Na de verwoestende brand in november 2009 en onze inspectie luttele weken daarna, zijn we vandaag weer gaan kijken bij de restanten van het Mariniershospitaal in Hellevoetsluis. Vorige keer kon uw razende reporter melden dat het oude gebouw wellicht herbouwd zou worden, nu is deze hoop de bodem ingeslagen. Alles is gesloopt en weggehaald, voorwaar Het Gat Van Hellevoetsluis!
We hadden, zoals zo vaak, geparkeerd bij Aquarius en liepen langs het Haringvliet richting de haven. Carla sprak een ex-bewoonster die vertelde dat er wel weer gebouwd gaat worden op de onheilsplek. Je kon nu wel goed de achterkant van Admiraliteitshuis zien, waar de geschrokken bewoners een provisorisch terras hadden aangelegd.
We liepen langs Fa. van Gelder, de juwelier waar ik in 1977 onze verlovingsringen heb gekocht, van het laagste karaat dat ik kon betalen. We verloofden ons op 7-7-77. De winkel is nu verlaten. We maakten een rondje, via de wallen en langs het kanaal. We waren wat knorrig, dus scoorden we een patatje bij Aquarius. Op de menukaart stond kroketten met friet. Ik bestelde patat met kroketten (let op de terminologie resp. volgorde). Dit werd door de serveerster niet begrepen, zodat ik het maar aanwees op de kaart. Oh, ik dacht dat u een kindermenu bedoelde! Kinderbrein zul je bedoelen. De patat kwam, onregelmatig gevormde hompen aardappel in diverse stadia van gaar- en krokantheid. Zonder mayo! De desgevraagde mayo kostte achteraf 75 eurocenten extra. Aquarius is ver over de datum, getuige het interieur (type: goedkoop, lelijk en versleten) en olijfolie in handige sprayflacon (t.h.t. november 2008). We zijn via Goeree-Overflakkee teruggereden.
