Stierlijk

We zouden bij collega's van Carla in Klaaswaal op bezoek gaan. Efficiënt als we zijn hebben we er meteen een wandeling aan vastgeknoopt en wel in Piershil. Het is nou niet meteen het zinderend middelpunt van de Hoeksche Waard. Het ligt wel midden in een stokoude polder met uitgestrekte akkers. De aardappelvelden staan in bloei en het ruikt heerlijk zoet naar ehh, aardappelplant. Onderweg zien we weer een flink aantal beesten, voornamelijk van het type zoogdier. Paarden, een boerderij met wel tien katten op het erf, hazen die, heel parmant, in een knollenland rennen. De wandeling schampt ook Nieuw-Beijerland en voert langs het Spui.

Aan de overkant ligt Spijkenise en kun je ook de Botlek en Europoort zien liggen. Langs het Spui ligt  een dijk, waarop je telkens over een hek moet klimmen om, wat blijkt, een steeds gevaarlijker terrein te betreden. Eerst gemaaid gras, dan ongemaaid gras, dan met schapen en vervolgens met witte koeien. Dachten we. Tot er één gaat staan. Dat is geen koe, roept Carla. Ik zie het ook. We gaan iets sneller lopen. Mijnheer is echter van het vreedzame type, dus het loopt goed af. We hebben ons weer niet verveeld.