Vandaag iets uitgeslapen. We doen rustig aan, aangezien het weer maar niet wil opknappen. Tot het een beetje opknapt. Gisteren reden we op de terugweg langs Landerneau, een stadje aan de rivier de Élorn. Het blijkt één van de laatste bruggen, Pont de Rohan, te bevatten waar huizen op zijn gebouwd. Dat moeten we zien!
Het is gelukkig niet ver rijden en parkeren kan gratis. Het is niet zo’n grote brug en de huizen zijn eigenlijk horecagelegenheden maar OK. Dit stadje heeft ook weer zijn hele eigen charme, de rivier staat bijna droog aangezien het weer eens eb is en de aanvoer vanaf land minimaal. Het stikt er van de meeuwen en er is ook een zwaan, die zie je hier niet veel. Aardigheidjes gekocht voor onze poezenoppassen. Katten, of Felix Domesticus voor de ingewijden, zie je hier niet veel, en als je ze ziet hebben ze vaak een hele dikke staart.
De Élorn mondt uit in de Rade de Brest, en daar zijn wat uitkijkjes volgens de kaart. Alleen kent de Peugeot-navigatie deze plekken niet, dus moest de reserve TomTom uit zijn foedraaltje worden gepeuterd. Na enig nadenken wist hij de weg. Kernisi en vooral le Caro bieden uitzicht over het water op Brest, dat aan de overkant ligt. De weg terug ging over de Pont de l’Iroise, aan de oosterflank van Brest. Onderweg regende het.
