9 november 2010 | Nadat we tapa's hadden gegeten namen we nog even afscheid van het rode katje dat altijd bij het hotel rondscharrelt. Carla is helemaal verkikkerd op het beest en wil hem het liefst mee naar huis nemen. We noemen hem Enrique, vrij naar Heinz, onze rode kater van weleer.
10 november 2010 | Vandaag stonden we ultravroeg op voor de reis naar Millau, toch bijna 1100km. We sloegen het ontbijt over en vertrokken om 07.30 uur. De TomTom weigerde weer eens dienst (geen signaal), dus reden we op gevoel uit Toledo richting Madrid, waar het op de ringweg fout ging, verkeerde afslag. Paniek! Toen werd TomTom wakker en lag de weg naar Millau open. Letterlijk, want er waren tientallen wegwerkzaamheden. Telkens van 120 naar 100 naar 80km en weer terug, ik werd er tureluurs van. We reden door een scala aan landschappen, wat de verveling tegenging. Op een gegeven moment zijn we de geijkte spelletjes gaan doen, met als hoogtepunt etenswaren (begin-eindletter). Bij de laatste stop voor de grens werden we geïnterviewd ten behoeve van een onderzoek naar toerisme in Spanje door iemand van het ministerie. Was natuurlijk ook in Nederland geweest en herinnerde zich vooral Koninginnedag en koffieshops.
10 november 2010 | Vandaag stonden we ultravroeg op voor de reis naar Millau, toch bijna 1100km. We sloegen het ontbijt over en vertrokken om 07.30 uur. De TomTom weigerde weer eens dienst (geen signaal), dus reden we op gevoel uit Toledo richting Madrid, waar het op de ringweg fout ging, verkeerde afslag. Paniek! Toen werd TomTom wakker en lag de weg naar Millau open. Letterlijk, want er waren tientallen wegwerkzaamheden. Telkens van 120 naar 100 naar 80km en weer terug, ik werd er tureluurs van. We reden door een scala aan landschappen, wat de verveling tegenging. Op een gegeven moment zijn we de geijkte spelletjes gaan doen, met als hoogtepunt etenswaren (begin-eindletter). Bij de laatste stop voor de grens werden we geïnterviewd ten behoeve van een onderzoek naar toerisme in Spanje door iemand van het ministerie. Was natuurlijk ook in Nederland geweest en herinnerde zich vooral Koninginnedag en koffieshops.
In Frankrijk was het al niet beter met de wegwerkzaamheden, hoewel daar zelden de snelheid behoeft te worden aangepast. Het werd snel donker en daar heeft Carla een hekel aan. Een kleine 20km voor Millau gingen we provinciaal rijden en na een kleine twaalf uur kwamen we op onze bestemming aan. In het restaurant lekker gegeten, ik had gekonfijte eend en vooraf salade met gegrilde Roquefort, Carla carpaccio en kalkoen. We kozen een lokale wijn, Peysir Côtes de Millau 2009, die Carla als volleerd wijnproefster keurde. Morgen gaan we lopen richting het Viaduc de Millau, de hoogste brug ter wereld (hoogste pijler 343 meter). Of had ik dat al verteld?
