Castiglion Fiorentino

Na een werkelijk pikdonkere nacht en een copieus ontbijt zijn we eventjes boodschapjes gaan doen in Castiglion Fiorentino (CF). Carla moest nog even langs de farmacia omdat ze een bepaald medicijn vergeten was in te pakken, Gelukkig kreeg ze het, dankzij het medisch paspoort zonder fronsjes mee. Bij de twee plaatselijke supermarkten hebben voor twee dagen ingeslagen en morgen gaan we CF uitchecken. Vanmiddag is het een beetje druilerig dus kan ik zonder me schuldig te voelen even binnen aan dit blog werken.

We hebben ook de film "La vita è bella", met opnamen die in Arezzo en CF zijn gemaakt, de geboortestreek van acteur en regisseur Roberto Benigni, weer gekeken. Toen het weer opknapte heb ik de omgeving even uitgecheckt. Gambaroncia is een gehuchtje met een aantal (ex-) boerderijen in de middle of nowhere. Er zijn een aantal verwaarloosde katten, twee verwende honden, beetje blasé kippen, schichtige hagedissen en af en toe een verdwaald hert of zwijn. De (mede-)eigenaar van onze B&B, Handige Hein noem ik hem stiekem, is bezig een paadje aan te leggen van gevonden stenen en gekocht cement. De avond sloten wij passend af met een gebraden kippetje, salade en focaccia met aardappel. En een wijntje natuurlijk. Of twee...

De volgende ochtend begon goed met een ontbijt van brood, gebakken rauwe ham (spek hebben ze hier niet) en gebakken eieren. Vandaag gaan we wandelen in CF. Het is een alleraardigst stadje in het dal, een kleine 7 km rijden over een kronkelweggetje. Prompt werd ik gestalkt door een Italiaanse die vond dat ik best sneller kon rijden en die probeerde in te halen in bochten terwijl er tegenliggers waren. 's-Lands wijs, 's-lands eer zeg ik altijd maar ik liet me er niet door van de wijs brengen. We parkeerden op een enorm parkeerterrein bij de obelisk. Op weg naar het stadje kwamen we een tank uit WOII tegen, bedoeld als monument voor alle gevallenen en verwijzend (spoiler alert!) naar de "hoofdprijs" uit La Vita è Bella. Vervolgens zijn we op ons gemak CF doorgestruind. Het is mooi weer, rond de 24°C en perfect om thuis nog even op het terras te verpozen met een biertje. Onze gastvrouw trakteert ons op een hapje en dan is het lezen geblazen, waarna we gezamenlijk nog even borrelen en het diepe ingaan. Moet kunnen. We eten de restjes van gisteren en ik maak al vast mijn beruchte tomatensaus met plaatselijke ingrediënten. Morgen een rustdag, even boodschappen doen en eventueel een wandelingetje in de buurt. La vita è bella...