7 juni 2008 | De vlucht ging voorspoedig, hoewel 20 minuten verlaat. Binnen was het best krap en warm. Er waren veel jengelende kinderen. In de bus op Schiphol kwam ik ex-collega Maarten tegen, die ook naar Corfu ging. Op Corfu had het flink geregend. Laura wachtte ons op en reed met ons mee terug. De buschauffeurs staken, dus de broers en verre neven van het management rijden de bussen voorlopig. We konden niet meteen inchecken, dus zijn we het dorp Moraitika gaan bezichtigen. Ze hebben hier geen welstandscommissie, wat het dorp wel een authentieke uitstraling geeft. Het is inmiddels bloedheet. We hebben ook al 24 uur niet geslapen, dus tijd voor een biertje. Het plaatselijke bier heet Mythos en komt in 0,5 liter flessen. Op het terras bij de "Drie Zusters" smaakt dat goed. Het blijkt ook een probaat slaapmiddel te zijn voor Carla, die ter plekke indommelt. Het gaat onweren dus we spoeden ons hotelwaarts. We kunnen het appartement in. Het is splinternieuw en van alle gemakken voorzien. Alle faciliteiten die er toe doen zijn binnen handbereik, zoals een bar op het strand waar ze, tot mijn verbazing, bier schenken. Het semi-openluchtrestaurant is pal naast ons. We gaan lunchen. De gerechten zijn van het type eenvoudig doch voedzaam. Er is keuze te over en smaakt erg goed. Daarna doen we een dutje. Om vijf uur is er een infobijeenkomst. Timmy, onze hostess, is nauwelijks verstaanbaar, omdat het inmiddels hagelt met stenen als kwarteleieren zo groot. Het begint goed! Daarna lekker gedoucht, omdat we nu na 36 uur wel een beetje plakkerig zijn. Vervolgens avondeten. Er blijkt ook wijn geschonken te worden, wat door mij als een meevaller wordt ervaren. 's Avonds stappen in theater-dansant "Dionyssos" waar een playback versie van "Cabaret" ten beste wordt gegeven. Op het BVN kanaal "Bloedbroeders" gekeken. Daarna vielen de luikjes dicht.
8 juni 2008 | Lekker geslapen en op naar het ontbijt. Het is strandweer dus een uurtje naar het strand. Het is wel 1 minuut lopen! De strandstoelen zijn bezet met mensen of voorwerpen om de komst van mensen aan te kondigen. Dan maar op de grond, die keihard is. Een venter smeert mij watermeloen tegen woekerprijs aan, dit tot ongenoegen van Carla. Bij de receptie een internetkaart gekocht, goed voor een uur online. In Timmy's kantoortje meteen ook voor een week een VW Polo gehuurd. We maken een wandelingetje richting rivier de Mesonghi. Hier meren allerlei vissers en rondvaartboten af. Er staat een Peugeot 304 (jaren 70) geparkeerd, met zo op het eerste gezicht ernstige onderhoudsproblemen. Aan de overkant zien we Laura's appartementje. Terwijl ik dit schrijf voel ik de vloer heen en weer gaan. Te veel wijn? Nee, een aardbeving! Het moet niet gekker worden! Later horen we van de aardbeving bij Athene. Geeft je toch te denken.
's Middags wordt er door de gezamenlijke animatieteams een piratenfeest gehouden voor de kindertjes. Een verhaal met een moraal, aan het eind wordt iedereen vriendjes. Tijd voor een drankje bij de Beach Bar. Het bier is koud. Daarna een wandelingetje langs het strand. Vanaf een steiger hebben we mooi uitzicht op onze baai, waar we onze pootjes in laten bungelen. We lopen om het buurhotel heen, een gebiedje met citroenbomen, een kippenhok. We zien een hagedis.
Eén van de meiden is jarig dus we gaan met zijn allen uit eten in "The Rose Garden". Een leuk restaurant met veranda. De prijzen hier zijn klantvriendelijk, het eten is goed. Carla krijgt een cursus Sambucadrinken. Nadat de Sambuca is ontstoken en weer gedoofd met een groot omgekeerd glas moet je met een rietje de Sambuca opzuigen, liefst in één teug en de opgevangen alcoholdamp via datzelfde rietje inademen. Dat geeft een kick! En je weet wat ze zeggen...
