Toledo (de stad) is veel toeristischer dan we hadden gedacht. Gisteravond was de stad al afgeladen met toeristen en ellenlange files die de stad in of juist uit wilden. De slachtoffers probeerden het proces te versnellen door veelvuldig te claxonneren. Ons hotel Medina de Toledo staat in de Barrio de la Antequeruela, pal naast de stadsmuur. Het is een hele klim, maar gelukkig staan er Escaleras Mecanicas (roltrappen). Vandaag gingen we, zolang het mooi weer is, op de bonnefooi de stad verkennen. Als het slechter wordt (over-)morgen, gaan we de musea en kerken in. Het is tamelijk rustig vergeleken met gisteren. Er zijn relatief veel Spaanse toeristen, maar ook wel Amerikanen en Japanners.
We zagen ook veel katten, vooral op de daken (dakhazen genoemd in Nederland). Ik had de Michelinkaart 86 van Toledo gekocht, maar we raakten soms toch de weg kwijt. Later bleek dat ik de detailkaart van het centrum over het hoofd had gezien. Daarna ging het beter. Vandaag hebben we vooral de zuid- en westkant doorlopen. We liepen een stuk langs de Taag, vanaf de ruïne Baños Arabes (stokoude Hammam) tot aan de Puente de San Martin. 
Vandaar gingen we weer de stad in en hebben we langs allerlei kerken en andere interessante gebouwen geslenterd. Om de honger te stillen kochten we stokbrood met tortilla. Later kochten we er nog één en één met jamon en cuerza (ham en kaas) voor de wandeling morgen. Dan nemen we Paso Peatonal Riberas del Tajo (het voetpad langs de oever van de Taag, zeg maar), ook wel Senda Ecológica geheten. Vanavond gaan we er op uit om Paella te gaan eten op een van de terrasjes, maar niet nadat we een blik op de Puente de Alcántara hebben geworpen. Hier vlak om de hoek heb je er uitzicht op.
