woensdag 14 september 2011

Paisagem cultural de Sintra

Na al dat geklus gisteren hadden we nog energie over om te gaan winkelen in het Dolce Vita Tejo, één van de grootste overdekte winkelcentra van Europa. Eerst eten. Ik had couscoussalade gemaakt en worstjes erbij gebakken. Bruno verbrandde en passant een chorizo op de inmiddels bekende wijze. We gingen met de Citroën Saxo die Laura en Bruno onlangs van een vriendin hebben overgenomen. Laura reed. Eigenlijk gingen de dames voor de Primark en ook een beetje voor de H&M. Die heb je in Rotterdam namelijk niet (wel!).

Bij gebrek aan een MediaMarkt gingen de heren naar de Worten, de Portugese tegenhanger. We waren toch een beetje landerig en gingen, terwijl het wachten op de dames was, espresso scoren. Dat is hier waanzinnig goedkoop, 60 cent! We waren bij nader inzien te moe om nog al die andere winkels te bekijken. Na thuiskomst vielen we uitgeput in bed/slaap.

Vandaag stond een bezoekje aan Sintra op het programma. Dit is een streek ten noordwesten van Lissabon en staat bekend om zijn cultureel landschap, kastelen, parken et cetera. Toevallig stond afgelopen zaterdag een artikel in de Volkskrant over het Palácio da Pena aldaar. Dat moeten meer mensen gelezen hebben want in het stadje was het een drukte van belang en konden we nergens parkeren. We raakten zodoende verzeild bij het Parque Monserrate, een arboretum, ook mèt paleis, alleen niet zo kitscherig.
Bij binnenkomst was het meteen raak: de toiletjuffrouw op leeftijd die buiten zat was net van haar bureaustoel gelazerd en de kaartjesverkoper en ik moesten haar ophijsen en weer terugzetten. Even hoopte ik korting te krijgen maar helaas. Het park is prachtig met een keur aan geboomte en struikgewas.

We hoorden ook menig hagedis ritselen in de begroeiing en zagen er zelfs één lopen. Verder zagen we diverse Victoria Amazonica's. In plaats van baby's zaten er libellen op.

Carla vond het paleis heel leuk. Het werd gerestaureerd en je mocht niet naar binnen met camera of rugzak, dus we zijn om beurten naar binnen geweest. Daarna even op een terras, vergezeld van twee poezen, espresso gedronken waarna het alweer tijd was om huiswaarts te keren.