Weer of geen weer, op onze laatste dag gaan we naar de drie Maren nabij Daun. Dit zijn vulkaankraters gevuld met water. Omdat we geen routebeschrijving hebben, rijden we langs de plaatselijke VVV, waar ze een summier kaartje hebben en een folder met uitleg over het ontstaan van deze geologische fenomenen. Er zijn er drie, verschillend van formaat en gelegen op verschillende hoogten. Zodoende heeft de wandeling rond de maren een hoog op-en-neer gehalte. Gelukkig regent het gestaag zodat we koel blijven.
We begonnen bij de Weinfelder Maar, de middelste en ingericht als natuurgebied. We liepen er omheen maar het regende zo hard dat we even pauzeerden in een schuilhut waar we een aantal Kosakkenboterhammen opaten. Vervolgens liepen we via de zelfs door Carla beklommen Dronketurm naar de Gemündener Maar, de kleinste waarin een zwembad en bootverhuur is gesitueerd. Daar aten we, pal naast het WOI monument voor de gevallenen (tja, we moesten wel...) weer een serie boterhammen. Daarna liepen we via de openbare weg L64 terug naar de parkeerplaats, een ware helletocht.
Restte nog de Schalkenmehrener Maar, de grootste en dienend als recreatiegebied van het dorp Schalkenmehren. Hier kun je niet omheen, althans niet pal langs de oever zoals bij de andere, dus we hebben hier een stuk afgesneden. In de verte begon het te rommelen en zelfs een kudde geiten zocht een goed heenkomen toen het weer begon te regenen. Wij ook...
