19 september 2011 | We gaan
weer naar het Noorden. Van Spanje. Eerste stop is Bilbao. Het ligt op de route en ik wilde
het Guggenheim-museum wel eens zien. Cultureel gezien zijn we halve wilden dus
dat is nooit weg. We stonden vroeg op, gelijk met Laura die naar haar werk in
Lissabon moest. Bruno begint een uurtje later en werkt in de buurt, dus hij kon
mooi helpen met onze bagage. Daarna was het 847km kachelen, wat weer bijzonder
snel ging want er was, evenals op de heenweg, bijna geen gallo op straat. Dat
wordt wat als we weer in de bewoonde wereld zijn. We hadden even moeite met
parkeren (het zal ook niet), want ik reed, op aanwijzing van Carla, meteen de parkeerkelder van het hotel in. Helaas moet je eerst inchecken en pas dan krijg je een kaartje. Dus toen
Carla dat ging regelen blokkeerde ik natuurlijk de ingang, ik stond op een 45º helling en kon niet voor of achteruit.
We gingen, hoewel moe van de rit, nog even Bilbao in om een hapje te scoren. Ik
had trek in iets van McDonalds, maakte niet uit wat. Aangezien we geen Mac
konden vinden aten we ten einde raad iets bij Pollo Campero. Afrader!
20
september 2011 | Vandaag is het boven weersverwachting prachtig weer. De zon schijnt en het is 25 to
30ºc.
Veel te mooi om naar een museum te gaan, maar ja, we zijn er nu eenmaal. Het
Guggenheim in Bilbao is wereldberoemd om zijn architectonische schoonheid. Of
het gebodene binnen net zo mooi is? De installaties op de begane grond spraken
mij erg aan, maar niet nadat ik op het apparaatje, waarvan de werking ons in
eerste instantie onze pet te boven ging (je moet per object het objectnummer
intoetsen, hoe moeilijk is dat eigenlijk?), onder de knie kreeg. De tweede
verdieping is niet toegankelijk, vandaar de korting die we kregen. Op de derde
is de overzichtstentoonstelling ‘Painterly Abstraction 1949-1969’. Carla en ik
konden beiden zegge en schrijve één schilderij aanwijzen dat ons aansprak.
Carla een Corneille en ik een Appel. Van de rest werden we depri; wij zijn niet
te redden denk ik. Weer beneden aangekomen gingen we nog naar de foto’s van AitorOriz en The matter of time, de stalen platen van Richard Serra.
Tijd
om te winkelen. Er is een tamelijk groot winkelgebied op en rond de (haal diep
adem) Grand Via Don Diego López de Hara, kortweg de Grand Via. Het is prachtig
weer, Bilbao is een mooi aangelegde en onderhouden stad. Op één of andere
manier voel ik me hier erg thuis. Te meer ze hier ook een H&M hebben. Dat
kwam goed uit, want ik had sokken nodig, ik had er te weinig van meegenomen. Een
bezoekje aan het Parque Extebarria stellen we uit tot vanavond. We zijn moe en
ons water is op, dus gaan we even chillen op de kamer. We lopen helemaal terug
via het Guggenheim, want Carla wil graag Máma, de spin van Louise Bourgeois nog van dichtbij
bekijken. Via de Puente Principes de España en de oevers van Ria de Bilbao
lopen we terug naar het hotel. Het restaurant naast ons hotel oogt geschikt om er
vanavond een hapje eten. In de lobby nog even facebook gecheckt en vervolgens op
de kamer ontspannen (lezen, schrijven, wijn drinken) terwijl buiten de kinderen
joelen, basketballers basketballen en de kerkklok om het kwartier slaat.
