Het begint een gewoonte te worden: even naar Portugal rijden om wat spulletjes langs te brengen. En, net als vorig jaar, doen we dat rustig aan; het is tenslotte ook onze grote vakantie. Na weken voorbereiding vertrokken we vanmorgen om 09.30 uur. De rit ging voorspoedig, met als enig oponthoud een bouchon op de Boulevard Périférique, maar daar kijken we al niet meer van op. Net daarvoor stopten we op een aire, waar een Portugese(!) vrachtwagenchauffeur lekker zat te lunchen in/aan zijn geïmproviseerde kitchenette.
Eerste stop Saran, iets ten noorden van Orléans. De rit duurde inclusief pauzes net geen zeven uur. Het hotel, Ibis Orléans Saran Nord, ligt pal aan de snelweg, maar is toch omgeven door groen en ligt op steenworp afstand van het gelijknamige plaatsje. Onderweg hadden we een stapel boterhammen verorberd maar er waren nog een paar over, dus besloten we die in het stadje op een bankje naast de kerk op te peuzelen.
Op de heenweg, eigenlijk nog op de parkeerplaats van het hotel, zat een vrouw gehurkt in de berm. Niet wat je denkt: er zat een nest jonge katjes van een paar weken oud. Hebben wij weer! Het zijn schattige beestjes, waarvan de moeder vermoedelijk ook heel jong is. Zo gaat dat als je de populatie niet kunt beheersen. Mensen uit de omgeving voeren de diertjes bij, ze worden niet gecastreerd (de kittens) en zo blijf je dan aan de gang.
Eenmaal terug pikten we het terrasje van het hotel. Bier (ik) en cola (zij), zoals het hoort. Nu op de kamer nog even bijkomen en dan vroeg in de mand: morgen staat de rit naar Irún in Baskenland op het programma.
