Na Pakistan, de Dinkel en de Anne Frankboom kon het niet uitblijven, Wij zouden ook getroffen worden door een uitwas van de klimaatverandering. Gisteravond, het regende, Mariska zat bij ons te chillen na haar Zakyntosavontuur (aardbeving van 5,4 op de Schaal van Richter en heel veel zon), een schicht en een donder zo hard als we nog nooit meegemaakt hadden. Er volgden er nog twee, verder weg en dus ook minder hard. Het onweer ging zo snel als het kwam.
Op de site van RTV Rijnmond werd er meteen aandacht aan besteed, de bliksem was bij een boom in het naburige Capelle aan den IJssel, vlakbij ons, ingeslagen. Vandaag regende het weer de hele dag, tot half in de middag de zon doorbrak. We hadden wel zin in een wandelingetje en besloten eens poolshoogte te nemen op de plek des onheils. Carla was ook benieuwd hoe de schapen achter ons in het nanopoldertje het maakten, van de week stond het water schenkelhoog op de wei waar die beesten lopen. Het viel gelukkig mee, hoewel het water in de vaart gevaarlijk hoog staat. Bij de getroffen boom is het helemaal afgezet, het lijkt wel of er gewerkt is op deze dag des Heren in het anders zo godvrezende Capelle, of zouden ze de klus nog net voor middernacht geklaard hebben? Die boom is helemaal aan gort, overal liggen stukken hout en bast. Ik heb een stuk mee naar huis genomen als aandenken. Misschien zet ik het wel op Marktplaats!