Een tijdje geleden hadden we de agenda's getrokken voor een dagje Cadzand-Bad. Vandaag was voorlopig de enige dag dat we allemaal konden. Laura wilde de Alfa weer eens uitproberen, dus daar gingen we mee. Ik reed heen en Laura terug. Mariska en Carla achterin. Het is een ontzettend lekker karretje om in te rijden. De laatste keer dat we gingen was er een tractor pulling. En ja hoor, vandaag dus ook. We stonden voor de poorten van Cadzand in de file. Gelukkig weet ik de weg, dus we reden om via Retranchement, een vestingstadje aan de Belgische grens. In W.O. I was Carla's opa hier nog gelegerd. Parkeren kan er een crime zijn, zeker met zo'n festijn in de achtertuin. Gelukkig wist ik een ietwat verborgen parkeerterrein waar nog precies één plekje vrij was. Daarna liepen we de Boulevard op. Het is een kneuterige bedoening, maar dat maakt het juist zo aantrekkelijk. We reserveerden meteen in l'Ambiance. Aan het eind van de boulevard de duinen op en dan zo via de duinen terug naar het haventje.
Er heerst een lieveheersbeestjesplaag, die beesten zijn kennelijk allemaal op zoek naar een partner. Na het haventje lopen we via het strand weer helemaal terug. Carla vindt zowaar een haaientand, op een plek waar je het niet verwacht, voorbij de vloedlijn (richting duinen dus). Het is niet heel druk, hoewel het best mooi weer is. Er wordt schoorvoetend gezwommen, hoewel het meer op extreme pootjebaden lijkt. We drinken wat in een strandtent waar de lieveheersbeestjes gezelschap krijgen van een horde wespen. Heel irritant.
Verder maar weer langs het strand. Laura vindt ook een haaientand. In de verte horen we het gepull der tractors, wat ons toch nieuwsgierig maakt. Wij erheen, maar niet nadat we een ijsje gescoord hebben. Van het pullen is niets te zien, maar des te meer te horen. Wat een pleurisherrie! Erg milieuvriendelijk of zelfs maar nuttig is het ook niet. En in plaats van 'stoere' countrymuziek hoor je André Hazes, met zijn sentimentele gekweel. Via het dijkje achter het dorp liepen we weer terug. Inmiddels zijn we behoorlijk moe, dus we gaan voortijdig op het terras zitten. Nieuw voor mij is dat ik nu een BOB heb, dus ik kan lekker, om te beginnen, een halve liter pils nemen. Het eten is voortreffelijk en beslist niet duur. We kunnen er weer een paar jaar tegen!