12 juni 2008 | Carla wilde graag naar het "muizeneiland" in de baai bezuiden Kerkyra. Om daar te komen is nog een hele klus, want je moet helemaal om het vliegveld heen en dan naar het dorp Kanoni. Ook hier schiet de bewegwijzering weer tekort. We parkeren in Mon Repo en lopen het laatste stuk. Het is een tochtje langs opgravingen, zeer oude panden en vakantiewoningen. Het muizeneiland wordt vergezeld van een kerkje op een eilandje genaamd Vlacherena. Het is piepklein met als nevenactiviteit een prullaria- en souvenirwinkeltje.
We zien een schattig kattengezin, met zes kittens. Ze zien er weldoorvoed uit. Als we een tas hadden zouden we ze allemaal meenemen! In het kerkje brandt Carla een kaarsje voor hen die niet meer onder ons zijn. Eenmaal buiten beklimmen we de berg en gaat lunchen in het restaurant aldaar. We hebben uitzicht over het vliegveld, maar er is nauwelijks vliegverkeer vandaag.
Op de terugweg zie ik toch weer een Peugeot, een 305 Break. Op weg naar huis rijden we even langs het paleis van keizerin Sissy. Het is 7 euro toegang, dus dat doen we maar niet. Carla was hier vorig jaar al en mij lijkt het niet zo boeiend. Terug in het hotel zijn we gaan zwemmen. Er zijn een paar wolkjes, dus niet zo warm. Laura had piratendag vandaag en komt na afloop even buurten met Elena. We eten gezamenlijk met alle meiden. Ik ga nog een staartje Kroatië-Duitsland kijken en de dames gaan naar de Griekse Avond. Nog even foto's kijken en dan slapie doen...
Op de terugweg zie ik toch weer een Peugeot, een 305 Break. Op weg naar huis rijden we even langs het paleis van keizerin Sissy. Het is 7 euro toegang, dus dat doen we maar niet. Carla was hier vorig jaar al en mij lijkt het niet zo boeiend. Terug in het hotel zijn we gaan zwemmen. Er zijn een paar wolkjes, dus niet zo warm. Laura had piratendag vandaag en komt na afloop even buurten met Elena. We eten gezamenlijk met alle meiden. Ik ga nog een staartje Kroatië-Duitsland kijken en de dames gaan naar de Griekse Avond. Nog even foto's kijken en dan slapie doen...
Vrijdag de dertiende | Vannacht heeft het hevig geonweerd met harde regen. Wij hebben er alleen niets van gemerkt. Het blijft de hele dag wisselvallig. We gaan er op uit en doen eerst Gardiki aan. Dit is een Byzantijns fort uit de 13e eeuw, bijna 800 jaar oud dus. Het is eigenlijk een stenen muur om een rots heen. Eromheen liggen agrarische bedrijfjes. We zien een paadje uitgesleten door... mieren. We rijden in noordelijke richting. In de olijfgaarden zijn netten opgestapeld. Als het oogsttijd is worden deze uitgespreid om de olijven op te vangen. We rijden verder noordwaarts via allerlei bergweggetjes en belanden uiteindelijk in Pelekas, een onaanzienlijk kuststadje. Bezienswaardig is wel de Keizerstroon met uitzicht over zee. Het wordt slecht weer en we spoeden ons huiswaarts. Na een fikse bui gaan we wandelen richting Mesonghi, alwaar een contingent Duitsers op leeftijd van een welverdiende vakantie genieten (don't mention the war!). Eenmaal terug even loungen in de bar op het strand, daarna een voorstelling van Fleur (Laura) en Floor (Nathalie), een soort clownsact. Na het eten alvast in de stemming komen bij Italië-Roemenië. Ons buurjongetje voorziet iedereen met schmink van vlaggetjes op wangen en voorhoofd. Vanavond moet het gebeuren!
