Westerbork. We werden onderweg opgevrolijkt door een opstelling van twee schotels, waarmee je op grote afstand met elkaar kunt praten. Het kamp zelf is leeg. Alle barakken zijn weg, er zijn een aantal monumenten, er liggen paden, er is gras. Het huis van de commandant wordt gerestaureerd. In de winkel kochten we het boek 'Terugkeer ongewenst' van Charles Lewinsky, dat zich gedeeltelijk afspeelt in Westerbork. Nie wieder...
