17 september 2011 | Laura is weer vrij en we
gingen vandaag naar het gebied bezuiden Lissabon. Eerst reden we over de Ponte
Vasco da Gama, waar ik vorig jaar ook al eens, maar dan onvrijwillig over reed.
Daarna via Setubal, een tamelijk grote havenstad. Vervolgens de weg langs de
kust, waar op een gegeven moment een barbecueplaats opdoemde en we even zijn
gestopt. Hele gezinnen waren bezig met de voorbereidingen, waarbij de
traditionele rolverdeling niet werd geschuwd. Vader beheert het vuur en moeder
moet sjouwen. We liepen naar de zee waar je uitzicht hebt over de Costa Bela.
Daarna reden we naar Portinho da Arrábida, een piepklein badplaatsje waar alle
parkeerplaatsen bezet waren. We reden dus maar door naar Sesimbra, een alleraardigste
badplaats. Aldaar gingen we op jacht naar een restaurant om caracois (slakjes) te gaan
eten. Overal, zelfs als het op de kaart stond, nul op het rekest. Behalve bij
de laatste poging (altijd de laatste…). Dwars door het binnenland zijn we weer
teruggereden.
’s Avonds zijn we uit eten
geweest in het restaurant waar Laura en Bruno vaak eten en daarna stappen in de
Bairro Alto. We gingen naar Yggyroska, de bar waar alle vrienden uit alle windstreken
bij elkaar komen. Iedereen vond het heel cool dat wij als oude knarren met onze
kinderen gingen stappen. Wat ons niet weerhield er rond half twee de brui eraan
te geven en per taxi naar huis zijn gereden.
18
september 2011 | Zondag stond Cascais op het programma en Bruno was ook vrij
dus die ging mee. Ik wilde via de snelweg gaan, maar Bruno had een betere
route. Hoewel, er was een soort sportdag in alle kustplaatsen aan de gang, dus
de kustweg (N6) was voor de helft afgesloten (van west naar oost), dus werden
we via allerlei omwegen naar Cascais geleid. Aldaar hadden we weer moeite een
parkeerplaats te vinden, maar het lukt uiteindelijk toch. We liepen langs het
strand naar de haven, waar een kolonie meeuwen de buurt onveilig maakte.
Ook hier werd één en ander aan sport gepromoot, maar dat ontweken we
behendig, op weg naar Masala, het Indiase restaurant waar we wel vaker eten.
Daar hebben we heerlijk geluncht, waarna we via het strand en allerlei
straatjes en een terrasje waar we koffie dronken, weer naar de auto
teruggingen. ’s Avonds zouden we bij Bruno’s ouders gaan eten, maar door een
sterfgeval in de familie ging dat niet door. In plaats daarvan hebben we wat
gechilled en tv gekeken. We waren sowieso doodmoe van alle uitstapjes deze
week. Morgen Bilbao…
