Tijdens de eerste onrustige nacht werd ik wakker van de geur van geroosterd brood. Dat zal het ontbijt zijn! Helaas moest ik nuchter blijven. Aangezien ik geen horloge bij me had (in beslag genomen door Carla), wist ik niet dat het pas half twee was en dat de nachtploeg tosti's aan het bakken was! Tijdens het echte ontbijt heb ik uitgebreid gekletst met mijn twee buurvrouwen, beide eergisteren geopereerd aan een hernia. Zij mogen vandaag al naar huis, dus dat belooft wat. Ik werd meteen gebriefd over de andere patiënten. Hoewel ik om half tien ingepland was, werd ik al rond kwart voor negen gesommeerd mij te ontkleden (onderbroek aanhouden) en mij in een bevallig operatieniemendalletje te hijsen. Infuusje in de hand gestoken en op naar de operatiezaal. Daar kreeg ik wat opgebakken dekentjes over mij heen gedrapeerd. De anesthesist stelde mij op mijn gemak, geholpen door een eerder geslikt 'roesje'. Voor ik het wist was ik weer wakker in de verkoeverkamer (het woord zegt het al) en teruggereden. De plek bij het raam was vrij dus ik mocht daar gaan liggen. Ik voelde me kiplekker en heb meteen tv en telefoon besteld. Het bleek dat je best een mobiele telefoon mag gebruiken, dus Carla gebeld om te zeggen hoe het ging en om wat bestellinkjes te doen, inclusief mobiele telefoon. Geluncht met twee boterhammen en thee. De zuster leerde me hoe te draaien. Ik slik driemaal daags diclofenac (hetzelfde spul dat ik al twee jaar slik) en handenvol paracetamol.
Tegen vijven kwam Carla, met de fiets, op bezoek met de boodschapjes. Tegelijk werd het avondeten binnengebracht, gebakken vis met rösti, sla en vla toe. Ik had honger en het smaakte best. Ik mag nog niet op en moet plassen in een fles. Morgen, als de fysio is geweest en me geleerd heeft hoe op te staan, mag ik pas uit bed. Ik heb ook geen 'papegaai' boven me en de hekjes van het bed staan omhoog. Alleen een dwangbuis ontbreekt nog. Toen Carla weg was nog wat gelezen, gezapt en wilde, na het onvermijdelijke tromboseprikje, vroeg gaan slapen. Gelukkig kwam Sister Morphine langs, om dat nog makkelijker te maken. Daar kan ik wel aan (ge)wennen!