Vandaag is het tijd om de broodnodige boodschappen te gaan doen. In het dorp is alleen een bakker en die is gesloten op maandag. Na het ontbijt met (de laatste) krentenbollen en Snelle Jelle’s reden we naar Lesneven, het dichtstbijzijnde stadje in de buurt (12km), op zoek naar een supermarkt. We hebben geen Wifi, geen G3 of G4, dus alles gaat lekker ouderwetsch. Gelukkig is er een Hyper Casino (Casino Royale, zeg maar). Je kan er ook tanken (20 cent goedkoper dan in NL) en overdekt parkeren, wat geen luxe is want de zon schijnt weer volop. We slaan in voor een dag of drie en ik maak spaghetti voor een weeshuis dus dat maakt het allemaal een stuk makkelijker.
Na de lunch met echt stokbrood gaan we op zoek naar de vuurtoren van gisteren. Verderop staan borden zagen we gisteren, dus nu is het makkelijk te vinden. We komen eerst langs de menhir van Men Marz, met een kruis er bovenop, wat het een hybride godsdienstig monument maakt. Menhir betekent "grote steen" in het Bretons. Je verwacht het niet...
De vuurtoren op Pointe de Pontusval is een eenvoudige en ook niet zo groot. Het ligt tussen twee prachtige stranden in, de één verlaten en de ander met behoorlijk veel volk. We lopen een stuk naar het westen en de stranden met rotsblokken erop en ervoor lijken eindeloos door te gaan. Op de terugweg drinken we een Breizh (is Bretagne in het Bretons) Cola op het terras in Brignogan-Plages en daarna terug naar het huisje voor het aperitief, waarna ik de spaghettisaus voor de komende dagen maak.
Na de maaltijd nog even naar het strand, dwars door de velden en langs weekend- en vakantiewoningen aan de rand van de zee. We komen de eerste kat tegen, zwanger en wel, en een kudde luid protesterende schapen. Terug via het strand worden we verrast door miljoenen zandvlooien en een soort springende kreeftjes/pissebedachtigen die alle kanten op stuiteren waar je loopt, wat gepaard gaat met geritsel. Heel apart. Na de thee drink ik mijn eerste Calvados in jaren. Vive la France!
