 |
| Kat met peren. |
Zondag. Mooi weer. Eigenlijk geen plannen. Wandelen dus. Carla wilde naar de duinen, ik wilde het bord Toledo's pad nog eens goed op de gevoelige chip vastleggen. Twee jaar geleden was dat jammerlijk mislukt. In een grijs verleden had mijn gewaardeerde (ex-)collega Franciscus M., Cis voor zijn vrienden, al een analoge foto gemaakt en aan mij gegeven. Een kleine tien jaar later noemde ik dit weblog zo, omdat het precies weergeeft wat het is, namelijk het pad dat ik afleg in het leven. Zodoende togen wij vandaag welgemoed richting Burgh-Haamstede, Zeeland. We parkeerden bij de kerk aan de Kerklaan. Ter plaatse wordt je gewaarschuwd voor vallende peren, waarover ik in een vorig bericht al vertelde. Nu liep daar ook een leuk jong katje rond, dus de grap was snel gemaakt.
Carla moest (natuurlijk) plassen, we gingen dus even naar warme bakker annex streekmuseum annex Volkswagenfanaticitempel Sonnemans. Ze hadden ook bolussen maar we zouden die dan op de terugweg kopen. Via de Zandstraat liepen we richting duinen genaamd 'Het Zeepe'. Daar volgden we een volgens de beschrijving 'nauwelijks zichtbaar paadje'. Dat hebben we geweten. Binnen no time waren we verdwaald. Zodoende liepen we dan weer wel langs een aantal mooie rood met witte stippen paddenstoelen.
Door mijn 'feilloze' oriëntatie-vermogen en heel veel mazzel bereikten we uiteindelijk wel het bos 'De Kop van Schouwen' waar we in eerste instantie naar toe wilden. We liepen door duinen waar kennelijk heel veel paarden liepen, want er lagen behoorlijk veel paardenvijgen, echter geen paard te zien. Wat verder opviel was een enorme hoeveelheid gevelde bomen, hoog opgetast midden in het duingebied. Het bos zelf tooide zich in fraaie herfstkleuren.
Via geaccidenteerd terrein, zoals dat zo mooi heet, liepen we weer richting Burgh-Haamstede, waar we even van de route afweken om Toledo's pad nog eens te fotograferen. Vervolgens liepen we weer langs de duinrand waar we alsnog een kleine dertig zwarte pony's zagen die kennelijk verantwoordelijk waren voor het hoge vijggehalte. Eerst nog even langs Sonnemans om die bolussen te scoren. Ze verkochten ook Volkswagenmodelautootjes. Ik verzamel 1:43 modellen en daarvan hadden ze er maar één, de VW Beetle 'Herbie' (de liefdeskever) van fabrikant Cararama uit Hong Kong, voor de schertsprijs van 8,95€. Moe maar tevreden reden we via Dinteloord, waar Carla's roots liggen, terug naar Rotterdam.
