Het Nederlands Architectuur Instituut hebben wij zeventien jaar lang genegeerd. Tot we een tijdje terug via de Bankgiroloterij vrijkaartjes konden krijgen. Het is nu toevallig museum van de maand. Aan de voormiddag van de Rotterdamse Museumnacht brachten we het een bezoekje. Het is een intens lelijk gebouw, zowel van buiten als van binnen. Verder schittert bewegwijzering zowel buiten als binnen door afwezigheid. Er zijn twee exposities gaande die onze aandacht trokken: Strijd om de stad en Architectuur als noodzaak. Vooral de eerste is een verdeeld genoegen omdat de lay-out dramatisch slecht is. De tweede was heel interessant, omdat het een aantal mogelijke oplossingen biedt voor de huidige wereldproblemen.
Veel leuker is Huis Sonneveld, gelegen aan de overkant. In 1933 gebouwd in opdracht van Albertus Sonneveld, directeur van Van Nelle. Het is ontworpen door Architectenbureau Brinkman en Van der Vlugt die onder meer verantwoordelijk is voor de Van Nelle fabriek en de De Kuip. Het is een van de grote voorbeelden van Het Nieuwe Bouwen. Het inrichting is werd verzorgd door W.H. Gispen. Het werd in 1999 gerestaureerd en twee jaar later opengesteld voor publiek.
Dat moet bij binnenkomst slofjes aantrekken en eventueel gewapend met audiogids door het huis worden geleid. Wij deden het zonder de laatste. Het huis oogt nog bijzonder modern, ook binnen hoewel de materiaalkeuze niet echt meer van deze tijd is. Er is werkelijk aan alles gedacht en tot in de details uitgewerkt. Het Gispeninterieur maakt het helemaal af.
Hand in hand |